Για τις εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης, τις αβλεψίες, τη συγκάλυψη, την πολιτική εκμετάλλευση, τα εκβιαστικά διλήμματα τύπου «Σαμαράς ή χάος» θα μιλήσουμε αύριο. Σήμερα χαιρόμαστε από τα βάθη της καρδιάς μας, το γλεντάμε μέχρι πρωίας. Γλεντάμε από το απόγευμα του Σαββάτου, από την ώρα που βγήκαν σιδηροδέσμιοι από τη ΓΑΔΑ ο Μιχαλολιάκος, ο Κασιδιάρης, ο Παναγιώταρος, ο Λαγός, ο Μίχος. Το κατακάθι του κόσμου βγήκε από την πύλη της ΓΑΔΑ αλυσοδεμένο και ατιμασμένο.
Οι επηρμένοι ηγετίσκοι της σφαλιάρας, τα ματαιόδοξα ψώνια που δήλωναν απολύτως σίγουροι ότι σύντομα θα μας κυβερνήσουν, οι αποβλακωμένοι σφίχτες που φωτογραφίζονταν με σβάστικες δίπλα σε αποχαυνωμένα μανεκέν, τα βουβαλόπαιδα με τις κολλητές μαύρες μπλούζες που αναδείκνυαν τις σαπιοκοιλιές τους, όλοι τούτοι στριμώχνονται στα πέτρινα κρεβάτια της φυλακής. Οποία ειρωνεία: Η ΓΑΔΑ, που την ένιωθαν περίπου σαν το πνευματικό τους σπίτι, έγινε από το Σάββατο το σπίτι τους το πραγματικό. Από τα γούστα της Βουλής και των κυριλέ γραφείων της Μεσογείων προσγειώθηκαν αστραπηδόν στην ψειρού, με κατηγορίες ατιμωτικές και εξευτελιστικές: Δολοφόνοι, εκβιαστές, βασανιστές, μπράβοι, μαφιόζοι, νταβατζήδες.
Μαφιόζοι και νταβατζήδες, αυτή είναι η φύτρα τους, αυτή είναι η αποστολή τους. Πρώτος - πρώτος ο Fuerehrprizin Μιχαλολιάκος, που τον αποκαλούν «Παράκλητο που ενσαρκώνει τη μυστική φωνή του Αίματος», ενώ δεν είναι παρά ο αρχινταβατζής της παρέας, ο ιδιοκτήτης, μαζί με τη σύζυγό του τη Ζαρούλια, του μπουρδελοξονοδοχείου «Dream Hotel». Νίκος Μιχαλολιάκος, το πρωί «υπέροχος Απλοποιητής της θεωρίας και Εξαγνιστής της πράξεως» και το βράδυ πορνοβοσκός στην Πλατεία Αμερικής. Ecce Homo.
Σήμερα γλεντάμε, γιατί γνωρίζουμε ότι στις οργανώσεις στρατιωτικού τύπου τα πρόσωπα έχουν ιδιαζόντως βαρύνουσα σημασία, ότι το ξεδόντιασμα των φυρερίσκων ξεδοντιάζει και την οργάνωση. Στην αρχή επιχειρησιακά, στη συνέχεια και πολιτικά: Όταν χάνεται η επιχειρησιακή δεινότητα, χάνεται και η αίσθηση ή η ψευδαίσθηση της δύναμης, που προσελκύει τα καθάρματα και τους βλάκες με την ορμή που προσελκύει τα κουνούπια το φως της λάμπας. Οι αναλογίες μοιάζουν φαιδρές, σκεφτείτε όμως πόσο διαφορετική θα ήταν η μοίρα της ανθρωπότητας, αν ο Χίτλερ, ο Χίμλερ, ο Ες, ο Γκέριγκ, ο Γκαίμπελς είχαν κλειστεί ισοβίως στη φυλακή όταν το NSDAP βρισκόταν ακόμα στο 3%.
Χαιρόμαστε και γλεντάμε, γιατί ο μαύρος τρόμος που απλωνόταν εδώ και χρόνια πάνω από τις γειτονιές θα ξεθωριάσει, τουλάχιστον μέχρι να βρεθεί κάποιος άλλος εφιάλτης, για να του ξαναδώσει το χρώμα του. Οι κολασμένοι της Γης θα βαδίζουν στους δρόμους χωρίς να φοβούνται ότι από στιγμή σε στιγμή η παγωμένη λεπίδα θα σκίσει το δέρμα τους, χωρίς να τους φωνάζουν οι νοικοκυραίοι «κάτσε καλά αραπάκο, γιατί θα καλέσω τη Χρυσή Αυγή». Όποιος γουστάρει Χρυσή Αυγή, να πάει να της κάνει παρέα στο κελί. Και οι ψυχές του Σαχτζάτ Λουκμάν και του Παύλου Φύσσα θα βρουν, επιτέλους, ανάπαυση.
Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη
Πηγή: avgi.gr
Οι επηρμένοι ηγετίσκοι της σφαλιάρας, τα ματαιόδοξα ψώνια που δήλωναν απολύτως σίγουροι ότι σύντομα θα μας κυβερνήσουν, οι αποβλακωμένοι σφίχτες που φωτογραφίζονταν με σβάστικες δίπλα σε αποχαυνωμένα μανεκέν, τα βουβαλόπαιδα με τις κολλητές μαύρες μπλούζες που αναδείκνυαν τις σαπιοκοιλιές τους, όλοι τούτοι στριμώχνονται στα πέτρινα κρεβάτια της φυλακής. Οποία ειρωνεία: Η ΓΑΔΑ, που την ένιωθαν περίπου σαν το πνευματικό τους σπίτι, έγινε από το Σάββατο το σπίτι τους το πραγματικό. Από τα γούστα της Βουλής και των κυριλέ γραφείων της Μεσογείων προσγειώθηκαν αστραπηδόν στην ψειρού, με κατηγορίες ατιμωτικές και εξευτελιστικές: Δολοφόνοι, εκβιαστές, βασανιστές, μπράβοι, μαφιόζοι, νταβατζήδες.
Μαφιόζοι και νταβατζήδες, αυτή είναι η φύτρα τους, αυτή είναι η αποστολή τους. Πρώτος - πρώτος ο Fuerehrprizin Μιχαλολιάκος, που τον αποκαλούν «Παράκλητο που ενσαρκώνει τη μυστική φωνή του Αίματος», ενώ δεν είναι παρά ο αρχινταβατζής της παρέας, ο ιδιοκτήτης, μαζί με τη σύζυγό του τη Ζαρούλια, του μπουρδελοξονοδοχείου «Dream Hotel». Νίκος Μιχαλολιάκος, το πρωί «υπέροχος Απλοποιητής της θεωρίας και Εξαγνιστής της πράξεως» και το βράδυ πορνοβοσκός στην Πλατεία Αμερικής. Ecce Homo.
Σήμερα γλεντάμε, γιατί γνωρίζουμε ότι στις οργανώσεις στρατιωτικού τύπου τα πρόσωπα έχουν ιδιαζόντως βαρύνουσα σημασία, ότι το ξεδόντιασμα των φυρερίσκων ξεδοντιάζει και την οργάνωση. Στην αρχή επιχειρησιακά, στη συνέχεια και πολιτικά: Όταν χάνεται η επιχειρησιακή δεινότητα, χάνεται και η αίσθηση ή η ψευδαίσθηση της δύναμης, που προσελκύει τα καθάρματα και τους βλάκες με την ορμή που προσελκύει τα κουνούπια το φως της λάμπας. Οι αναλογίες μοιάζουν φαιδρές, σκεφτείτε όμως πόσο διαφορετική θα ήταν η μοίρα της ανθρωπότητας, αν ο Χίτλερ, ο Χίμλερ, ο Ες, ο Γκέριγκ, ο Γκαίμπελς είχαν κλειστεί ισοβίως στη φυλακή όταν το NSDAP βρισκόταν ακόμα στο 3%.
Χαιρόμαστε και γλεντάμε, γιατί ο μαύρος τρόμος που απλωνόταν εδώ και χρόνια πάνω από τις γειτονιές θα ξεθωριάσει, τουλάχιστον μέχρι να βρεθεί κάποιος άλλος εφιάλτης, για να του ξαναδώσει το χρώμα του. Οι κολασμένοι της Γης θα βαδίζουν στους δρόμους χωρίς να φοβούνται ότι από στιγμή σε στιγμή η παγωμένη λεπίδα θα σκίσει το δέρμα τους, χωρίς να τους φωνάζουν οι νοικοκυραίοι «κάτσε καλά αραπάκο, γιατί θα καλέσω τη Χρυσή Αυγή». Όποιος γουστάρει Χρυσή Αυγή, να πάει να της κάνει παρέα στο κελί. Και οι ψυχές του Σαχτζάτ Λουκμάν και του Παύλου Φύσσα θα βρουν, επιτέλους, ανάπαυση.
Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη
Πηγή: avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου