Στη Μνήμη του Don Andrea Gallo

Στη Μνήμη του Don Andrea Gallo

(Ιταλός «Κόκκινος» Παπάς με Πλούσιο Κοινωνικό Έργο

για τους Απόκληρους και Καταφρονεμένους του Κόσμου).

O Don Andrea Gallo, ο Παπάς της «Bella Ciao», γεννήθηκε στη Γένοβα της Ιταλίας το 1928 και πέθανε στη Κοινότητα του «San Benedetto al Porto» του λιμανιού  της Γένοβας στις 22/05/2013.

Το 1944, στα 16 του χρόνια και  ενώ ήταν μαθητής σε Ναυτική Τεχνική Σχολή,  ακολούθησε τον μεγαλύτερο του αδελφό Nino στο Αντάρτικο. Σαν Παρτιζάνος πήρε το πολεμικό όνομα «Nan» που σημαίνει μικρός- πιτσιρίκος, και έλαβε ενεργά μέρος στον Απελευθερωτικό Αγώνα ενάντια στη Γερμανική Κατοχή της Ιταλίας.  

Από μικρό τον τραβούσε η Πνευματικότητα των « Σαλεσιανών Αδελφών», μιας Καθολικής Θρησκευτικής Εκπαιδευτικής Οργάνωσης, που σε αντίθεση με την επίσημη Καθολική Εκκλησία, πρέσβευε και προωθούσε την Πρόληψη αντί για την Καταστολή, την αρμονική ανάπτυξη των νέων με βάση την πειθώ, την ανοχή, την ελευθερία και την Αγάπη. Οι «Salesiani» ήταν ένα από τα ρεύματα που η Καθολική Εκκλησία, μέσα στα πλαίσια των αντιφάσεων της,  ανέχονταν και κατά περιόδους ενίσχυε. Έτσι ο Don Gallo μπολιάστηκε,  εκτός από τις θρησκευτικές απόψεις τους, με τις αντιλήψεις του Ανθρωπισμού και κύρια της Προσφοράς στο Κοινωνικό Σύνολο.

Μετά την Απελευθέρωση της Ιταλίας, το 1948 παρακολούθησε το Εκκλησιαστικό Λύκειο των  «Salesiani», και σπούδασε φιλοσοφία στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Ρώμης. Το 1953 πηγαίνει Ιεραπόστολος στη Βραζιλία και γνωρίζει το μεγάλο κίνημα των Αριστερών Κληρικών της Απελευθέρωσης, αλλά το 1954 λόγω της δράσης του εκεί,  διώχνεται από την Χώρα. Το 1959 έγινε Παπάς και λόγω των απόψεων του, στάλθηκε σαν εφημέριος σε σχολές-αναμορφωτήρια, σε φυλακές και προβληματικές γειτονιές. Εκεί ανέπτυσσε Κοινωνική Δράση που ήταν σε αντίθεση με αυτήν του «Συστήματος», και γι αυτό, πήρε και  πολλές «μεταθέσεις» σαν ανεπιθύμητος. Από το 1964, έχει αποχωρήσει  από την Αδελφότητα των «Salesiani», θεωρώντας ότι έχει γίνει «Συστημική», και όπου και αν υπηρετεί σαν Εφημέριος, ασχολείται με τα Κοινωνικά Προβλήματα της Ενορίας του.

Από το 1970 βρίσκεται στη Γένοβα, στην Ενορία του «San Benedetto al Porto». Εδώ μαζί με το επίσης Αριστερό Κληρικό Federico Rebora, ιδρύουν την ομώνυμη Κοινότητα Βάσης, και αρχίζουν μια τεράστια Κοινωνική Δράση. Γύρω από την ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ συγκεντρώνονται εκατοντάδες άνθρωποι που αγωνίζονται για την ανακούφιση όλων των καταφρονεμένων και απόκληρων πολιτών. Το Κίνημα του Don Gallo αγκαλιάζει την Νεολαία , τους Άστεγους, τους Περιθωριακούς, τα Φτωχά Κοινωνικά Στρώματα. Η Κοινότητα του   «San Benedetto al Porto» γίνεται το σημείο αναφοράς όλων των Κοινωνικών και πολιτικών κινητοποιήσεων της πόλης και όχι μόνον.

Ταυτόχρονα με την κοινωνική του δράση συμμετείχε, με το μουσικό συγκρότημα της Κοινότητας, σε δεκάδες πολιτιστικές εκδηλώσεις, ενώ έγραψε και δεκάδες βιβλία με πιο χαρακτηριστικά τα : «Αγγελικά Αναρχικός» και « Ήρθα για να Υπηρετήσω».

Ο Don Gallo ήταν ένας ανυποχώρητος αγωνιστής της Πολιτικής Ανυπακοής και των Κοινωνικών Κινημάτων . Συμμετείχε ενεργά στο κίνημα ενάντια στους Νατοϊκούς βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας, και στο κίνημα  No Dal Molin ενάντια στην επέκταση της Νατοϊκής αεροπορικής βάσης στη Vicenza.  Έλαβε μέρος στη πρώτη παρέλαση του Genova pride, και στο κίνημα για την απελευθέρωση των ελαφρών ναρκωτικών. Βόηθησε στην εκλογή του Marco Doria Αριστερού Δήμαρχου της Γένοβας, και στην υποψηφιότητα του Κομμουνιστή  Nichi Vendola στο Δημοκρατικό Κόμμα.

Ο Don Gallo  το 2012,στην 42^η επέτειο από την ίδρυση της Κοινότητας του «San Benedetto al Porto», τραγούδησε μέσα στην Εκκλησία, μετά την Λειτουργία, το πασίγνωστο αντάρτικο τραγούδι  «Bella Ciao». Το Μάρτιο του 2013, δύο μήνες πριν πεθάνει, πραγματοποίησε μια από τις τελευταίες του Λειτουργίες, στη μνήμη και προς τιμή του Πρόεδρου της Βενεζουέλας Hugo Chavez. 

Για τον Don Gallo ισχύουν αυτά που είπε το 2010 ο Loris Mazzetti, γνωστός ιταλός αριστερός δημοσιογράφος: «Κρίμα που είναι Παπάς, γιατί αν ήταν πολιτικός θα είχαμε βρει τον Αρχηγό μας».

Η Εμβληματική αυτή Φυσιογνωμία της Ιταλικής Αριστεράς, για δεκαετίες, ένωσε δύο διαφορετικούς κόσμους αυτόν της Εκκλησίας και αυτόν των Κοινωνικών Αγώνων, και απόδειξε ότι σε όλα τα μέρη και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες μπορεί ένας οραματιστής να παίξει τον προοδευτικό και κοινωνικό του ρόλο. 

Επιμέλεια, επεξεργασία στοιχείων : Μανώλης Ισιγώνης

(it. Wikipedia.org, e-fungus.gr, redkangaroo.wordpress.com)