Σχόλιο: Μέσα σε τρία χρόνια, με απίστευτη ταχύτητα, κατρακυλήσαμε στις τελευταίες θέσεις. Και η πτώση συνεχίζεται, ενώ ταυτόχρονα έχουμε περάσει σε μια κατάσταση απάθειας. Δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα τον στραγγαλισμό μας, δεχόμαστε κάθε προπαγάνδα που εκπορεύεται από τα κέντρα εξουσίας, δεχόμαστε την διαίρεση και τον εκφασισμό, παραμένουμε απαθείς, παρακολουθώντας αδιάφορα τον θάνατό μας.
Μένουμε άφωνοι μπροστά σε εγκλήματα.
Εγκλήματα κατά της νέας γενιάς, κατά της πατρίδας, κατά της λογικής.
Και κατρακυλάμε... κατρακυλάμε... κατρακυλάμε... αργά βασανιστικά, ψελλίζοντας δικαιολογίες για την ανοχή μας. Ζούμε την ανέχεια μας, την ανέχεια του φίλου, του γείτονα, παρακολουθούμε την εξάπλωσή της και απορούμε πώς "κολλήσαμε" και μεις. Ίσως μάλιστα να πιστεύουμε ότι είναι.. κολλητικό και αποφεύγουμε τις επαφές, μπας και έτσι γλυτώσουμε.
Πάψαμε να μετράμε την αγωνιστικότητα μας, μετράμε την καρτερικότητα, και την προσαρμοστικότητά μας.
"Προσαρμοζόμαστε", ζούμε πανικόβλητοι, μιλάμε χαμηλόφωνα, βουλιάζουμε στις τύψεις μας, αναπολούμε, αναστενάζουμε όλη μέρα, ελπίζουμε σε άλλους που "συνεχίζουν" σε άλλους που δεν το "βάζουν κάτω".
Με την στάση μας τους τραβάμε και αυτούς στην απάθεια. Λιγοστεύουν και αυτοί και αντί να ζητάμε συγνώμη... τους κατηγορούμε και εξασφαλίζουμε ένα άκόμη άλλοθι.
Ονειρευόμαστε εξεγέρσεις με όπλα.. και τρέμουμε ακόμα και στην σκέψη μιας παθητικής έστω αντίστασης.
"Αραιώνουμε" από παρέες που εξακολουθούν να φωνάζουν, ζούμε την ομηρία μας.
Τα βράδια αποφεύγουμε να ονειρευόμαστε γιατί στο τέλος ξυπνάμε ιδρωμένοι, μέσα σε εφιάλτες. Οι νέοι αποφεύγουν τον έρωτα, την διασκέδαση, έχουν γίνει πιο θυμωμένοι, πιο σκεπτικοί, πιο απόμακροι, μιλάνε όλο και πιο λίγο, κοιτάζουν όλο και πιο χαμηλά.
Οι μεγαλύτεροι ψάχνουν το θαύμα, παρακολουθώντας τούρκικα σήριαλ, συνταγές μαγειρικής από ανορεξικιές, διαβάζοντας παραμύθια για τον γέροντα Παίσιο ή ότι άλλο τους πλασάρουν.
Οικονομικά έχουμε γυρίσει 50 χρόνια πίσω.
Πνευματικά μερικούς αιώνες.
Μια χώρα έτοιμη να βάλει τα κλάματα.
Μια εξουσία -μια χούφτα δοσίλογοι - έτοιμη να σκάσει από τα γέλια.
Ίσως αν σκάσει.. να γλυτώσουμε κιόλας!
Τέτοια ξεφτίλα................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου