ΚΡΟΙΣΟΙ ΣΕ ΚΡΙΣΗ. (ΔΕΝ) ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕΓΙΣΤΑΝΕΣ
Του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου
Βιομηχάνος Νικόλαος Μάνεσης δηλωθέν ατομικό εισόδημα 30.714,52 ευρώ,
Επιχειρηματίας Σ.Κόκκαλης δηλωθέν ατομικό εισόδημα 26.870,11 ευρώ,
Εφοπλιστής και μηντιάρχη Ι.Αλαφούζος ατομικό εισόδημα 26.160,40 ευρώ,
Τραπεζίτης Α.Βγενόπουλος δηλωθέν ατομικό εισόδημα 18.217,41 ευρώ,
Στην Ελλάδα των μνημονίων, όπως ακριβώς και στην Ελλάδα προ των μνημονίων, μερικές χιλιάδες γνωστών οικογενειών απολαμβάνουν με κάθε νομιμότητα πλήρη φοροασυλία.
Πρόκειται για τη χώρα όπου το 2011 ένας στους τρεις βιομηχάνους δήλωνε εισόδημα 5.000 ευρώ.
Πρόκειται για τη χώρα όπου οι μεγιστάνες, οι κολόνες της οικονομίας, οι «χορηγοί» του συστήματος, αποφασίζουν μόνοι τους πόσο φόρο θέλουν να πληρώσουν .
Πρόκειται για τη χώρα όπου μια σειρά μεγάλα «τζάκια» έχουν ιδρύσει offshore εταιρείες (παρεμπιπτόντως, 21.065 offshore εταιρείες, από τις οποίες μόνο 96 “ φορολογούνται) για να μην πληρώνουν φόρους για τα ακίνητα, τις βίλες κατά εξοχικά τους. Πρόκειται για την ίδια χώρα όπου, ενώ το 1960 οι έμποροι, οι βιομήχανοι και οι βιοτέχνες κάλυπταν το 50,8% των άμεσων φόρων, το 2012 φτάσαμε να πληρώνουν μόλις το 7,9%.
Σύμφωνα με έκθεση του ΟΟΣΑ, στη διάρκεια της δεκαετίας του 2000 η εργασία στην Ελλάδα είχε φορολογία με μέσο συντελεστή φορολόγησης 35%, όταν ο πραγματικός μέσος φορολογικός συντελεστής για το κεφάλαιο ήταν 15%.
Να σημειωθεί ότι αυτός ο πραγματικός μέσος φορολογικός συντελεστής για τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου, το 15% δηλαδή, διαμορφώθηκε σε μια περίοδο που υποτίθεται ότι το κεφάλαιο είχε φορολογία με ονομαστικό φορολογικό συντελεστή 45%, 35% και 25% επί των κερδών του.
Πώς γίνεται αυτό; Είναι σχετικά απλό: μπορεί ο φορολογικός συντελεστής για βιομηχάνους, τραπεζίτες και εργολάβους να εμφανιζόταν -στα χαρτιά- στα επίπεδα του κάθε φορά θεσπισμένου ορίου (45%, 35%, 25% κ.ο.κ.), αλλά την ίδια στιγμή ήταν και είναι τόσα τα «παραθυράκια», οι φοροαπαλλαγές, οι χαριστικές ρυθμίσεις, οι «ειδικές» ρυθμίσεις για τις ΑΕ και τις ΕΠΕ, ώστε τελικά οι τραπεζίτες, οι πετρελαιάδες και οι λοιποί… αναξιοπαθούντες πληρώνουν ως και δύο φορές λιγότερο φόρο από τους μισθωτούς. Αυτό προκύπτει από την έκθεση του ΟΟΣΑ.
ΕΜΒΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ. ΚΟΚΚΑΛΗΣ, ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΛΑΦΟΥΖΟΣ, ΜΑΝΕΣΗΣ
Όταν η Καγκελάριος της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ ρωτούσε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια τι γίνεται με τους πλούσιους Έλληνες, θα μπορούσε να τους αναφέρει με τα μικρά τους ονόματα. Αλλωστε, μόλις 51 κάτοικοι αυτής της χώρας δήλωσαν ατομικό εισόδημα πάνω από 900.000 ευρώ – κι εμείς δεν αναφερόμαστε σε κανέναν από αυτούς.
Για να εξηγήσουμε πώς λειτουργεί το σύστημα, αναφερόμαστε σε τέσσερις εμβληματικές περιπτώσεις, πασίγνωστους επιχειρηματίες που έχουν συχνά απασχολήσει τη δημόσια συζήτηση, και μελετήσαμε το φορολογικό προφίλ τους:Έναν μεγιστάνα, τον Σωκράτη Κόκκαλη, ο οποίος δηλώνει ατομικό εισόδημα όσα η γραμματέας του.
Έναν τραπεζίτη, τον Ανδρέα Βγενόπουλο, που δηλώνει ατομικό εισόδημα όσα ένας πρωτοδιοριζόμενος ταμίας στην τράπεζα του.
Έναν εφοπλιστή και καναλάρχη, τον Γιάννη Αλαφούζο, που δηλώνει ατομικό εισόδημα όσα βγάζει ένας ανερχόμενος δημοσιογράφος στο κανάλι του. Κι έναν βιομήχανο, τον Νίκο Μάνεση, για τον οποίο κινητοποιήθηκε ολόκληρη κυβέρνηση προκειμένου να σπάσουν τα ΜΑΤ μια απεργία, μόνο και μόνο για να βάλει λίγο αργότερα ο ίδιος λουκέτο στην επιχείρηση του.
Η δημοσίευση των φορολογικών προφίλ των τεσσάρων επιχειρηματιών επιβάλλεται για λόγους δημοσίου συμφέροντος και υπηρετεί τη διεκδίκηση κοινωνικής δικαιοσύνης, ιδιαίτερα τη στιγμή που με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο μειώνεται ακόμη περισσότερο ο συνολικός συντελεστής φορολογίας των εταιρειών αλλά και των διανεμόμενων κερδών προς τους επιχειρηματίες, ενώ για ακόμη μια φορά κατακρεουργούνται οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι.
Το ζητούμενο δεν είναι να στοχοποιηθούν οι συγκεκριμένοι επιχειρηματίες ούτε να γίνει κουτσομπολιό – γι” αυτό άλλωστε δεν δημοσιεύονται ούτε διευθύνσεις ούτε αριθμοί κυκλοφορίας οχημάτων, ενώ δεν δημοσιοποιούνται τα στοιχεία που αφορούν το Ε9, τις υπεράκτιες εταιρείες ή τα εισοδήματα που προκύπτουν από άλλες ενέργειες ή από τη συμμετοχή σε διοικητικά συμβούλια.
Δημοσιεύουμε ένα δείγμα των στοιχείων που περιήλθαν σε γνώση μας, αφότου ερευνήθηκε η γνησιότητα τους.
Το ζητούμενο είναι να αντιληφθεί ένα ευρύτερο κοινό ότι τελικά «λεφτά υπάρχουν», αλλά καμία κυβέρνηση δεν τολμά να τα απαιτήσει από τους… αναξιοπαθούντες κεφαλαιοκράτες, αλλάζοντας το νόμο ώστε να φορολογηθούν τα πραγματικά υψηλά εισοδήματα που προκύπτουν ως μερίδιο κέρδους από τις εταιρείες τους.
Τη στιγμή λοιπόν που απαιτείται από τον λαό να επιδείξει «πατριωτισμό», αποκτώντας… «φορολογική συνείδηση», το UNFOLLOW προτείνει να θυμηθούμε τι στ” αλήθεια σημαίνει κοινωνική δικαιοσύνη και παρουσιάζει το φορολογικό προφίλ των:
Βιομηχάνου Νικόλαου Μάνεση με συνολικό δηλωθέν ατομικό εισόδημα 30.714,52 ευρώ, αυτοτελή φορολογούμενα ποσά 401.681,09 ευρώ και τεκμαρτό εισόδημα 631.542,60 ευρώ.
Επιχειρηματία Σωκράτη Κόκκαλη με συνολικό δηλωθέν ατομικό εισόδημα 26.870,11 ευρώ, αυτοτελή φορολογούμενα ποσά 945.597,59 ευρώ και τεκμαρτό εισόδημα 1.965.115,54 ευρώ.
Εφοπλιστή και μηντιάρχη Ιωάννη Αλαφούζου με συνολικό δηλωθέν ατομικό εισόδημα 26.160,40 ευρώ, αυτοτελή φορολογούμενα ποσά 5.120.556,71 ευρώ και τεκμαρτό εισόδημα 1.296.874,90 ευρώ.
Τραπεζίτη Ανδρέα Βγενόπουλου με συνολικό δηλωθέν ατομικό εισόδημα 18.217,41 ευρώ, αυτοτελή φορολογούμενα ποσά 1.713.275,18 και τεκμαρτό εισόδημα 1.984.898,22 ευρώ.
Στις φωτογραφίες με τα εκκαθαριστικά σημειώματα των τεσσάρων επιχειρηματιών, αξίζει να σταθείτε στην στήλη αριστερά: κάντε την πρόσθεση των τεκμηρίων από πολυτελή γιοτ, αεροπλάνα, σπίτια, αυτοκίνητα, δάνεια, και θα ανακαλύψετε ότι το τεκμαρτό τους εισόδημα είναι όσο χρειάζεται για να είναι νόμιμοι. Λύνεται ο γρίφος πιο εύκολα και από σταυρόλεξο για αρχάριους: χαρακτηριστική είναι η πρακτική να δηλώνουν ως αυτοτελή φορολογούμενα ποσά, αυτά που προκύπτουν δηλαδή από τη διανομή των κερδών των επιχειρήσεων, μερικές εκατοντάδες ευρώ παραπάνω απ” όσα χρειάζονται για να καλύψουν το τεκμήριο διαβίωσης τους.
ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΗΣ ΦΟΡΟΑΣΥΛΙΑΣ
Αυτό είναι ένα καλά κρυμμένο φορολογικό μυστικό: Τα κέρδη των εταιριών δεν διανέμονται όλα στους μετόχους. Αντιθέτως, μοιράζονται και φορολογούνται στην υψηλότερη κλίμακα μόνο τόσα όσα χρειάζονται για να καλυφθούν «τρύπες».
Έτσι, τα υπόλοιπα κέρδη υποτίθεται ότι παραμένουν στις εταιρείες, έχοντας γλιτώσει τη φορολόγηση μέχρι και την υψηλότερη κλίμακα – σε αντίθεση με τα έσοδα μισθωτών και συνταξιούχων που φορολογούνται όλα (αλλά και τα κέρδη εταιρειών σε άλλες χώρες).
Ο φόρος με το νόμο που ίσχυε μέχρι και το 2012 για κάποιον που δηλώνει πάνω από 100.000 ατομικό εισόδημα ήταν 45%. Οι ιδιοκτήτες των ΑΕ και των ΕΠΕ, για παράδειγμα, παίρνουν όσο μερίδιο χρειάζονται από τα κέρδη των όποιων εταιρειών τους με επιπλέον φορολογία 25% για να καλύψουν το τεκμήριο διαβίωσης, και τα υπόλοιπα κέρδη τους μένουν στο ταμείο της εταιρείας φορολογημένα με 20%.
Νομίμως το κάνουν. Όπως νομίμως αφήνουν τα κέρδη τους στο ταμείο της εταιρείας τους φορολογημένα με το «ταπεινό» 20%. Και αν προκύψει και μια χρονιά εμφανίσουν ζημιές, τις καλύπτουν με τα κέρδη προηγουμένων ετών, τα οποία δεν έχουν φορολογηθεί γιατί «ξέχασαν» να μοιράσουν τα μερίδια. Επαναλαμβάνουμε, νομίμως γίνονται αυτά στο ελληνικό Ελντοράντο. Βέβαια στη Γερμανία που τόσο θέλουμε να μιμηθούμε, τα μερίδια φορολογούνται μεν με μικρότερο συντελεστή, αλλά μοιράζονται το ίδιο έτος, ενώ τα κέρδη των εταιρειών φορολογούνται 30-33% και μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις επιτρέπεται ένα μέρος των κερδών να μείνει στο ταμείο της εταιρείας.
Η τακτική των ελλήνων επιχειρηματιών είναι νόμιμη, είναι όμως και ηθική; Οι περισσότεροι αποκτούν περιουσιακά στοιχεία (αυτοκίνητα, ακίνητα, σκάφη αναψυχής) στο όνομα της επιχείρησης και η δαπάνη αγοράς μειώνει τα καθαρά κέρδη της εταιρείας. Τα κέρδη αυτά αν είχαν μοιραστεί χωρίς να δίνεται η δυνατότητα επιλογής να μείνουν στο ταμείο της εταιρείας, θα είχαν φορολογηθεί με 25%. Δεν ισχύει το ίδιο για μισθωτούς και συνταξιούχους, οι οποίοι όταν αποκτούν ένα περιουσιακό στοιχείο δεν προβλέπεται για τη δαπάνη αυτή μείωση του φορολογητέου εισοδήματος. Ο επιχειρηματίας έχει τη δυνατότητα οι δαπάνες που αφορούν τα αυτοκίνητα, τα ακίνητα, τα σκάφη αναψυχής, το σούπερ μάρκετ, το κομμωτήριο της συζύγου, τα έξοδα από τα ταξίδια αναψυχής, την νταντά του παιδιού, την οικιακή βοηθό και πολλά άλλα να αφαιρούνται από τα ακαθάριστα κέρδη της εταιρείας. Άρα τα παραπάνω καθαρά κέρδη μπορούν να εμφανιστούν αρκετά μειωμένα και ο τελικός -ο «πραγματικός»- φόρος να είναι χαμηλότερος. Οι μισθωτοί απλά μαζεύουν αποδείξεις και τις φυλάνε στο συρτάρι. Φόρος δεν εκπίπτει.
ΤΟ ΝΟΜΙΜΟ ΚΑΙ ΤΟ… ΗΘΙΚΟ
Τα παραπάνω είναι ένα μικρό δείγμα του αντιλαϊκού χαρακτήρα όλων των φορολογικών συστημάτων. Και αυτού που είχαμε αλλά και του νέου δημιουργήματος της κυβέρνησης της ελληνικής τρόικας. Βέβαια, όπως θα μας θύμιζε και ο πρώην υπουργός Γιώργος Βουλγαράκης, «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό», έτσι δεν είναι; Ή μήπως τελικά η πέρα για πέρα νόμιμη στον ελληνικό καπιταλισμό «αποταμίευση» στον κουμπαρά της εταιρείας εισοδημάτων προς φορολόγηση είναι πέρα για πέρα ανήθικη; Το σίγουρο είναι ότι η νεοφιλελεύθερη και βάρβαρη πολιτική αντιβαίνει ακόμα και στις επιταγές του Συντάγματος, το οποίο κάνει λόγο για «βάρη» όπου οι’Ελληνες συνεισφέρουν «χωρίς διακρίσεις».
Επί τρία χρόνια τα κυρίαρχα ΜΜΕ στην Ελλάδα παραδίδουν στον λαό μαθήματα ότι πρέπει να επιδείξει «πατριωτισμό». Πώς; Αποκτώντας «φορολογική συνείδηση». Πόσες φορές έχουν ασχοληθεί με τη φορολογική συνείδηση των επιχειρηματιών; Πόσες φορές έχουν ασχοληθεί με τις πολυεθνικές, τις τράπεζες, τις βιομηχανίες; Ας βγει τώρα στα παράθυρα του ΣΚΑΪ ο Μπάμπης ο Σουγιάς να κάνει μάθημα για τη φορολογική συνείδηση των Ελλήνων. Όλων των Ελλήνων.
Τέλος, οι υποσχέσεις των κ.κ. Σαμαρά, Βενιζέλου και Κουβέλη για «δίκαιο φορολογικό», «ανακατανομή των βαρών» και «πάταξη της φοροδιαφυγής» πήγαν περίπατο στον κήπο του Μεγάρου Μαξίμου. Με τον νέο φορολογικό νομοσχέδιο μισθωτοί και συνταξιούχοι επιβαρύνονται κι άλλο, την ίδια στιγμή που φορολογικές ελαφρύνσεις προβλέπονται για τις ΑΕ και τις ΕΠΕ, καθώς η συνολική φορολογική επιβάρυνση από 45% (42% πραγματικό), όπου ανέρχεται σήμερα, περιορίζεται στο 36% (33% πραγματικό). Ειδικότερα, με τις νέες διατάξεις που θα τεθούν σε εφαρμογή από το 2013, τα αδιανέμητα κέρδη των εταιρειών φορολογούνται με συντελεστή 26%, από 20% που ισχύει σήμερα, αλλά στα μερίσματα (διανεμόμενα κέρδη) θα επιβάλλεται φόρος με συντελεστή 10%, από 25% όπου ανέρχεται σήμερα. Και αυτά αν θέλουν να τα μοιράσουν. Σε αυτό ο νομοθέτης δεν τόλμησε να αλλάξει κάτι.
Πηγή: UNFOLLOW
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου