Η ΧΑΡΤΑ ΤΗΣ ΛΑΜΠΕΝΤΟΥΖΑ

 Συνέντευξη της δημάρχου της ΛαμπεντούζαΤζούζι Νικολίνι στον Ρικάρντο Μποτάτζο, της αριστερής εγημερίδας Il Manifesto την 1η Φεβρουαρίου 2014
Λίγα ενημερωτικά στοιχεία: 
  Λίγα μίλια στην θάλασσα έξω από το νησί της Λαμπεντούζα έγινε το πιό θανατηφόρο "ατύχημα" με την εγκληματική ευθύνη του Ιταλικού κράτους που στοίχισε την ζωή σε 368 πρόσφυγες- μετανάστες. Μετά ήρθε το δικό μας Φαρμακονήσι με τα 12 θύματα και την εγκληματική επίσης συμπεριφορά του δικού μας λιμενικού.
Αυ΄τες τις μέρες δεκάδες κοινωνικά κινήματα και οργανώσεις της Ιταλίας αλλά και από άλλες χώρες της Ευρώπης και της Βόρειας Αφρικής, διοργάνωσαν στο νησί διάσκεψη -φόρουμ για τα θέματα μετανάστευσης,της υποδοχής και του ασύλου για τους κατατρεγμένους φυγάδες.
(Σύνδεσμος για την χάρτα : http://www.avgi.gr/article/1782935/-xarta-tis-lampentouza-gia-mia-mesogeio-pou-enonei)
 Η συνέντευξη πάρθηκε από την δήμαρχο της Λαμπενούζα μετά την παρέμβαση της στην διάσκεψη.

Ιταλία

Του Ρικάρντο Μποτάτζο 1/2/2014

Η υποδοχή που θέλουμε δεν είναι ουτοπία

Τζούζι Νικολίνι. Η καταχειροκροτημένη παρέμβαση της δημάρχου στην έναρξη των «τριών ημερών».

 

     «Δεν μπορώ και δεν θέλω να γράψω για τα περιεχόμενα της Χάρτας, αυτή πρέπει να δημιουργηθεί από όλους εσάς και από την συνάντηση σας με την κοινωνία του νησιού,  πιστεύω εντούτοις ότι αυτή πρέπει να πάρει υπ’ όψη της ότι, οι ισχύουσες μεταναστευτικές πολιτικές παραβιάζουν όχι μόνον τα δικαιώματα των μεταναστών αλλά  και εκείνα των πληθυσμών που είναι προσδεδεμένοι με την  μοίρα των συνόρων». Έτσι, μετά από τους συνήθεις χαιρετισμούς, με το ένα πόδι στο νησί και το άλλο στην θάλασσα, η δήμαρχος της Λαμπεντούζα, Τζούσι Νικολίνι, ξεκίνησε την καταχειροκροτημένη παρέμβαση της στην συνέλευση των ακτιβιστών που ήρθαν από την ηπειρωτική Ιταλία και των αντιπροσώπων των οικονομικών κατηγοριών και των συλλόγων των κατοίκων. Η συνάντηση  έγινε κατά το άνοιγμα της συνάντησης, πριν την έναρξη της συζήτησης καθεαυτής επί των περιεχομένων της Χάρτας της Λαμπεντούζας.

     Η μεγάλη συμμετοχή- υποστηρίζει η δήμαρχος- αποδεικνύει ότι Χάρτα της Λαμπεντούζα έχει ήδη φτάσει τον πρώτο στόχο της και αναδείχτηκε σαν ένα χρήσιμο εργαλείο για να  συνενώσει « ένα σύνολο ατόμων που σε θέματα όπως οι μεταναστεύσεις, ο αγώνας ενάντια στις μαφίες και οι αγώνες για τα ανθρώπινα  δικαιώματα  έγινε, μια αιτία ζωής».

    Η μοναδικότητα του νησιού, συνεχίζει η Τζούσι Νικολίνι, δεν είναι μόνον η γεωγραφική της θέση αλλά επίσης στο θάρρος με το οποίο έχει αντιμετωπίσει δύσκολες καταστάσεις. «Ακόμη και ο Πάπας, όταν ήρθε να μας βρει, δεν σταμάτησε να  εκπλήσσετε από να διαπιστώνει πόσα έχει μάθει να δίνει ως προς την υποδοχή αυτό το μικρή κοινότητα. Δεν είναι ρητορικό ή ματαιόδοξο να δηλώσουμε ότι το μικρό μας νησί, τόσο μικρό και τόσο μόνο, μπόρεσε να αντιμετωπίσει, τεράστια για εμάς κύματα , μετανάστευσης . Η Λαμπεντούζα επέδειξε πόσο είναι κυνικό, υποκριτικό και επιπλέον ψεύτικο να υποστηρίζεται ότι, η μεγάλη Ευρώπη δεν μπορεί να υποδεχτεί τα άτομα που πέρασαν από εδώ. Η Λαμπεντούζα κατάφερε να καταρρίψει το πέπλο του ψεύδους των πολιτικών «ασφαλείας» που τροφοδοτούν και ταυτόχρονα εκτρέφουν αδικαιολόγητες φοβίες. Οι ίδιες αυτές πολιτικές έκαναν  αποκρουστική την εικόνα που είχε το όμορφο νησί μου. Η Λαμπεντούζα ήξερε να υποδεχτεί όπως το είχε κάνει στο παρελθόν, και θα μάθει να το κάνει και στο μέλλον. Αλλά θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι και η Ευρώπη  μπορεί και πρέπει να το κάνει».

   Το να κλειστείς σε ένα κάστρο, προειδοποιεί η δήμαρχος, δεν θα είναι χρήσιμο για να προστατεύσει και για να  επιζήσει μια οικονομία σε βαθιά κρίση. « Έτσι όπως δεν  είναι χρήσιμο  να αρνούμαστε  το δικαίωμα στην υποδοχή  σε αυτούς που πριν απ’ όλα είναι ναυαγοί των πολιτικών που η Ευρώπη έχει διαλέξει για την δική τους χώρα». Τα σύνορα, συνεχίζει η Τζούσι Νικολίνι, δεν μπορούν να περιορίσουν το δικαίωμα για μια ζωή αξιοπρεπή. «Δεν υπάρχει μια μόνο Λαμπεντούζα, στην Ευρώπη  και στον κόσμο. Είναι πολλές οι Λαμπεντούζες στην Μεσόγειο έτσι όπως και ανάμεσα στην Αυστραλία και τις Φιλιππίνες. Όλες αυτές οι Λαμπεντούζες απαιτούν  το δικαίωμα στο άσυλο να γίνει αποτελεσματικό, και το δίκτυο να  πολεμηθεί και να αχρηστευτεί από ένα  διαφορετικό τρόπο που θα αντιμετωπίζει τις μεταναστευτικές πολιτικές. Δεν θα ήταν αναγκαίο το Μάρε Νόστρουμ αν υπήρχαν ευκίνητες φόρμες για την απόδοση του δικαιώματος ασύλου».

   « Η Λαμπεντούζα- συνεχίζει- πρέπει να μετατραπεί σε ένα μοντέλο που ήδη είναι.  Όχι ένα σύνορο στρατιωτικοποιημένο, αλλά ένας τόπος που να μπορεί να αποδείξει σε όλες τις Λαμπεντούζες του κόσμου πως θα μπορούσαν να είναι: η πόρτα εισόδου για μια αξιοπρεπή  υποδοχή  όπου ακόμη και τα δικαιώματα των κατοίκων θα  είναι σεβαστά. Η χάρτα της Λαμπεντούζα, ολοκληρώνει  μέσα σε χειροκροτήματα, έχει όλες τις δυνατότητες να δώσει φτερά σε αυτό που δεν είναι μόνο μια ουτοπία. « Και αφού ήρθατε μέχρι έδω, το ξέρετε καλά και εσείς. Για αυτό είμαι σίγουρη ότι θα μας εκπλήξετε».

Πηγή: http://ilmanifesto.it/laccoglienza-che-vogliamo-non-e-unutopia/
Μετάφραση Ολγα Μαρία Τζανετάκη