Όταν πέρυσι τέτοιο καιρό ο Γ.Α.Παπανδρέου "ανακάλυπτε" τον μονόδρομο, ήταν πολλές οι φωνές που έλεγαν ότι η αναδιάρθρωση και το κούρεμα του χρέους είναι μία απο τις λύσεις που μπορεί να ασκήσει η κυβέρνηση.
Στη συνέχεια και στα πλαίσια της ίδιας πρότασης συστάθηκε η Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου. Σκοπός της το "κούρεμα" και η αναδιάρθρωση του χρέους. Όλες όμως οι προσπάθειες του συνόλου των Ευρωπαίων και όλων των ανεξαρτήτων Ελλήνων οικονομολόγων συνάντησαν την αδιαλλαξία της κυβέρνησης.
Οι "εν υπηρεσία" δημοσιογράφοι-παπαγαλάκια περνούσαν - και περνάν - από γενιές δεκατέσσερις όλους όσους τολμούν να αμφισβητήσουν τον Παπανδρεικό "μονόδρομο". Όσο περνάει ο καιρός και τα νούμερα δεν βγαίνουν, γίνεται όλο
και πιο φανερό, ότι ο μονόδρομος είναι ταυτόχρονα και αδιέξοδος.
Το έλλειμμα μεγαλώνει, η πραγματική ανεργία πλησιάζει το 20%, η ύφεση είναι διπλάσια από ότι ο Παπακωνσταντίνου προέβλεψε. Η κρατική μηχανή διαλύεται, Υγεία, Παιδεία, Δήμοι καταρρέουν με απίστευτα γρήγορους ρυθμούς. Η αναδιάρθρωση είναι σιγά σιγά η ΕΠΙΤΑΓΗ των αγορών.
Η χώρα είχε την ατυχία να την κυβερνήσει για 5 χρόνια μια κυβέρνηση που ακόμα και την ημέρα που παρέδιδε την εξουσία, προσπαθούσε φτιάξει πρόγραμμα.
Είχε όμως επίσης και την ατυχία να έχει αμέσως μετά μια κυβέρνηση, που μόλις της παρέδωσαν την εξουσία πανικοβλήθηκε. Δεν το περίμεναν, δεν ήταν έτοιμοι, δεν είχαν πρόγραμμα, δεν ήξεραν τι να κάνουν.
Ακόμα και τώρα το βλέπεις ότι κάνουν αντιπολίτευση στην πενταετία Καραμανλή, αντί να κυβερνούν. Άργησαν να καταλάβουν τι γίνεται. Έχουν χάσει πολύτιμο χρόνο και δυστυχώς η ζημιά που έκαναν στη χώρα είναι ανεπανόρθωτη.
Τους κοροϊδεύουν όλοι όταν γυρνάνε τις πρωτεύουσες και ψελλίζουν "η χώρα θα πληρώσει μέχρι σεντ τις υποχρεώσεις τις"
Δεν το πιστεύουν ούτε αυτοί, κρύβονται,- ευτυχώς που έγινε και το συνέδριο του Κουβέλη για να βρει την ευκαιρία ο Γ.Παπανδρέου να βγάλει έναν λόγο μπροστά σε Ελληνικό ακροατήριο, χωρίς τον κίνδυνο γιουχαΐσματος-.
Στην προσπάθεια τους να σωθούν απο την κατακραυγή κα την χλεύη, έχουν εξελίξει τα σώματα των ειδικών φρουρών σε στρατικοποιημένα σώματα καταστολής. Δεν διστάζουν τις αγκαλιές και τα φιλιά με την ακροδεξιά στην απέλπιδα προσπάθεια να αποδείξουν ότι δεν είναι μόνοι.
Στην προσπάθεια τους να σωθούν απο την κατακραυγή κα την χλεύη, έχουν εξελίξει τα σώματα των ειδικών φρουρών σε στρατικοποιημένα σώματα καταστολής. Δεν διστάζουν τις αγκαλιές και τα φιλιά με την ακροδεξιά στην απέλπιδα προσπάθεια να αποδείξουν ότι δεν είναι μόνοι.
Ξέρουν ότι η ιστορία θα τους "τιμήσει".
Ξέρουν ότι στο μέλλον το όνομα αυτής της κυβέρνησης θα είναι συνώνυμο της ανοησίας.
Χθες διαβάζαμε ότι τα 2/3 των ευρωπαίων οικονομολόγων βεβαιώνουν ότι η χώρα μας δεν θα τα καταφέρει με αυτήν την πολιτική. Σήμερα ήρθε "η εφημερίδα των αγορών" για να δώσει το τελικό χτύπημα. "Αναδιαρθρώστε τώρα, πριν είναι πολύ αργά". Ή μήπως είναι:.
Διαβάζουμε σήμερα!!.
"Αρχής γενομένης από την Ελλάδα, άρθρο του Economist συστήνει άμεση αναδιάρθρωση των χρεών, επισημαίνοντας πως η μείωση του χρέους θα πρέπει να είναι αρκετά μεγάλη ώστε να τεθούν σε
σταθερή πορεία οι δοκιμαζόμενες οικονομίες.
Μεταξύ των τρόπων για να αλλάξουν πορεία, σημειώνεται πως η Ελλάδα ενδεχομένως να πρέπει να εξαλείψει κατά το ήμισυ το δημόσιο χρέος της και η Ιρλανδία να το μειώσει κατά το ένα τρίτο προκειμένου να εισέλθουν σε μια βιώσιμη οδό. Οι εκτιμήσεις του Economist για την Ελλάδα κάνουν λόγο για δημόσιο χρέος της τάξεως του 165% του ΑΕΠ μέχρι το 2014 σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί άμεση αναδιάρθρωση του χρέους της. Στην καλύτερη περίπτωση και υπό αυτές τις συνθήκες, όπως σημειώνεται, η Ελλάδα θα κληθεί να πληρώνει το 8 με 9 τοις εκατό του ΑΕΠ σε τόκους το 2015, κάτι που θα αποτελεί ένα ανυπόφορο κόστος.
Επισημαίνεται πως σε περίπτωση που οι Ευρωπαίοι ηγέτες επιμείνουν στο αρχικό σχέδιο, τότε η κρίση του χρέους θα συνεχίσει να βαθαίνει και σε περίπτωση που προχωρήσουμε με αναδιαρθρώσεις χρέους που είναι τελικά αναπόφευκτες, τότε θα έχουν μια πιθανότητα να αφήσουν την κρίση πίσω τους.
Η ευρωπαϊκή στρατηγική της διάσωσης των ασθενών οικονομιών της περιφέρειας της Ευρωζώνης έχει σύμφωνα με το βρετανικό περιοδικό αποτύχει επειδή αυξάνεται αντί να μειώνεται η νευρικότητά τους.
Από την άλλη πλευρά σημειώνεται ότι το σχέδιο Β χρειάζεται πολιτικό θάρρος και τεχνική διαχείριση, ορισμένα εκ των οποίων διαθέτει λόγω εμπειρίας το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και εναπόκειται στους Ευρωπαίους ηγέτες να εξασφαλίσουν αυτό που υπολείπεται.
Ως επιχειρήματα υπέρ του εναλλακτικού σχεδίου της αναδιάρθρωσης αναφέρει ότι η μόνιμη μεταφορά κεφαλαίων από τις πλουσιότερες χώρες προς την περιφέρεια δεν είναι πολιτικά αποδεκτή, οι κίνδυνοι από την αναδιάρθρωση έχουν ελαχιστοποιηθεί οκτώ μήνες μετά τη διάσωση της Ελλάδας, καθώς και ότι η περαιτέρω καθυστέρηση θα επιβαρύνει δημοσιονομικά ακόμα περισσότερο χώρες όπως η Ελλάδα, αλλά και τους επενδυτές και τους φορολογούμενους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου