Οι κερδοσκόποι φίλοι των ελληνικών κυβερνήσεων

                

 του Ιουλιανού -  παραλληλόγραφος

Η κ. Ξαφά από το 1991 μέχρι το 1993 εργάστηκε ως διευθύντρια του οικονομικού γραφείου του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη. Κατά τη δεκαετία του ’80 εργάστηκε στο ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον, αρχικά στο ευρωπαϊκό τμήμα και αργότερα στο τμήμα PDR (Policy Development and Review), όπου επικεντρώθηκε στο σχεδιασμό και την παρακολούθηση σταθεροποιητικών προγραμμάτων, στην
Λατινική Αμερική. Μετά το 1994 εργάστηκε ως επιχειρησιακός επιτελάρχης και αναλύτρια διεθνών αγορών στην επενδυτική τράπεζα Salomon Brothers στο Λονδίνο και στην Αθήνα και από το 2003 ήταν σύμβουλος Διοίκησης της Τράπεζας Πειραιώς. Το καλοκαίρι του 2004 αναδιορίστηκε (είχε βλέπετε επιτυχία το πείραμα στην Λατινική Αμερική) εκτελεστικός διευθυντής στο ΔΝΤ.

Το Σεπτέμβριο του 2009 (τυχαία η χρονική συγκυρία;) η κυρία Ξαφα ξαφνικά παραιτείται από τη θέση του εκπροσώπου της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Παγκόσμια Τράπεζα και προσλαμβάνεται στην Ελβετία και στο fund IJ Partners (Informed Judgement Partners) με έδρα την Γενεύη.

Τέλος είναι ιδρυτικό μέλος της Δράσης του Μάνου και του πολλά βαρύ Γουσέτη.

Την Ξαφά «κατηγόρησε» ο Καμμένος ότι μέσω της IJ Partners του πολίτη Ελβετίας (έτσι αποκαλείται) Θεόδωρο Μαργέλλο, προέβη σε αγορά CDS επί ελληνικών ομολόγων. Η επενδυτική εταιρία της Ξαφά και του Μαργέλλου που έχει έδρα την Ελβετία αρνούνται την «καταγγελία.» Τι είναι όμως τα CDS και γιατί η IJ Partners αρνείται ότι αγόρασε; Και γιατί στα πλαίσια του καπιταλισμού δεν είναι καλό να αγοράζεις CDS; Υποθέτω ότι εάν ένας πελάτης της IJ Partners της ζητούσε να αγοράσει εκ μέρους του CDS η κυρία Ξαφά θα τον πετούσε έξω από το Ελβετικό γραφείο της;
Σπεκουλαδόροι της δραχμής

Ας κάνουμε όμως μια αναδρομή στον χρόνο και ας πάμε νοερά στην περίοδο που η κυρία Ξαφά εργαζόταν στο fund Salomon Brothers στο Λονδίνο και στην Αθήνα (σημ: τα fund αγοράζουν ή πουλάνε πλασματικές αξίες, που συνίστανται βασικά σε προβλέψεις ως προς το ποια θα είναι η μελλοντική αξία ενός χρηματιστηριακού αντικειμένου).

Ήταν λοιπόν το σωτήριο έτος 1998.

To Μάρτη του 1998, διάφορα “funds”, περιλαμβανομένης και μιας πλειάδας γύρω από τη χρηματιστηριακή εταιρία “Salomon” (όπου επιχειρησιακός επιτελάρχης ήταν η κ. Μιράντα Ξαφά μην ξεχνάμε, «επιτέθηκαν» στην δραχμή. Το αποτέλεσμα της επίθεσης ήταν η υποτίμηση της δραχμής κατά 14% στις 14 Μάρτη του 1998.

Την Παρασκευή 13 του Μάρτη, μία ημέρα πριν από την υποτίμηση, ξένες, αλλά και ελληνικές τράπεζες γνώριζαν την απόφαση της κυβέρνησης, με αποτέλεσμα να “ξεφορτωθούν” δραχμές και να αγοράσουν ομόλογα, οι τιμές των οποίων είχαν κατρακυλήσει. Όταν ο Γ. Παπαντωνίου τότε υπουργός οικονομίας ρωτήθηκε για τις σχετικές διαρροές, αποποιήθηκε κυβερνητικές και προσωπικές ευθύνες, ισχυριζόμενος ότι το σχετικό αίτημα κατατέθηκε στο ΕΚΟΦΙΝ την Τετάρτη και μέχρι το Σάββατο που συζητήθηκε το γνώρισαν περισσότερα από 50 άτομα…

Ξέρανε δεν ξέρανε, που σίγουρα ξέρανε, με τη μείωση της αγοραστικής αξίας του εθνικού μας τότε νομίσματος, διευκολύνεται σημαντικά η πολιτική εκποίησης της δημόσιας περιουσίας.

Οι παίκτες funds τύπου “Salomon” κέρδισαν περίπου 1,7 τρισ. δραχμές μια και μερικές μέρες πριν είχε παρατηρηθεί μια κούρσα αγορών συναλλάγματος.

Αμέσως μετά τα funds προχωρούν σε μαζική εισροή συναλλάγματος , 3,5 δισ. δολάρια μια μέρα μετά την υποτίμηση που τοποθετήθηκαν στις φτηνές μετοχές του μετοχοποιημένου δημοσίου, Τράπεζες Μακεδονίας – Θράκης Κρήτης Ιονική, οι οποίες ιδιωτικοποιήθηκαν. Οι προς εκποίηση ΔΕΚΟ ο ΟΤΕ (τρίτη φάση μετοχοποίησης τότε), η πρώην ΔΕΠ, τα ΚΑΕ καθώς και οι ΕΥΔΑΠ, ΚΕΔ, ΔΕΘ, “Ολυμπιακή Τουριστική”, “Ολύμπικ Κέτερινγκ”, ΔΕΠ (νυν “Ελληνικά Πετρέλαια”). Διώρυγα της Κορίνθου, των ΞΕΝΙΑ,και στην αλματώδη αγορά τα ομόλογων του δημοσίου. Ας μην ξεχνάμε ότι τότε το ΠΑΣΟΚ δεν ιδιωτικοποιούσε. Μόνο μετοχοποιούσε! Μετά ήρθε το ευρώ.

Άλλα funds που πήραν μέρος στο πανηγύρι ήταν: “Merrill Lynch”, “J. P. Morgan”, “Deutsche Bank”, “Morgan Stanley” (του σημερινού διευθυντή του οργανισμού Διαχείρισης δημόσιου χρέους κ Πέτρου Χριστοδούλου). Ταυτόχρονα, όπως και σήμερα, τα παραπάνω funds είχαν επιλεγεί από την κυβέρνηση σαν “σύμβουλοι” ιδιωτικοποίησης ΔΕΚΟ και Τραπεζών.
Μία αγαπημένη οικογένεια

Ας ξαναγυρίσουμε όμως στην επενδυτική εταιρία IJ Partners της Ξαφά και του Μαργέλλου που έχει έδρα την Ελβετία. Την εταιρία κατήγγειλε ο κ Καμμένος διότι «έγινε μία αγοραπωλησία CDS (ασφαλίστρων κινδύνου) στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο (ΤΤ) μεταξύ Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου 2009, με αποτέλεσμα να αποκομίσει κέρδη η IJ Partners εις βάρος της χώρας και ότι η οικογένεια Παπανδρέου είναι άμεσα πλεγμένη στην υπόθεση διότι ένα μέλος του ΔΣ της IJ Partners ο πρώην πρόεδρος της Κόστα Ρίκα, Jose Maria Figueres, είναι ταυτόχρονα και μέλος του ΔΣ της ΜΚΟ του Αντρικου Παπανδρέου».

