Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

Ανασχηματισμός «δειλών μοιραίων και άβουλων αντάμα...»

Καλά τα είπε ο Σαμαράς στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο της νέας κυβέρνησης: «δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να πετύχουμε ... σε ελάχιστο χρόνο, πρέπει να γίνουν όσα δεν έγιναν επί δεκαετίες». 
 Το... κακό, είναι ότι τα ίδια είχε πει ακριβώς πριν από ένα χρόνο στην ίδια αίθουσα και σε ανάλογο «ακροατήριο», με απώτερο αποδέκτη ολόκληρη την κοινωνία!
Και το ακόμη χειρότερο, είναι πως οι διαγγελματικές αυτές διαπιστώσεις του, έγιναν μετά από ένα κρίσιμο (τον κρισιμότερο των τελευταίων ετών...) ανασχηματισμό, ένα σημαδιακό «γύρισμα σελίδας» -δυστυχώς της τελευταίας- προς ένα κυβερνητικό σχήμα που δεν προέκυψε ως αποτέλεσμα της κρισιμότητας των περιστάσεων.
Η τελική του σύνθεση, δεν αποτελεί προϊόν γενναιότητας, υπέρβασης, επίγνωσης των πραγματικών αναγκών της χώρας. Αλλά, εσωκομματικών και μικροπολιτικών συμβιβασμών. Με λίγες εξαιρέσεις, αρκεί να δει κανείς τα πρόσωπα των νέων υπουργών, για να καταλήξει στο συμπέρασμα πως δεν επελέγησαν οι αξιότεροι, εκείνοι που διαθέτουν εξειδίκευση, που μπορούν να πείσουν και να εμπνεύσουν. Αλλά εκείνοι που...«βόλευαν», για διαφορετικούς λόγους ο καθένας.
 Και όσοι προέκυψαν, έτσι... χωρίς πρόγραμμα, ως αποτέλεσμα κάποιας «καραμπόλας», λόγω κάποιων ενστάσεων και αρνήσεων...
Δεν αποκλείεται (και μακάρι, δηλαδή...) κάποιοι από τους νέους υπουργούς να κάνουν την έκπληξη. Θα είναι όμως... η έκπληξη! Και στις συνθήκες που βιώνουμε, το ποιοι μας κυβερνάνε, ποιοι αναλαμβάνουν να σηκώσουν τόσο βαριές ευθύνες, είναι αδιανόητο να στηρίζεται σε... ζαριές. 
 Κι' αυτό που ενδιαφέρει τον κόσμο, δεν είναι αν η τάδε κυρία με το βαρύγδουπο όνομα ή ο δείνα κύριος με εντυπωσιακές... επιδόσεις σε τηλεπαράθυρα και ραδιοκαυγάδες (και είναι κάμποσοι) κάνουν την έκπληξη και αποδειχθούν επαρκείς, αλλά η νοοτροπία των ηγετών μας.
Η γενεσιουργός «λογική» του μικροπολιτικαντισμού που εξακολουθεί να ελοχεύει πίσω από τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης. Την ώρα που έχουν έρθει τα πάνω κάτω, που κλυδωνιζόμαστε σε μια κρίση άνευ προηγουμένου μ' αποτέλεσμα «βεβαιότητες» και σταθερές να 'χουν πάει περίπατο, το μόνο σταθερό και αδιατάρακτο, είναι... το χούι των πολιτικών μας ταγών. Δεν έχουν πάρει χαμπάρι τι συμβαίνει, είναι ανίκανοι ν' αντιληφθούν τι σηματοδοτούν στην κοινωνία με τις κινήσεις και αποφάσεις τους.
Δεν είναι καν σε θέση να αξιοποιήσουν το όποιο «άλας» διαθέτουν τα κόμματά τους, αλλά επιλέγουν τους «δικούς» τους «ασφαλείς» για τους ίδιους , αδιαφορώντας για το αν οι επιλογές τους θα αποδώσουν, θα προσφέρουν αυτό που τόσο ανάγκη έχει ο τόπος.
Είναι υποχρεωτικό κάποια «επώνυμα» και... κομματικές «παλιοσειρές» δίχως την παραμικρή ουσιαστική προσφορά, ν' ανακυκλώνονται συνεχώς και αδιαλείπτως στο πολιτικό προσκήνιο με την μια η την άλλη ιδιότητα (χωρίς μάλιστα να... τιμήσουν επαρκώς καμιά τους);
 Κι' επιτέλους, αν οι κομματικοί στάβλοι δεν διαθέτουν καλύτερα άτια, χάθηκε να βρεθούν 5-10 σοβαροί και αποδεδειγμένα ικανοί στον τομέα τους άνθρωποι να τοποθετηθούν σε καίρια υπουργεία (αλλά και σε οργανισμούς, θέσεις ευθύνης, εκεί που συνήθως... βολεύονται πολιτευτές και ανεπάγγελτα κομματόσκυλα!), κι' ας μην είναι βουλευτές η μέλη και στελέχη κομμάτων; Πρόσωπα ικανά να εμπνεύσουν και να παρακινήσουν την εν απογνώσει και θυμό κοινωνία;
Σαμαράς και Βενιζέλος, ο καθένας από τη θέση του και από κοινού ως... ομόρρυθμοι συγκυβερνήτες, δεν έδειξαν να έμαθαν από τις αστοχίες και τα λάθη του προηγούμενου εταιρικού σχήματος. Και ως προς τα πρόσωπα και ως προς τις πρακτικές και νοοτροπίες - άρα και αποτελεσματικότητα.
 Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ποιος φταίει περισσότερο η λιγότερο.
 Η εικόνα που εξέπεμψαν, πάντως, με τον ανασχηματισμό που κατέληξαν, (πλην ελαχίστων, ίσως μόνο... μιας και «επώνυμης» εξαίρεσης που λόγω πεποιθήσεων μπορεί να κάνει την διαφορά στο κρίσιμο υπουργείο-καρμανιόλα που ανέλαβε...) είναι δυστυχώς απογοητευτική.
Δείχνει πολιτικούς ταγούς ανίκανους να υπερβούν εαυτούς και καταστάσεις. Κολλημένους σε στερεότυπα, νοοτροπίες και λογικές που αποδεδειγμένα κατέστρεψαν την χώρα... Αν δεν το καταλαβαίνουν ούτε τώρα, εδώ που φθάσαμε, αν και στον πάτο που βρισκόμαστε αρνούνται να κάνουν την αυτοκριτική τους και του «συστήματος» που εξέθρεψαν και υπηρέτησαν...


Πηγή: iefimerida.gr Θάνος Οικονομόπουλος

Δεν υπάρχουν σχόλια: