Μια αξέχαστη στιγμή "φιλανθρωπίας"
Έρχονται οι μέρες που η φιλανθρωπία σχεδόν επιβάλλεται.
Πρώτα τα κανάλια.
Με αυτούς τους τηλεμαραθώνιους που στο τέλος μοιάζουν με φθηνό ριάλιτι.
Τα εγχώρια σελέμπριτις καλούνται να σηκώσουν τα τηλέφωνα με την προσφορά σου.
Βέβαια, πάντα θα υπάρξει χρόνος για να αναφερθούν στην παράσταση που παίζουν ή στο κέντρο που τραγουδούν. Πιο μαύρη διαφήμιση δεν γίνεται.
Αυτά ακόμα και εποχές που δεν είχαμε την οικονομική κρίση.
Δεν θέλω να σκεφτώ τι θα γίνει φέτος.
Αναρωτιέμαι αν τα κανάλια θα μπορούσαν απλά να δώσουν το νούμερο στην οθόνη για προσφορές, χωρίς αυτό το σώου με τα τηλέφωνα που τους δίνει μονάδες στον πίνακα της AGB.
Μετά είναι όλες αυτές οι πλούσιες. Θα μας κάνουν ένεση την προσφορά της κάθε Μαριάνας για ακόμα μια χρονιά. Φταίει η πλούσια ή φταίει το κανάλι που είναι εκεί;
Ας το σταματήσουν όμως γιατί δεν αντέχουμε οι περισσότεροι να βλέπουμε τις ίδιες κυρίες να αγκαλιάζουν τα ίδια παιδικά κεφαλάκια, και να ζητάνε από το υστέρημα μας.
Μπορεί να γίνει και χωρίς κάμερα.
Ακολουθούν οι πολιτικοί. Ευχές, κάλαντα και επίσκεψη στα ορφανοτροφεία. Γιατί πρέπει να είναι η κάμερα εκεί; Οι περισσότεροι πια μοιάζουν σαν να ζουν για αυτό.
Τους έχουμε το Πάσχα να τσουγκρίζουν τα αυγά στα στρατόπεδα και τα Χριστούγεννα να πάνε σε νοσοκομεία. Αν βρίσκουν χρόνο τις γιορτές να βοηθήσουν ας το κάνουν χωρίς κάμερες.
Εκτός και αν θέλουν να το συμπεριλάβουν και αυτό στο προεκλογικό τους φυλλάδιο.
Φυσικά δεν θα μπορούσαν να λείπουν από την λίστα οι παπάδες.
Κοντεύει ο άλλος να πάθει αυχενικό από το βάρος αυτού που φοράει στο κεφάλι του, θέλει και επίσκεψη στους άστεγους.
Και αυτό με συνοδεία κάμερας.
Ας κλείσουν επιτέλους αυτές οι κάμερες.
Η φιλανθρωπία για να είναι πιστευτή πρέπει να την κάνεις ιδιωτικά, στα κρυφά, σαν κυνηγημένος.
Σχεδόν να ντρέπεσαι που θα σε ανακαλύψουν.
Μετά είμαστε όλοι εμείς που καλούμαστε να αγοράσουμε κάρτες, δώρα, να ενισχύσουμε.
Δεν διαφωνώ με όλα αυτά.
Όμως οι άνθρωποι θα πεινάνε και μετά τα Χριστούγεννα.
Έχει γίνει κάτι σαν μόδα που σου επιβάλλεται να βοηθήσεις τους άλλους τις μέρες που έρχονται, όπως ακριβώς το να στολίσεις το χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Ας βοηθήσουμε όπου μπορούμε.
Ακόμα και δίνοντας ένα ευρώ στο δρόμο, δεν χρειάζεται να περιμένουμε τις γιορτές.
Είχα διαβάσει πριν χρόνια για την περίπτωση ενός πλούσιου γνωστού προσώπου στην Αμερική που έκανε δωρεά σε ένα ίδρυμα.
Απείλησε ότι αν ποτέ γίνει γνωστό το όνομα του θα έπαιρνε πίσω ότι είχε δώσει. Η πραγματική φιλανθρωπία πηγαίνει μαζί με την ανωνυμία. Κάτι που δεν θέλουν να καταλάβουν οι περισσότεροι...
Πηγή: www.lifo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου