Το «αβύθιστο αεροπλανοφόρο» έγινε Γερμανικό;

vathiprasino.blogspot.com

Το μνημόνιο είναι μια πραγματικότητα και για την Κυπριακή Δημοκρατία.  Το γεγονός αυτό αξιοποιείται απ’ τους Έλληνες υποτελείς του Γερμανικού ιμπεριαλισμού ώστε να εμφανίσουν ως μονόδρομο την κοινωνική γενοκτονία που επιβάλλει η τρόικα στη χώρα μας. 

Το επιχείρημα απλό και εύπεπτο: Τα ελάχιστα δις που χρειαζόταν

σε δάνεια η Κύπρος δε βρέθηκε καμία Ρωσία ή καμία Κίνα ή όποιος άλλος να της τα δανείσει.

 Οπότε τι θέλετε εδώ στην Ελλάδα και αρέσκεστε σε μεγαλοστομίες για καταγγελίες του μνημονίου κλπ κλπ. Αυτή είναι η μισή αλήθεια και ως εκ τούτου γίνεται ένα πελώριο και χωρίς προηγούμενο ψέμα.

Τι κρύβουν; Ότι ακριβώς δεν τόλμησε να πει και ο ίδιος ο πρόεδρος Χριστόφιας και η ιστορία θα είναι ακριβώς γι’ αυτό το λόγο αμείλικτη μαζί του. Θα έχει ενδιαφέρον να μάθουμε επακριβώς τι συνέβη με την έκρηξη στη Βάση του Μαρί το 2011, η οποία τίναξε στον αέρα και την ίδια την κυπριακή οικονομία. θα έχει ενδιαφέρον οι προστάτες του σήμερα να αποδειχτούν οι εμπρηστές του χτες.

Τι συγκαλύπτουν; Ότι η Κύπρος με την Ελλάδα έχουν πλέον και τυπικά τον ίδιο επικυρίαρχο.

 Η Γερμανία πλέον αντιμετωπίζει ως φαίνεται τις δύο χώρες ως μία ειδική οικονομική ζώνη, κατά τον τρόπο που οι Αμερικανοί αντιμετώπιζαν Ελλάδα και Τουρκία ως ενιαίο χώρο στο παρελθόν στο πλαίσιο του δόγματος Τρούμαν.

Τι συσκοτίζουν; Χρήσιμα θα αποδειχτούν -ελπίζουμε όχι μόνο για τον ιστορικό του μέλλοντος- αν γίνουν γνωστά τα γεγονότα σχετικά με τη στάση της ελληνικής πλευράς και του εκλεκτού της Μέρκελ, Αντώνη Σαμαρά έναντι της Κυπριακής ηγεσίας στο θέμα του κυπριακού μνημονίου το προηγούμενο διάστημα.

Τι σκεπάζουν; Τις εθνικές συμφορές που έρχονται. Δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο ότι η Γερμανία επιχειρεί να συσφίξει τις σχέσεις της με την Τουρκία (με αφορμή τη συριακή κρίση) με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό για τη γείτονα χώρα που παραμένει εισβολέας που κατέχει τη μισή σχεδόν Κύπρο.

Τι αποδεικνύεται; Ότι τελικά η ένταξη στην ΕΕ και στην ευρωζώνη για την Κύπρο θα αποτελέσει την ολοκλήρωση του έργου του Αττίλα. Θα την ξαναγυρίσει στο καθεστώς της αποικιοκρατίας. Από οικονομικής άποψης το ίδιο έργο θα παιχτεί και στη Μεγαλόνησο. 

Το ένα μνημόνιο θα φέρει τ’ άλλο και είναι αυτονόητο ότι μια χώρα σε καθεστώς διεθνούς οικονομικού ελέγχου και περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας δεν είναι δυνατό να επιλύσει το διεθνές πρόβλημα εισβολής και κατοχής ενός μέρους της επικράτειας της. Όταν μάλιστα ο εισβολέας είναι μια δύναμη όπως η Τουρκία την οποία θέλει να τραβήξει με το μέρος της η Γερμανία με στόχο η τελευταία να εδραιώσει την ηγεμονία της στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο σε βάρος των ΗΠΑ. 

 Μ’ αυτά και μ’ αυτά να περιμένουμε και τίποτα χειρότερο στο Αιγαίο και στη Θράκη, στα βόρεια σύνορά μας;

Κατά συνέπεια ας μη βιάζονται οι φερόμενοι ως κυβερνώντες εδώ στην Ελλάδα να εφευρίσκουν επιχειρήματα για δικαιολογήσουν την υποτέλεια τους και τις συνέπειες της σε όλα τα επίπεδα.

Αν προσφέρει κάτι η περίπτωση της Κύπρου είναι περισσότερες αποδείξεις για τον καταστροφικό ρόλο της ΕΕ και του ευρώ.

 Αν μας διδάσκει κάτι ακόμα είναι ότι το ΑΚΕΛ, και κατά συνέπεια και η Αριστερά στην Ελλάδα, δεν έχουν λόγο ύπαρξης σε τέτοιες κρίσιμες ώρες απ’ τη στιγμή που υιοθετούν το δόγμα του ανήκομεν εις την ΕΕ.

Πρόσφατα ο γγ του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού είχε αφήσει ανοιχτό ακόμα και το ενδεχόμενο της εξόδου απ’ την ΕΕ και το ευρώ. Ανέφερε πως το ΑΚΕΛ άλλαξε τη θέση του στο κρίσιμο αυτό ζήτημα τη δεκαετία του ’90 και αποδέχτηκε την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ για να επιλύσει το εθνικό πρόβλημα αλλά και να βελτιώσει την κατάσταση των εργαζομένων, ωστόσο είχε προσθέσει πως τίποτα απ’ αυτά τα δύο δε συνέβη, οπότε –είχε αναρωτηθεί- τι νόημα έχει να μένει η Κύπρος στην ΕΕ.

 Στη συνέχεια και παρά την κόντρα με την κυπριακή προεδρία συμβιβάστηκε. 

Η συνέχεια είναι γνωστή. Η κατάληξη αν όλα αυτά μείνουν απλά δηλώσεις είναι βέβαιη… Το ίδιο θλιβερή όσο και η στιγμή του διαγγέλματος Χριστόφια παρά τις «φιλότιμες» προσπάθειες του.