Ο Γ.Παπακωνσταντίνου, ως νεκροθάφτης

 Του Στέλιου Κούλογλου 

 Το συμπέρασμα είναι σαφές :

 όλη αυτή νεοφιλελεύθερη κολοπαρέα που κυβέρνησε-και εξακολουθεί να  κυβερνά- των χώρα δεν είχε ποτέ την παραμικρή πρόθεση να την εξυγειάνει, να την μεταρυθμίσει και οτιδήποτε άλλο κατά καιρους

 υποστηρίζει ότι επιδιώκει. 

Εχει στόχο να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της ευρύτερης διαπλεκόμενης “οικογένειας” και των ισχυρών δανειστών.

  
Εχει συμβολική αξία ο καθοριστικός ρόλος του κ. Παπακωνσταντίνου στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, αν όπως όλα δείχνουν αποδειχθεί η ενοχή του. Γιατί οι ενέργειες του πρώην υπουργού Οικονομικών δεν προδίδουν μόνο προσπάθειες αλλοίωσης της λίστας και κατόπιν συγκάλυψης της ύπαρξης της, αλλά κάτι πολύ βαθύτερο: αποκαλύπτουν τον τρόπο με τον οποίο η χώρα κυβερνήθηκε τις πρόσφατες δεκαετίες και ιδιαίτερα από τον Οκτώβριο του 2009, όταν ξεκίνησε η τελευταία της τραγωδία.

Στην αμαρτωλή ζωή της λίστας Λαγκάρντ δεν έχει σημασία τόσο το περιεχόμενο της, όσο η συγκάλυψη της. Ο κατάλογος αφορά καταθέσεις μέχρι το 2007, πριν δηλαδή ξεσπάσει η οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Και μάλιστα καταθέσεις σε μια μόνο τράπεζα της Ελβετίας, την HSBC. Πολλοί από αυτούς που φιγουράρουν στον κατάλογο έχουν καταθέσει τα λεφτά τους νόμιμα. Πιθανώς να ισχύει αυτό και για τους συγγενείς του κ. Παπακωνσταντίνου, τους οποίους φρόντισε να σβήσει από τον κατάλογο.
Σε κάθε περίπτωση,ο κ. Παπακωνσταντίνου παραλαμβάνει την λίστα από την τότε υπουργό Οικονομικών της Γαλλίας προς τα τέλη του 2010, την ώρα που η χώρα βουλιάζει στην κρίση. Είναι ο άνθρωπος ο οποίος, χωρίς να διαπραγματευτεί, έχει υπογράψει ένα μνημόνιο, το οποίο περικόπτει βάναυσα τους μισθούς και τις συντάξεις των ασθενέστερων στρωμάτων. Στο όνομα της σωτηρίας της χώρας από την χρεοκοπία και της αναδιοργάνωσης της οικονομίας της.
Ο κάτάλογος του προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία να κάνει αυτό που έκαναν υπουργοί άλλων χωρών(10 δις ευρώ έβγαλαν) όταν παρέλαβαν τις αντίστοιχες λίστες: να κερδίσει μερικά δις για την χώρα του. Αποφασίζει να κάνει ότι θα έκανε ένας διεφθαρμένος υπουργός σε μια banana republic, που δεν δίνει δεκάρα για τους ιθαγενείς: να την συγκαλύψει, σβήνοντας και μερικούς συγγενείς του.
 Το συμπέρασμα είναι σαφές :
 όλη αυτή νεοφιλελεύθερη κολοπαρέα που κυβέρνησε-και εξακολουθεί να  κυβερνά- των χώρα δεν είχε ποτέ την παραμικρή πρόθεση να την εξυγειάνει, να την μεταρυθμίσει και οτιδήποτε άλλο κατά καιρους υποστηρίζει ότι επιδιώκει. 
Εχει στόχο να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της ευρύτερης διαπλεκόμενης “οικογένειας” και των ισχυρών δανειστών.
Δεν σκέφτηκε ποτέ ο κ. Παπακωνσταντίνου ότι θα μπορούσε εύκολα διαπιστωθεί, κάποια στιγμή, ότι από την λίστα λείπουν μόνο 3 συγγενείς του;
Tο άλλο χαρακτηριστικό της υπόθεσης είναι η γνωστή αλαζονεία των εγχώριων πολιτικών, καθώς και η αμετανόητη συμπεριφορά τους: ο κ. Παπακωνσταντίνου επιμένει ακόμη και τώρα  ότι “εάν υπάρχουν λογαριασμοί στη λίστα που αφορούν σε πρόσωπα του ευρύτερου συγγενικού μου περιβάλλοντος, είναι κάτι το οποίο δεν εγνώριζα μέχρι σήμερα”!!
Τι κάνει νιάου στα κεραμίδια; o σκύλος, απάντά το πρώην βασικό στέλεχος των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ.
Για το τελευταίο, η λίστα Λαγκάρντ αποτελεί την χαριστική βολή, ανεξάρτητα αν η ανακοίνωση του επιτίθεται στον συνήθη ένοχο, τον ΣΥΡΙΖΑ.
 Για την μεγάλη πλειοψηφία της κοινής γνώμης, η ενοχή του κ. Παπακωνσταντίνου αποτελεί μια ακόμη απόδειξη της διαφθοράς του ΠΑΣΟΚ. 
Με τόση βαριά κληρονομιά, ο πρόεδρος του θα έπρεπε είχε κατεβάσει τα ρολά του κόμματος και να πάει για άλλα, όταν ανέλαβε την κομματική εξουσία.
 Δεν το έκανε γιατί είναι σημαίνον στέλεχος του ίδιου συστήματος εξουσίας. 
Το μόνο που του απομένει είναι να παρακολουθήσει τον κ. Παπακωνσταντίνου, τον άνθρωπο που με την οικονομική του πολιτική θανάτωσε κοινωνικά το άλλο κραταιό ΠΑΣΟΚ, να καρφώνει ένα ακόμη καρφί, στο κομματικό φέρετρο.
 
tvxs.gr   Στέλιος Κούλογλου