Όπως και αν έχει το θέμα αξίζει να ρίξουμε μια ματιά στα μέλη της ΜΚΟ του Αντρίκου «Ι4cense»

Nur Cem Taha: Ιδρυτής και επικεφαλής της πολυεθνικής τηλεοπτικής πρωτοβουλίας Global Leaders, η οποία παίρνει συνεντεύξεις από διεθνής εμβέλειας πολιτικά πρόσωπα (πχ Χ. Σολάνα, Κ. Ανάν, Μ. Ωλμπράιτ, Χ. Καρζάι κλπ) αλλά και από στελέχη πολυεθνικών. Είναι παράλληλα μέλος του Διεθνούς Συμβουλευτικού Συμβουλίου του Πανεπιστημίου της Κολούμπια.
Jose Maria Figueres: Πρώην Πρόεδρος της Κόστα Ρίκα, κατά την περίοδο 1994-98. Εργάζεται έκτοτε ως κορυφαίο στέλεχος πλειάδας πολυεθνικών εταιρειών. Διαθέτει πτυχίο πολιτικού μηχανικού από τη Στρατιωτική Ακαδημία West Point των ΗΠΑ.
Μάρκος Κουναλάκης: Είναι καθηγητής ΜΜΕ και Επικοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Κεντρικής Ευρώπης, το οποίο βρίσκεται στην Βουδαπέστη. Πρόκειται για ένα αγγλόφωνο εκπαιδευτικό ίδρυμα, που ιδρύθηκε μετά το 1991, και έχει επικεφαλής τον πρώην Πρόεδρο του Ιδρύματος Κένεντυ John Shattuck.
Nick Mabbey: Περιβαλλοντολόγος και συγγραφέας βιβλίων για το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Σύμβουλος του Πρωθυπουργού της Μεγάλης Βρετανίας Τ. Μπλερ μέχρι το 2005.
Simon Reddy: Κορυφαίο πρώην στέλεχος της Greenpeace International, νυν εκτελεστικός διευθυντής της γραμματείας της πρωτοβουλίας C40 Climate Leadership Group. Η τελευταία αποτελεί μια χαλαρή δικτύωση 40 μεγάλων πόλεων (μεταξύ των οποίων και η Αθήνα), για τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου.
Joseph A. Stanislav: Ιδρυτής της εταιρείας συμβούλων JAStanislaw Group, LLC, η οποία ειδικεύεται σε στρατηγικές μελέτες και περιβαλλοντικές μελέτες.
Dimitri Zenghelis: Στέλεχος της Οικονομικής Διεύθυνσης της πολυεθνικής εταιρείας πληροφοριακών συστημάτων Cisco. Επικεφαλής οικονομικών προβλέψεων και μακροοικονομικής ανάλυσης του Υπουργείου Οικονομικών μεταξύ 1999 – 2007.

Γνωστό τόξο ε; Και όλα μα όλα τα μέλη οδηγούν σε διάφορες εταιρίες.
Ποιος είναι ο Μαργέλλος;

Από το Πανεπιστήμιο Γέιλ έφτασε η είδηση. Το ελληνικής καταγωγής ζεύγος της Σεσίλ και του Θόδωρου Μαργέλλου δώρισαν στο αμερικανικό πανεπιστήμιο ένα σημαντικότατο ποσόν προορισμένο για τη δημιουργία μιας μεγάλης σειράς ξένης πεζογραφίας και ποίησης, μεταφρασμένης στα αγγλικά.

Η έκπληξη δεν τελειώνει εδώ. Διότι ο δωρητής Θόδωρος Μαργέλλος, επιχειρηματίας με μεγάλη δραστηριότητα τον τελευταίο καιρό στην Ουκρανία,(με τα αγροτικά ασχολιέται εκεί) είναι και ο ιδιοκτήτης του γνωστού αθηναϊκού εστιατορίου «48»…

Είναι όμως και ο άνθρωπος που βάφτισε το “γιουγκοσλαβικό καλαμπόκι” ελληνικό και το προωθούσε προς πώληση μέσω της κρατικής εταιρείας ITCO σε χώρες της τότε ΕΟΚ προκειμένου να εισπραχτούν (από ποιος άραγε) οι κοινοτικές επιδοτήσεις.

Πριν μερικούς μήνες ο πρωθυπουργός καθώς πήγαινε στο Λουξεμβούργο, έστριψε και πέρασε πρώτα από «Ζούμα σούσι ρέστοραν» στο Λονδίνο. Ποιον συνάντησε;

Στη φωτογραφία δεν φαίνεται καθαρά. Μήπως είναι ο Μαργέλλος;

Στις 7 Δεκεμβρίου 2010 στο κανάλι Arte, προβλήθηκε συνέντευξη του Μαργέλλου (βλ. βίντεο στο τέλος). Το κανάλι προσφώνησε τις δηλώσεις του ως ανθρώπου κοντινού του Παπανδρέου και διαχειριστής αμοιβαίων κεφαλαίων.

Την μόνη είδηση που βρήκα τελευταία για τον κ Μαργελλο στις Ελληνικές Εφημερίδες ήταν στο Βήμα (26-6-11) κάτω από τον Τιτλο: «Filet bourguignon και… πιπέρι στο στόμα» όπου μαθαίνουμε πως στο εστιατόριο «Τhe Ρarliament» του ξενοδοχείου «ΝJV Αthens Ρlaza» ο γάλλος πρεσβευτής Κριστόφ Φαρνό παρέθεσε dinner prive για μερικούς καλούς φίλους: «ένα καταπληκτικό μενού με φουαγκρά, σατομπριάν, γαλλικά κρασιά».

Κοντά στο πρεσβευτικό ζεύγος ήταν ο γνωστός γυναικολόγος Στέφανος Χανδακάς με τη σύζυγό του, η Σεσίλ Μαργέλλου, η κομψή με λουστρίνι Chanel μπαλαρίνες wife του στενού φίλου του Πρωθυπουργού Ντόρη Μαργέλλου, η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα, ο γάλλος σεφ Αrnaud Βignon, στελέχη της γαλλικής πρεσβείας, η βουλευτής Ροδούλα Ζήση και ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος Νίκος Σηφουνάκης, ο οποίος συνοδευόταν από τη σύζυγό του Μάρι Δασκαλαντωνάκη.

Ο κ. Σηφουνάκης έκοβε σε κομμάτια το κρέας του και κοιτούσε προσεκτικά γύρω του. Φαινόταν συνεπαρμένος από αυτή τη γαλλική essence την οποία απέπνεε το restaurant. Εκεί δεν υπήρχε χώρος για εκνευρισμούς και λέξεις όπως γκρουπούσκουλα, αλήτες και τραμπούκους που εξαπέλυσε πρόσφατα εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ…». Μην σας ανησυχεί η αναφορά στον ΣΥΡΙΖΑ. Διότι ακόμα και ο Σηφουνάκης χρειάζεται έναν μύθο για να περιφέρει από δεξίωση σε δεξίωση την ύπαρξη του.

Πάντως έχω να πω πως όλα τα παραπάνω πρόσωπα είναι αναμεμιγμένα σε ένα μεγάλο ιστό επικερδών επαγγελματικών σχέσεων. Τέτοιων ώστε να οδηγηθώ στο συμπέρασμα ότι είναι άμεσα ενδιαφερόμενοι για ευκαιρίες που δημιουργούνται στα τεχνικά υπερχρεωμένα κράτη σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Δεν γίνεται λοιπόν να αδιαφορούν για το κέρδος- από όπου και αν προέρχεται- το δικό τους των εταιριών τους και των πελατών τους.

Σε διαφορετική περίπτωση θα ακύρωναν τον εαυτό τους ως συνεπείς καπιταλιστές.