Αλαφούζος Οι «σκελετοί» στην ντουλάπα του Μr. ΣΚΑΪ... (Διαβαστε το... αξίζει)

Μία ιστορία με επιχειρηματικά ρίσκα, ιστορικές αποτυχίες και πολιτικό παρασκήνιο, στη «σκιά» της νομιμότητας

 ανάρτηση από  farmakoglwssa-kirki

Ο κ. Ιωάννης Αλαφούζος είναι, κατά κοινή ομολογία φίλων και εχθρών, μία από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του... ελληνικού επιχειρείν. Αρέσκεται να εμφανίζεται 

ως δεινός καραβοκύρης, 

ικανός και επιτυχημένος μιντιάρχης 

και, κυρίως, αδέκαστος θεματοφύλακας 

της πολιτικής, 

ηθικής 

και θεσμικής τάξης στη χώρα. 

Στην ντουλάπα του, ωστόσο, κρύβονται αρκετοί «σκελετοί», 

που, παρά την αγωνιώδη προσπάθειά του να παραμείνουν κρυμμένοι, στοιχειώνουν την πορεία του και αποτελούν έναν από τους κυριότερους λόγους
τριβής με τον πατέρα του και πατριάρχη της οικογένειας, Αριστείδη.

O κ. Ι. Αλαφούζος έγινε πρόσφατα ευρύτατα γνωστός ακόμα και σε αυτούς που δεν ασχολούνται με τη ναυτιλία ή τα μίντια ή (ακόμα) την οικολογία και τον αγώνα για διαφάνεια, λόγω της ανάληψης (;) της διοίκησης του Παναθηναϊκού και των παθιασμένων παρεμβάσεών του για την ομάδα 

και γενικότερα το ελληνικό ποδόσφαιρο, 

πολλές από τις οποίες ήταν από τον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter. Αλλωστε το πρόσωπο του ιδιοκτήτη του ΣΚΑΪ ήρθε ξανά στην επικαιρότητα μετά τις καταγγελίες της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ για τη μη πληρωμή του τέλους ακινήτων 

για το κτίριο όπου στεγάζεται ο σταθμός. 

Η καταγγελία Φωτόπουλου εξέθεσε τον κ. Ι. Αλαφούζο, αφού, παρά τις διαψεύσεις, οι πάντες γνωρίζουν ότι το κτίριο όπου στεγάζεται ο ΣΚΑΪ 

ανήκει στην οικογένεια του Νέου Φαλήρου. 

Κατά συνέπεια η επιχείρηση που κόπτεται για τη διαφάνεια 

πιάστηκε στα πράσα να μην έχει πληρώσει το τέλος ακίνητης περιουσίας.

Παρ’ όλα αυτά, κάθε άλλο παρά άγνωστος είναι ο κ. Ι. Αλαφούζος. 

Για όποιον παρακολουθεί τα δημόσια πράγματα και την επιχειρηματική ζωή είναι πραγματικά διαβόητος, αφού, πολυμήχανος και πολυπράγμων,

 έχει, για διάστημα μεγαλύτερο από είκοσι χρόνια, εμπλακεί σε πλείστα όσα επιχειρηματικά οράματα, που όλα ξεκινούν μεγαλεπήβολα 

και όλα φαίνεται πως καταλήγουν άδοξα. 

Παρ’ όλα αυτά, από τις στάχτες των φιλόδοξων εγχειρημάτων 

ο κ. Αλαφούζος, ως άλλος μυθικός φοίνικας, ξαναγεννιέται 

και ακάθεκτος ρίχνεται σε νέες περιπέτειες. 

Ο μεγαλύτερος σε ηλικία γιος του ιδιοκτήτη της «Καθημερινής» ήθελε από την πρώτη κιόλας στιγμή που ανέλαβε τις ραδιοτηλεοπτικές επιχειρήσεις του ομίλου να έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο, 

ακόμη και σε θέματα τα οποία συνήθως 

δεν αφορούν έναν ιδιοκτήτη ραδιοφωνικού σταθμού. 

Δεν είναι τυχαίο ότι επιλέγει να ξοδεύει περισσότερες ώρες στα γραφεία του ΣΚΑΪ παρά στο σπίτι, ενώ έχει μείνει ως ανέκδοτο μια ιστορία από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, όταν το κτίριο του ΣΚΑΪ ανακαινιζόταν και ο κ. Ι. Αλαφούζος δεν δίστασε να βάλει φόρμα 

και να βάψει τοίχους μαζί με τους ελαιοχρωματιστές.

Ηταν η ίδια εποχή που εκείνος έβγαινε στον ραδιοφωνικό αέρα 

χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο «κ. Θλιμμένος». 

Για τους πολύ στενούς του συνεργάτες και τους δικούς του ανθρώπους η επιλογή του ψευδωνύμου δεν ήταν τυχαία, καθώς κρύβει ένα πολύ μεγάλο μυστικό, που ο ίδιος προσπαθεί εδώ και χρόνια να καταπολεμήσει. 

Το γεγονός αυτό είχε οδηγήσει πολλούς ακροατές -μεταξύ των οποίων και πολιτικούς- να επικοινωνούν με τον σταθμό και να δηλώνουν επώνυμα όπως... «κ. Χαρούμενος», «κ. Λυπημένος» κ.ο.κ.

 Αυτή τη συνήθεια τη διατηρεί ακόμη, με τη διαφορά ότι πλέον παρεμβαίνει επωνύμως στις εκπομπές του ΣΚΑΪ, όταν συμφωνεί ή διαφωνεί με τις απόψεις που ακούγονται από τη ραδιοφωνική συχνότητα, ενώ δεν διστάζει να δίνει οδηγίες από τα κοντρόλ στους παρουσιαστές εκπομπών και κεντρικών δελτίων.

η Δικαιοσύνη και τα… παραθυράκια.

Αν και ο κ. Ι. Αλαφούζος και οι στενοί του συνεργάτες κόπτονται για τη νομιμότητα και την ηθική, η πορεία του συγκροτήματος όσον αφορά τη νομιμότητα στο πολιτικοοικονομικό σκηνικό 

-και κυρίως στο παρασκήνιό του- 

έχει βρεθεί πολλές φορές στο επίκεντρο. 

Ο κ. I. Αλαφούζος έχει κατά καιρούς, για διάφορους λόγους,

 αντιμετωπίσει προβλήματα με τη Δικαιοσύνη. 

H πρώτη φορά ήταν το 1992, μεσούσης της «τρικυμίας» στις σχέσεις μεταξύ «Καθημερινής» και του τότε πρωθυπουργού, κ. K. Μητσοτάκη. 

Τότε ο εισαγγελέας είχε παραπέμψει στη Δικαιοσύνη τον κ. Ι. Αλαφούζο και πέντε συνεργάτες του για λαθρεμπόριο πετρελαίου με τα δεξαμενόπλοια «Ασπρονήσι» και «Ενάλιος Αίθρα», όπως και για μολύνσεις θαλασσών, που οφείλονταν σε ναυάγια πεπαλαιωμένων πετρελαιοφόρων του. 

Το απαλλακτικό βούλευμα, με το οποίο αθωώθηκε ο ίδιος, παραμένει έως και σήμερα, σύμφωνα με δικαστικούς κύκλους, αμφιλεγόμενο. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο καπετάνιος του συγκεκριμένου πλοίου και στενός συνεργάτης του κ. Ι. Αλαφούζου μετά τις δικαστικές εξελίξεις 

παράτησε τα εγκόσμια και χειροτονήθηκε παπάς. 

Ακόμα όμως και στην εποχή των οικολογικών ακτιβισμών, ο κατά τα άλλα «πράσινος» όμιλος κατηγορήθηκε για εκροή τοξικών αποβλήτων από το εργοστάσιο της οικογένειας στο Κορωπί, το οποίο εκδίδει τα έντυπα του συγκροτήματος («Καθημερινή» κ.ά.), καθώς και για μια σειρά άλλων περιβαλλοντικών παραβάσεων, για τις οποίες του επιβλήθηκαν πρόστιμα συνολικού ύψους 130.000 ευρώ.

business στη Ρουμανία

Στα τέλη της δεκαετίας του ’90, 

το όνομα του Γιάννη Αλαφούζου ήταν μεταξύ εκείνων που γράφτηκαν στη βίβλο των αθετημένων ομολογιακών υποχρεώσεων της Moody’s. 

Ηταν μια από τις λίγες φορές, αν όχι η μόνη, 

που ο κ. Ι. Αλαφούζος έγραψε πραγματικά Ιστορία.

Μεταξύ των πλοίων που αγοράστηκαν με τα κεφάλαια των «κουρεμένων» ομολογιούχων του ναυτιλιακού σχήματος, συμφερόντων του Ermis Maritime Holdings Limited, ήταν και το διαβόητο για τους παλαιότερους του Πειραιά «Nissos Amorgos». Διαβόητο διότι μια νύχτα του Φεβρουαρίου του 1997, στο κανάλι της λίμνης Μαρακαΐμπο, στην πετρελαιοπαραγωγό Βενεζουέλα, «άνοιξε» το κύτος του, με αποτέλεσμα περί τα 25.000 βαρέλια αργού πετρελαίου να χυθούν στη θαλάσσια αυτή δίοδο μέσα σε λίγες μόνον ώρες, σε ένα επεισόδιο που έγινε γνωστό ως «Μαύρη Πέμπτη» για τη Βενεζουέλα. 

Αυτή η περιπέτεια να ευαισθητοποίησε πάρα πολύ περιβαλλοντικά τον κ. Ι. Αλαφούζο, όπως είναι εμφανές από τη θεματολλογία και τη στόχευση των ΜΜΕ που ελέγχει η οικογένεια. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…

Μία επίσης από τις δραστηριότητες του κ. Ι. Αλαφούζου που ελάχιστα έγιναν γνωστές στην ελληνική κοινή γνώμη ήταν το επιχειρηματικό πέρασμα στη Ρουμανία, μια υπόθεση που είχε συνταράξει τη βαλκανική χώρα και είχε άρωμα «κατασκοπίας», με εμπλοκή ακόμα και του διαβόητου στρατηγού Γρυλλάκη, όπως τουλάχιστον κατήγγειλαν Ρουμάνοι αξιωματούχοι. 

Η ιστορία αφορούσε την εξαγορά της κρατικής εταιρείας Petromin (που διαχειριζόταν τον ρουμανικό Στόλο) και οι καταγγελίες έκαναν λόγο για στήριξη με κεφάλαια Ελλήνων επιχειρηματιών του προεκλογικού αγώνα του κόμματος του Ιλιέσκου, του FDSN (Δημοκρατικού Μετώπου Εθνικής Σωτηρίας), με αντάλλαγμα τις συμβάσεις για την παραχώρηση της εταιρείας.

Μία από τις συμβάσεις ήταν η περίφημη «Petromin-Minerva», μεταξύ της εταιρείας Ermis Maritime του κ. Ι. Αλαφούζου και του ρουμανικού Δημοσίου. 

Οι συμβάσεις αυτές καταγγέλθηκαν από Ρουμάνους αξιωματούχους ως μεγάλα σκάνδαλα. Σημαντικές πληροφορίες για τα γεγονότα της Ρουμανίας και τη σχέση του με τον κ. Ι. Αλαφούζο καταθέτει ο στρατηγός Νίκος Γρυλλάκης στο βιβλίο του «… Αποκαλύπτω». 

Σύμφωνα με τον κ. Γρυλλάκη, ο ιδιοκτήτης του ΣΚΑΪ τού ζήτησε διαμεσολάβηση με υψηλά ιστάμενα πρόσωπα της ρουμανικής κυβέρνησης προκειμένου να έρθει σε συμβιβασμό για την υπόθεση Ρetromin και να αποφύγει την οικονομική καταστροφή. Πρόκειται για μια υπόθεση στην οποία ο κ. Ι. Αλαφούζος είχε κατηγορηθεί για υπερτιμολογήσεις που επέφεραν τεράστια ζημιά στο ρουμανικό Δημόσιο.

 Παρότι τελικά βρέθηκε λύση, ο κ. Ι. Αλαφούζος έκανε στροφή 180 μοιρών και φάνηκε αχάριστος και ανειλικρινής απέναντι στον άνθρωπο που τον γλύτωσε από τη ρουμανική Δικαιοσύνη. Με δημοσίευμα της «Καθημερινής» τον ενέπλεξε σε εμπόριο όπλων, λευκής σαρκός και σε «ροζ» σκάνδαλο. 

Αποτέλεσμα, ο ίδιος ο στρατηγός να αναρωτιέται: 

«Γιατί τόση αχαριστία ενός ευεργετημένου προς τον ευεργέτη του;».

Οι διαδρομές μεχρι το… Βατοπέδι

Μια «επιταγή» που προσπάθησε να ξεπληρώσει ο κ. Ι. Αλαφούζος ήταν η υπόθεση του σκανδάλου του Βατοπεδίου, στο οποίο βρέθηκε με πρωταγωνιστικό ρόλο (σε πολιτικό επίπεδο) ο κ. Θόδωρος Ρουσόπουλος. 

Πριν από μερικούς μήνες, και χωρίς να υπάρχει καμία δικαστική εξέλιξη για το θέμα, ο κ. Ι. Αλαφούζος επέλεξε να παρουσιάσει στην κοινή γνώμη 

τη δική του αλήθεια για την υπόθεση.

Με μια σειρά εκπομπών που προκάλεσαν πλήθος αντιδράσεων, πέντε πρωτοκλασάτοι δημοσιογράφοι, υπό τον γενικό συντονισμό του Χ. Παναγόπουλου και των ανθρώπων του, επιχειρούσαν να πείσουν 

ότι δεν υπάρχει κανένα θέμα με το Βατοπέδι! 

Το αστείο είναι ότι η κ. Μάνδρου, η οποία συμμετείχε στην εκπομπή, ήταν τότε η ρεπόρτερ του Alpha που είχε πρωτοστατήσει στις αποκαλύψεις, ενώ οι υπόλοιποι, μεταξύ των οποίων οι κ.κ. Παπαδημητρίου και Πορτοσάλτε, δεν είχαν καταθέσει δημοσίως καμία απολύτως ένσταση για τη γνησιότητα του σκανδάλου!

Ο προβληματισμός του «πατριάρχη» Αριστείδη

Τα πλοία μπορεί να χρηματοδοτούν εφημερίδες και μίντια.

 Οι εφημερίδες όμως δεν μπορούν να χρηματοδοτούν πλοία. 

Είναι στη φύση των πραγμάτων και των επιχειρήσεων κάτι τέτοιο. 

Με μία μοναδική εξαίρεση: 

Τα όσα συμβαίνουν στα άδυτα της οικογένειας Αλαφούζου. 

Εκεί όπου ο «πατριάρχης» Αριστείδης Αλαφούζος καλείται να πληρώσει τις αποτυχημένες επιλογές της οικογένειας στην αγορά πλοίων, αλλά και τα υπέρογκα δάνεια που έχουν επιφέρει οι ατυχείς αυτές επιλογές. 

Το αποτέλεσμα είναι οι ζημιές για τον όμιλο να μεγαλώνουν,

 οι μισθοί των δημοσιογράφων να κόβονται και όλα να υπενθυμίζουν μια παλιά ιστορία αποτυχίας, που η οικογένεια Αλαφούζου προσπαθούσε να ξεχάσει.

 Οι γνωρίζοντες λένε ότι ο κ. Αριστείδης Αλαφούζος, ο οποίος βρίσκεται σε προχωρημένη ηλικία, προβληματίζεται ιδιαίτερα από τους χειρισμούς του μεγάλου γιου του, Γιάννη, σε επίπεδο οικονομικής διαχείρισης. Αρκετές φορές μάλιστα οι φωνές ακούγονται μέχρι και τη μαρίνα του Φαλήρου. 

Οσοι γνωρίζουν τον έμπειρο και ικανό καπετάνιο λένε ότι είναι βέβαιο πως στο πίσω μέρος του μυαλού του υπάρχει τα τελευταία χρόνια η σκέψη για τη δημιουργία ενός ιδρύματος που θα διαχειρίζεται αποκλειστικά τα περιουσιακά στοιχεία που με τόσο κόπο και επιτυχία δημιούργησε. 

Η απάντηση που συχνά δίνει είναι ότι έχει μεγάλη αδυναμία στα εγγόνια του, τα οποία θέλει να προστατεύσει από τις συνέπειες μιας μελλοντικής οικονομικής καταστροφής...

Εκτοξεύθηκαν τα δάνεια

Ο τραπεζικός δανεισμός του Ομίλου στα τέλη Ιουνίου φέτος έφτασε τα 74,67 εκατ. ευρώ (από 49,14 εκατ. στα τέλη του 2011), εξαιτίας νέου δανείου ύψους 30,96 εκατ. δολαρίων στο οποίο προχώρησε μια θυγατρική της εισηγμένης, και συγκεκριμένα η πλοιοκτήτρια Zenith Maritime Corporation (θυγατρική της ναυτιλιακής Αργοναύτης ΕΕΠΝ, η οποία είναι θυγατρική, με τη σειρά της, της «Καθημερινής»). 

Το δάνειο αυτό εκταμιεύθηκε για τη χρηματοδότηση της ναυπήγησης πλοίου που όταν παραλήφθηκε από τον όμιλο Αλαφούζου άξιζε ήδη λιγότερα (περίπου 7 εκατ. δολάρια) από όσα είχε πληρώσει για να το πάρει. 

Διέγραψε, έτσι, αναγκαστικά την υποαξία αυτού του περιουσιακού στοιχείου από τον ισολογισμό, με αποτέλεσμα να εκτοξευθούν οι ζημίες.

Οι εξαιρετικές σχέσεις Μάνδρου - Τέλλογλου με τη Δικαιοσύνη

 και τα... free pass

Οσοι γνωρίζουν τον χώρο του δικαστικού ρεπορτάζ παραδέχονται ότι η εξαιρετική και έγκριτη συνάδελφος Ιωάννα Μάνδρου είναι ένα από τα ισχυρά όπλα στη δημοσιογραφική πιάτσα. Τον τελευταίο καιρό μάλιστα αναφέρουν ότι στα δείπνα που γίνονται στο σπίτι της, στην οδό Στησιχόρου, με σημαντικά πρόσωπα από τον χώρο της Δικαιοσύνης, εκφράζονται ανησυχίες από τις διαρροές ότι η «Ιωάννα» μίλησε με τον τάδε δικαστή, 

καθώς ψιθυρίζεται ότι κάποιοι ήδη έχουν εκτεθεί. 

Δεν είναι όμως και η μοναδική περίπτωση που ένας εκ των δημοσιογράφων του ΣΚΑΪ ενεπλάκη σε κατηγορίες. Πρόσφατα, και μάλιστα στον αέρα του κεντρικού δελτίου του σταθμού, η νομική εκπρόσωπος της Τράπεζας Πειραιώς απηύθυνε κατηγορίες εκβιασμού στον συνεργάτη του καναλιού, Τάσο Τέλλογλου, ο οποίος, σύμφωνα με τα όσα ψιθυρίζονται στην αγορά, είναι ένας από τους ανθρώπους που έχουν «free pass» σε εφορίες, υπουργεία, εισαγγελικά γραφεία και ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα των αντιπάλων του κ. Αλαφούζου.

 Δεν είναι λίγοι, εξάλλου, εκείνοι που δεν βλέπουν με πολύ καλό μάτι την αμέριστη υποστήριξη του καναλιού προς την τρόικα, αλλά και τις ριζοσπαστικές θέσεις για μια σειρά θεμάτων που υποστηρίζουν με θέρμη οι δανειστές μας.

Το «ναυάγιο» του Φαλήρου και ο Ρουσόπουλος

Το 1993 ο κ. Ι. Αλαφούζος είχε ήδη αρκετή εμπειρία από την ενασχόληση με τις επιχειρήσεις του πατέρα του. Είχε παραλάβει το ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ από το 1990 και αποφάσιζε να επεκτείνει τις δράσεις του και στο τηλεοπτικό πεδίο την περίοδο του πρώτου ΣΚΑΪ, στις αρχές της δεκαετίας του ’90, σε μια εποχή που ο χώρος των μίντια πραγματικά ανθούσε στην Ελλάδα και ήθελε προσπάθεια για να αποτύχεις. 

Και όμως, ο κ. Ι. Αλαφούζος το κατάφερε και αυτό… βουλιάζοντας τον σταθμό, αφήνοντας τεράστιες οφειλές στο Δημόσιο,

 σε ασφαλιστικούς οργανισμούς και προμηθευτές, 

ενώ στη συνέχεια πούλησε το κανάλι, τη διεύθυνση του οποίου είχε αναλάβει ο κ. Στ. Τσοτσορός.

 Για τον κ. Ι. Αλαφούζο, ο οποίος αναγκάστηκε να φύγει από την Ελλάδα, η «τιμωρία» ήταν μια ιδιότυπη αυτοεξορία στο Λονδίνο. Για την οικογένειά του, όμως, η ζημιά ήταν τεράστια, αφού υποχρεώθηκε να πληρώσει μεγάλα ποσά για να μπορέσει να συμμαζέψει τα σπασμένα του κ. Αλαφούζου. 

Μάλιστα, το 2001 ο κ. I. Αλαφούζος είχε καταδικαστεί για την υπόθεση αυτή από το B´ Μονομελές Πλημμελειοδικείο Πειραιά, για χρέη προς το Δημόσιο.

Ωστόσο, λίγα χρόνια αργότερα, αν και δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπεράσει την παταγώδη αυτή αποτυχία, κατάφερε να αποκτήσει και πάλι πανελλαδική συχνότητα με έναν τρόπο που προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων για τις σχέσεις διαπλοκής με το τότε πανίσχυρο σύστημα Ρουσόπουλου επί κυβερνήσεων Καραμανλή. 

Ανήμερα Πρωταπριλιάς του 2006, ο τηλεοπτικός ΣΚΑΪ βγήκε στον αέρα.

 Αν και οι τηλεθεατές περίμεναν ο σταθμός να εκπέμψει το πρόγραμμά του από το Smart TV, τελικά τον είδαν από τη συχνότητα του πανελλαδικής εμβέλειας Seven Χ. Με αυτή την αμφιλεγόμενη κίνηση, ο κ. Ι. Αλαφούζος κατέλαβε μια συχνότητα ενεχυριασμένη στην Αγροτική Τράπεζα Ελλάδος (ATE), που έως και λίγες ώρες νωρίτερα εμφανιζόταν ως ιδιοκτησία του επιχειρηματία κ. Γ. Μπατατούδη, ο οποίος είχε διωχθεί ποινικά για τις μετοχές-φούσκες, υπόθεση που είχε γίνει ευρύτερα γνωστή ως «Φάκελοι Μπουρμπούλια». 

Τα ΜΜΕ της εποχής εκείνης, ακόμα και τα φίλα προσκείμενα στην κυβέρνηση Καραμανλή, παρουσίαζαν τον τότε κυβερνητικό εκπρόσωπο, Θ. Ρουσόπουλο, ως «κουμπάρο» μεταξύ του Ομίλου Αλαφούζου, του κ. Γ. Μπατατούδη και του διοικητή της ATE, Δ. Μηλιάκου. 

Οι εφημερίδες χαρακτήριζαν τη μεταβίβαση του ΣΚΑΪ στην οικογένεια Αλαφούζου «παράνομη», ενώ αναφερόταν ότι «στη διοίκηση της Αγροτικής Τράπεζας ασκήθηκαν αφόρητες πιέσεις από στελέχη της κυβέρνησης». Αξιοπερίεργο είναι επίσης το γεγονός ότι ο ίδιος ο κ. Μηλιάκος δήλωνε, για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, ότι δεν χρωστάει η εταιρεία Seven στην ATE, αλλά ο κ. Μπατατούδης ως ιδιώτης!

Πολλοί είναι αυτοί που λένε ότι η έλευση ενός εκ των πλέον στενών συνεργατών του κ. Ρουσόπουλου στην ΕΡΤ, του κ. Παναγόπουλου, ήταν μια «επιταγή» που ξεπλήρωσε ο κ. Αλαφούζος στο σύστημα του πάλαι ποτέ ισχυρού κυβερνητικού εκπροσώπου. 

Ακόμα και σήμερα, ωστόσο, παρά τα δώρα των κυβερνήσεων, παρά το γεγονός ότι με την έλευση Παναγόπουλου μετακόμισε όλως τυχαίως στο Φάληρο σημαντικό μέρος από το αρχείο της ΕΡΤ, παρά ακόμα και τον «χορό» των εκατομμυρίων από τις χορηγίες για τις αμφιλεγόμενες παραγωγές «Μεγάλοι Ελληνες» και «1821», ο σταθμός, σύμφωνα με πληροφορίες βρίσκεται, σε δύσκολη θέση, αναζωπυρώνοντας τους φόβους για νέες αποτυχίες. 

Επίσης δεν παιρνούν απαρατήρητα στην τραπεζική αγορά τα αιτήματα για πρόσθετες εγγυήσεις και φημολογείται έντονα ότι πρόσφατα ο ισχυρός άνδρας του ΣΚΑΪ για να εξασφαλίσει δάνειο έβαλε υποθήκη την προσωπική του περιουσία.

parapolitika.gr

Το ψέμα του Αλαφούζου για το «χαράτσι» ...

Ολη η αλήθεια για το τέλος ακινήτων που δεν πλήρωσε ο ΣΚΑΪ στη ΔΕΗ και ο τρόπος με τον οποίο μεθόδευσε να έχει μηδενικό λογαριασμό.

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΕΒΕΝΤΗ

newspaper@parapolitika.gr

«Είμαι καρκινοπαθής και μου κόβουν το ρεύμα. 

Θέλω να πεθάνω με... αξιοπρέπεια». 

Τα λόγια αυτά ανήκουν σε έναν 55χρονο από τη Θεσσαλονίκη, τη συγκλονιστική μαρτυρία του οποίου παρακολούθησε καθηλωμένο το Πανελλήνιο από τον τηλεοπτικό του δέκτη σε εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΪ. 

Βέβαια, ο 55χρονος δεν είναι η μοναδική περίπτωση συμπολίτη μας που λόγω του «χαρατσιού» έχει οδηγηθεί στην απελπισία. 

Από την άλλη, ο τηλεοπτικός σταθμός που φιλοξένησε τη συγκεκριμένη μαρτυρία είναι από τις λίγες περιπτώσεις –αν όχι η μοναδική– επιχειρήσεων 

που δεν πληρώνουν καθόλου «χαράτσι»! 

Οσο απίστευτο και αν ακούγεται, φαίνεται πως και σε αυτήν την περίπτωση, την ώρα που χιλιάδες Ελληνες πολίτες ασφυκτιούν, 

το νομικό πλαίσιο όπως έχει διαμορφωθεί ευνοεί συγκεκριμένους επιχειρηματίες, απαλλάσσοντάς τους από τον δυσβάστακτο φόρο.

Τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» φέρνουν σήμερα στο φως της δημοσιότητας τα καυτά στοιχεία που αποδεικνύουν το ψέμα του κ. Αλαφούζου, όπως προκύπτει από τον λογαριασμό ρεύματος για το κτίριο που στεγάζονται ο ΣΚΑΪ και η «Καθημερινή» και για το οποίο έχει εξασφαλιστεί απαλλαγή. 

Ταυτόχρονα, τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» ξετυλίγουν το κουβάρι του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του κτιρίου, καλώντας τους υπευθύνους της ΔΕΗ και του υπουργείου Οικονομικών να απαντήσουν πώς διά μαγείας εξαφανίστηκε ο φόρος, όταν εδώ και δύο χρόνια είναι το πλέον βαρύ φορτίο στις πλάτες χιλιάδων Ελλήνων.

Ο ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ. 

Ας πάρουμε, όμως, την ιστορία από την αρχή. 

Την επομένη ημέρα από την επέμβαση των ΜΑΤ στην κατάληψη που πραγματοποίησε η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ στο κτίριο Πληροφοριακών Συστημάτων, ο πρόεδρός της, Νίκος Φωτόπουλος, παραχωρεί συνέντευξη Τύπου προκειμένου να ενημερώσει για «ένα σκάνδαλο απέναντι στον φτωχό λαό». 

Ο κ. Φωτόπουλος υποστηρίζει ότι υπάρχουν πολλές εταιρείες που δεν έχουν πληρώσει καθόλου το ΕΕΤΗΔΕ, το γνωστό «χαράτσι» της ΔΕΗ, ενώ άλλες εμπορικές επιχειρήσεις έχουν επωφεληθεί από συγκεκριμένη τροπολογία και το ποσό που εντέλει κλήθηκαν να πληρώσουν είναι μειωμένο έως και 60%. Σύμφωνα με τις καταγγελίες του, μία από τις επιχειρήσεις που δεν έχουν πληρώσει καθόλου ΕΕΤΗΔΕ είναι και ο ΣΚΑΪ.

Η αντίδραση από τον τηλεοπτικό σταθμό έρχεται σχεδόν αμέσως και σε ανακοίνωσή του τονίζει ότι η εταιρεία «Ειδήσεις Ντοτ κομ» είναι ενοικιαστής και όχι ιδιοκτήτης, οπότε δεν οφείλει την καταβολή του τέλους. 

Η ΓΕΝΟΠ ανταπαντά θέτοντας πέντε ερωτήματα,

 με κυριότερο το αν η εταιρεία «Ειδήσεις Ντοτ κομ» γνωρίζει ποιος είναι ο ιδιοκτήτης του κτιρίου από τον οποίο ενοικιάζει και εκπέμπει ο σταθμός. 

Ο λογαριασμός που φέρνουν σήμερα στο φως της δημοσιότητας τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» καταρρίπτει τους ισχυρισμούς του ΣΚΑΪ περί μη υποχρέωσης καταβολής του «χαρατσιού» και αποκαλύπτει όλο το παρασκήνιο για το ιδιοκτησιακό καθεστώς του κτιρίου στην Εθνάρχου Μακαρίου. 

Ο λογαριασμός αφορά περίοδο κατανάλωσης από 01/07/2012 έως και 01/08/2012. 

Η διεύθυνση είναι Εθν. Μακαρίου 23, στο Νέο Φάληρο, δηλαδή το κτίριο που στεγάζει τον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ και την εφημερίδα «Καθημερινή».

«Χαράτσι» δεν υπάρχει πουθενά, 

όπως επίσης δεν έχει υπολογιστεί το τέλος ακίνητης περιουσίας. 

Οντως, βέβαια, ο λογαριασμός δεν αφορά την εταιρεία «Ειδήσεις Ντοτ Κομ», αλλά την ΑΤΕ ΕΡΓΩΝ Α.Ε. 

Μόνο που εδώ υπάρχει μια σημαντική λεπτομέρεια. 

Πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΑΤΕ ΕΡΓΩΝ 

είναι ο κ. Θεμιστοκλής Αλαφούζος, 

αδερφός του προέδρου του ΣΚΑΪ, Γιάννη Αλαφούζου, 

ο οποίος στην επίσημη ανακοίνωση του σταθμού που μιλά για ψεύδη και συκοφαντίες ξέχασε να αναφέρει αυτήν τη μικρή λεπτομέρεια, 

καθώς και για ποιον λόγο έχει πλήρη απαλλαγή από το τέλος ακινήτων, 

αφού ο σταθμός δεν είναι ιστορικό ή αρχαιολογικό μνημείο,

ευκτήριος οίκος, ναός ή μονή… 

Οπως, επίσης, ξέχασε το γεγονός ότι 

στην ΑΤΕ ΕΡΓΩΝ κύριος μέτοχος, με ποσοστό 100%, 

είναι η εταιρεία ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ Α.Ε., 

στην οποία ο κ. Γιάννης Αλαφούζος είναι αντιπρόεδρος, 

ενώ μέχρι πριν από λίγο καιρό μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου ήταν ο κ. Τάκης Αθανασόπουλος, πρώην πρόεδρος της ΔΕΗ.

Αλλωστε, όπως προκύπτει και από την απλή ανάγνωση του καταστατικού της εταιρείας, τα έσοδα της ΑΤΕ ΕΡΓΩΝ προέρχονται από τα ενοίκια που εισπράττει ως εκμισθωτής από τα γραφεία που μισθώνει σε άλλες εταιρείες

 και από την τιμολόγηση των κοινοχρήστων δαπανών που αφορούν το κτίριο που έχει στην κατοχή της.

ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ. 

«Η εταιρία ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΡΓΩΝ, με διακριτικό τίτλο “ΑΤΕ ΕΡΓΩΝ”, ιδρύθηκε το 1959 (ΦΕΚ υπ’ αριθμ. 315/21.07.1959 ΤΑΕ & ΕΠΕ) και είναι εγγεγραμμένη στο Μητρώο Ανωνύμων Εταιριών με αριθμό 542/02/Β/86/253. Εδρα της εταιρίας είναι ο Δήμος Πειραιά (Εθνάρχου Μακαρίου & Δημητρίου Φαληρέως 2, Νέο Φάληρο)». 

Σύμφωνα με το καταστατικό της, σκοπός της εταιρείας είναι οι οικοδομικές και κατασκευαστικές εργασίες γενικώς και η εκτέλεση τεχνικών έργων πάσης φύσεως. Στην εταιρεία εργάζονται δύο άτομα, ενώ η λογιστική αξία των ακινήτων και κτιρίων που έχει στην κατοχή της υπολογίζεται σε 11.993.613,04 ευρώ. 

Η ΑΤΕ ΕΡΓΩΝ είναι θυγατρική της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ Α.Ε. και διοικείται από 4μελές Διοικητικό Συμβούλιο, με πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο τον κ. Θεμιστοκλή Αλαφούζο, αντιπρόεδρο τον κ. Βασίλειο Διαμαντόπουλο και μέλη τους κ.κ. Ιωάννη Σιγάλα και Χρήστο Αγραφιώτη. 

Σωστά, λοιπόν, ο ΣΚΑΪ είναι ενοικιαστής και δεν υποχρεούται να καταβάλει «χαράτσι», υποχρεούται όμως ο κ. Αλαφούζος, ιδιοκτήτης του ακινήτου…

«Κύριε Αλαφούζο, σταματήστε να κάνετε τον εισαγγελέα»

Φωτιά και λάβρα ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ εναντίον του ομίλου του ΣΚΑΪ και των ανακοινώσεων για το τέλος ακινήτων.

Μιλώντας στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», ο κ. Φωτόπουλος δήλωσε: 

«Οι κύριοι αυτοί, έναν χρόνο τώρα, δεν πληρώνουν “χαράτσι”. 

Εάν είναι διαφορετικά, ας μας δείξουν τους λογαριασμούς που έχουν πληρώσει. Κατά τα άλλα, ξέρουν να κουνούν το δάχτυλο στους άλλους. 

Πρέπει κάποιος να τους πει ότι για να κουνάς το δάχτυλο 

πρέπει να είσαι εσύ εντάξει. 

Ας μην παίρνουν το ύφος του εισαγγελέα 

και να σταματήσουν να ρίχνουν στην κρεατομηχανή του κιμά εδώ και 2,5 χρόνια όποιον αγωνίζεται και αντιστέκεται σε αυτές τις βάρβαρες πολιτικές…». 

«Παίζουμε την κολοκυθιά μου φαίνεται. 

Ο ΣΚΑΪ είναι σε ένα κτίριο, εκπέμπει από συγκεκριμένο κτίριο, 

το οποίο δεν πληρώνει “χαράτσι”.

Μπορούν να μας πουν σε ποιον ανήκει ο ΣΚΑΪ και σε ποιον ανήκει το κτίριο; Κοροϊδευόμαστε; Να ξέρουν ότι εμάς δεν μπορούν να μας κοροϊδέψουν, πάντως, αφού υπάρχουν στοιχεία που πιστοποιούν τους ισχυρισμούς». 

Και εξηγεί, καταλήγοντας: 

«Ο λογαριασμός έρχεται στην ΑΤΕ ΕΡΓΩΝ, που ανήκει 100% στην “Καθημερινή”, ιδιοκτησίας Θεμιστοκλή Αλαφούζου. 

Ο ΣΚΑΪ πού ανήκει; 

Τα τελευταία 2,5 χρόνια κάνει μαύρη προπαγάνδα, πλύση εγκεφάλου, θα έλεγα, υπέρ του Μνημονίου. Ξαναλέω ότι έχει πάρει εργολαβία το χτύπημα και τη σπίλωση του συνδικαλιστικού κινήματος. 

Τους λέω, λοιπόν, ότι για να κρίνεις τους άλλους πρέπει να είσαι εντάξει. 

Οι κύριοι αυτοί δεν είναι εντάξει.

 Εναν χρόνο τώρα δεν πλήρωναν “χαράτσι” και έκαναν το παπί…».

Πώς κατάφερε να πάρει απαλλαγή από το ΤΑΠ

Τα ερωτήματα, βέβαια, που προκύπτουν ύστερα από όλα αυτά είναι πολλά και ποικίλα, με κυριότερα –και ως ώρας αναπάντητα– το γιατί, το πώς και με ποια αιτιολογία το κτίριο στην Εθνάρχου Μακαρίου δεν φαίνεται να υποχρεούται στην καταβολή του ΕΕΤΗΔΕ για το 2012. 

Οπως, όμως, προκύπτει από τον λογαριασμό, δεν υπάρχει και το τέλος ακίνητης περιουσίας, από τη στιγμή που όλοι οι συντελεστές παραμένουν μηδενικοί. Σύμφωνα με τον 2130/93, το τέλος συνεισπράττεται από τη ΔΕΗ με δόσεις ίσες προς τον αριθμό των λογαριασμών κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος, οπότε θα έπρεπε να αναγράφεται στον λογαριασμό 

και η ανάλογη δόση.

Η μόνη εξήγηση που θα μπορούσε να δοθεί είναι ότι το κτίριο απολαμβάνει κάποιου είδους απαλλαγή, μόνο που στο άρθρο 24, παράγραφος 7, του νόμου όπου και αναφέρονται οι απαλλαγές δεν γίνεται αναφορά σε κτίρια Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. 

Το θέμα απασχολεί ήδη και τον κοινοβουλευτικό έλεγχο, καθώς από τις 27 Σεπτεμβρίου, όπως αναφέρει σε σχετική της ερώτηση-επιστολή προς τον δήμαρχο Πειραιά, Βασίλη Μιχαλολιάκο, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Σοφία Σακοράφα, αφού περιήλθε σε γνώση της συγκεκριμένη καταγγελία για την απαλλαγή του κτιρίου από την καταβολή του τέλους ακίνητης περιουσίας (βάσει του οποίου υπολογίζεται το ΕΕΤΗΔΕ), ζητά να μάθει σε ποια κατηγορία, βάσει νόμου, εμπίπτει το συγκεκριμένο ακίνητο.

Η ίδια η ΔΕΗ, πάντως, νίπτει τα χείρας της και «δείχνει» τους δήμους, 

αλλά και την κυβέρνηση Παπαδήμου, η οποία ψήφισε τον σχετικό νόμο, ως υπευθύνους για την όλη κατάσταση. 

Σε ανακοίνωσή της, μάλιστα, αναφέρει ότι τα στοιχεία που αφορούν επιφάνειες, τιμές ζώνης και παλαιότητα ηλεκτροδοτούμενων ακινήτων (ακόμα και στις περιπτώσεις μηδενισμού των τιμών με χορήγηση απαλλαγών για ακίνητα) καθορίζονται αποκλειστικά από τους δήμους και, στη συνέχεια, παρέχονται στον διαχειριστή δικτύου, προκειμένου να υπολογιστεί το ύψος του ΕΕΤΗΔΕ. 

Να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με τον νόμο, τα ποσά του τέλους που εισπράττει η ΔΕΗ αποδίδονται στους δήμους, 

οι οποίοι οφείλουν να τηρούν καταστάσεις για τα κτίρια που υποχρεούνται στην καταβολή και βρίσκονται εντός της διοικητικής τους περιφέρειας.

ανάρτηση από  farmakoglwssa-kirki

parapolitika.gr