Πεθαίνοντας αβοήθητοι στο αρχιπέλαγος

ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΟΙ ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΜΑΣ

Στην Πάρο και την Αντίπαρο παιδίατρος δεν υπάρχει. Οι κάτοικοι εδώ και χρόνια καταγγέλλουν την υποβάθμιση του Κέντρου Υγείας. Ανέβηκαν και μέχρι την Αθήνα να διαδηλώσουν. Και υποτίθεται πως η Πάρος είναι μεγάλο νησί, ένας τόπος που τα έχει όλα.

Στην Τήλο, όπως έχει καταγγείλει και στο παρελθόν η δήμαρχος του νησιού, Μαρία Καμμά-Αλιφέρη, η μονάδα τηλεϊατρικής παραμένει καθηλωμένη.

Στη Δονούσα, όταν ρωτάς τη γραμματέα της Κοινότητας, Ειρήνη Σκοπελίτου, τι γίνεται με την υγεία στο νησί, απαντά χωρίς δεύτερη σκέψη: «Η κατάσταση είναι μαύρη». Γιατί; «Εδώ και δύο χρόνια κάθε 15 μέρες μάς στέλνουν και διαφορετικό γιατρό από τη Νάξο. Μέχρι να μας μάθει ο γιατρός, να τον μάθουμε κι εμείς, φεύγει!» περιγράφει στην «Ε». Να σημειωθεί ότι ο γιατρός που πηγαίνει στο νησί είναι αγροτικός, όπως υποστηρίζει η Ε. Σκοπελίτου. Στο νησί ζουν 21 παιδιά. «Οταν οι ανάγκες τους δεν μπορούν να καλυφθούν από τον αγροτικό γιατρό και είναι κάτι επείγον, πηγαίνουν είτε στη Νάξο είτε στη Σύρο όπου υπάρχει και καλό νοσοκομείο. Η μεταφορά, βέβαια, δεν διευκολύνεται από τα δρομολόγια. Για Νάξο έχουμε τρεις φορές την εβδομάδα με το πλοίο της γραμμής και άλλες τρεις με το τοπικό. Για Πειραιά έχει τρεις φορές την εβδομάδα. Απευθείας δρομολόγιο για Σύρο δεν υπάρχει».

Στη Γαύδο

Στη Γαύδο έχει έναν Ρώσο γιατρό (φωτ.). Στα υπόλοιπα νησιά, από τον Κάλαμο και τον Καστό, τη Δονούσα, την Τήλο, την Αμοργό ή την Ικαρία φωνάζουν: «Εναν γιατρό, ρε παιδιά!!!». Ναι, η περιγραφή του τι επικρατεί με την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε απομονωμένους τόπους του Ιονίου και του Αιγαίου είναι σύντομη και ξεκάθαρη... «Σας παρακαλώ, έναν γιατρό!» 

Στη Γαύδο των 80 κατοίκων -ανάμεσά τους 8 παιδιά- υπάρχει ο γιατρός Αλεξέι Βουκόνεφ, με ειδικότητα χειρουργού ΩΡΛ, ο οποίος ήταν για 18 χρόνια μόνιμος κάτοικος Αθηνών ώσπου αποφάσισε να κάνει και δεύτερη ειδικότητα και πια υπηρετεί στη Γαύδο. Εντύπωση μας προκάλεσε το γεγονός ότι ο δήμαρχος του νησιού, Στρατής Λαμπάκης, ανέφερε πως ετοιμάζεται νέο ιατρείο στο νησί. Στη Γαύδο πριν από μερικά χρόνια είχαν γίνει μεγάλες φιέστες με βουλευτές και υπουργούς στα εγκαίνια του τηλεϊατρείου, το οποίο όμως υπολειτούργησε. Μέχρι και πλιάτσικο αναφέρουν τοπικές πηγές στην Κρήτη πως έγινε στο τηλεϊατρείο, από τη γεννήτρια μέχρι τις ομπρέλες που είχαν τοποθετηθεί εξωτερικά, για να μην ψήνονται οι άνθρωποι στον ήλιο τα καλοκαίρια περιμένοντας να εξεταστούν. Ρωτάμε τον Σ. Λαμπάκη: Λειτουργεί το τηλεϊατρείο; «Και ναι και όχι», απαντά αόριστα.

Στη Γαύδο έχει έναν Ρώσο γιατρό (φωτ.). Στα υπόλοιπα νησιά, από τον Κάλαμο και τον Καστό, τη Δονούσα, την Τήλο, την Αμοργό ή την Ικαρία φωνάζουν: «Εναν γιατρό, ρε παιδιά!!!». Ναι, η περιγραφή του τι επικρατεί με την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε απομονωμένους τόπους του Ιονίου και του Αιγαίου είναι σύντομη και ξεκάθαρη... «Σας παρακαλώ, έναν γιατρό!»

Αρκετά μίλια πιο πάνω, σχεδόν στην καρδιά του Αιγαίου, μια κάτοικος της Ψερίμου ερωτάται τι γίνεται αν κάποιος κάτοικος του μικρού αυτού νησιού αρρωστήσει. Τι άλλο; Μεταφέρεται είτε με ελικόπτερο σε κάποιο νοσοκομείο ή με το καραβάκι στην Κάλυμνο και, τέλος πάντων, αν έχει κάτι πιο «ελαφρύ», μπορεί να προμηθευθεί ό,τι φάρμακο έχει απομείνει στην ταβέρνα του νησιού...

Πάλι καλά, γιατί στην Αμοργό, όπως καταγγέλλουν ορισμένοι κάτοικοι, «για να σωθείς ή να σώσεις τη ζωή κάποιου δικού σου χρειάζεται μέσον».

Στους Λειψούς ο γιατρός Γιώργος Τσουκαλάς έχει ήδη καταγγείλει στον εισαγγελέα «συνεχείς ελλείψεις σε φάρμακα και υγειονομικό υλικό»: «Κύριε εισαγγελέα, σας αναφέρω ότι η κατάσταση στον τομέα της Υγείας στο νησί των Λειψών βρίσκεται σε επικίνδυνο σημείο για την ασφάλεια της ζωής των κατοίκων (...) Εως τώρα, με τη βοήθεια διαφόρων κοινοφελών οργανώσεων, μη κυβερνητικών, μπορούσαμε να αντεπεξέλθουμε στο ιατρικό μας έργο. Ομως, επειδή, κατά τη γνώμη μου, είναι απαράδεκτο η υγεία των πολιτών και ιδιαίτερα των πιο φτωχών να εξαρτάται από τη "φιλευσπλαχνία" και τα "φιλοδωρήματα" των κάθε λογής ΜΚΟ, απαράδεκτο και τραγικό οι εργάτες, αγρότες, ψαράδες, υπάλληλοι, συνταξιούχοι, παιδιά, γυναίκες, αυτοί που έχουν δημιουργήσει ό,τι "βλέπουμε μπροστά μας" να περιμένουν τη "φιλευσπλαχνία" της κάθε ΜΚΟ για να φροντίσει την υγεία τους...».

Στο Ιόνιο

Στην άλλη πλευρά, στο Ιόνιο, πριν από μερικές μέρες ο δήμαρχος της Λευκάδας, Κώστας Αραβανής, ενημερώνει με επιστολή του τον υπουργό Υγείας Ανδρέα Λυκουρέντζο: «Με μεγάλη μας απογοήτευση πληροφορηθήκαμε ότι τα νησιά μας Κάλαμος και Καστός μετά την προκήρυξη του Ιανουαρίου του 2013 για μία ακόμη φορά έμειναν χωρίς γιατρό... Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Ενα απλό περιστατικό ρουτίνας μπορεί να αποβεί μοιραίο...».

Μια παρέα μαθητών από το Λύκειο Αγίου Κηρύκου στην Ικαρία δεν χρειάστηκε να στείλουν καμία επιστολή διαμαρτυρίας σε κανέναν υπουργό για την υποβάθμιση των υπηρεσιών Υγείας στον τόπο τους. Γύρισαν μια μικρή ταινία με τίτλο: «Εχει και η Ικαρία δικαίωμα στη δωρεάν περίθαλψη». «Τελικά για το νοσοκομείο δεν θα κάνουμε τίποτα;», «Να κάνουμε κατάληψη;», «Πορεία;» μερικοί από τους διαλόγους μεταξύ μαθητών με έναν εκ των οποίων να απαντά αδιάφορα: «Μπα, βαριέμαι. Τι να έρθω να κάνω; Ε, και να 'ρθω, θ' αλλάξει τίποτα;». Οι συμμαθητές του αντιδρούν: «Τι θα δούμε, ρε; Φαντάζεσαι να χτυπούσες τώρα δω και να μην είχαμε νοσοκομείο, γιατρό να σε κάνει καλά;». Η συνέχεια επί του click2c, που πραγματικά αξίζει να παρακολουθήσετε...
enet.gr
Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΛΙΝΑΡΔΟΥ