DEMOCRACY OUT OF ORDER!!

     Πεντάγωνο, Ηράκλειο Κρήτης, Υπουργείο Υγείας, αλλά και σε αρκετές πόλεις της χώρας, πολίτες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης απαιτούν, διαδηλώνουν, συγκρούονται.

 Να πάρουν τις ζωές τους πίσω, να ξαναποκτήσουν το δικαίωμα στο χαμόγελο, το δικαίωμα να μπορούν να κοιτάξουν κατάματα τα παιδιά τους.

 Όταν είσαι έξη μήνες απλήρωτος και άνεργος - και χωρίς το δικαίωμα να πάς έστω στον ΟΑΕΔ για ένα επίδομα ανεργίας - δεν έχει πια να χάσεις τίποτα.

 Και είμαστε ακόμα στην αρχή...

 Στην αρχή ενός φθινοπώρου που προμηνύεται εκρηκτικό.

 Και που στο τέλος του περιμένει ο ακόμα πιο εκρηκτικός χειμώνας.

 Οι πολίτες έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με ένα κράτος που δεν λειτουργεί. Που έχει κατεβάσει ρολά.

 Οι περίφημες "μεταρρυθμίσεις" έχουν καταφέρει να τινάξουν την γραφειοκρατία στα ύψη.!

 Αλήθεια έχουν καταλάβει ότι αν τον χρόνο ένας πολίτης χρειαζόταν 10 επίσημα έγγραφα, σήμερα χρειάζεται 40;! 

Τι στο διάολο αλλάζουνε για να κάνουν λέει το κράτος πιο "φιλικό".; Χώρια που πλέον δεν βρίσκεις υπάλληλο να σου χορηγήσει ένα χαρτί!

 Η βαθιά ύφεση, είναι επιλογή τους. Αποφάσισαν - και το λένε - ότι  αφού δεν μπορούσανε να κάνουν υποτίμηση στο νόμισμα, θα έκαναν "εσωτερική υποτίμηση".

 Δυο απλές λέξεις, που αν τις μεταφράσεις, είναι ο εφιάλτης που ζούμε.

 Ύφεση, ανεργία, φτώχεια, κατάργηση του κοινωνικού κράτους, κατάργηση στοιχειωδών δικαιωμάτων.

 Και δεν   εννοώ μόνο των εργασιακών. Εννοώ και των δημοκρατικών. 

 Χωρίς κατάλυση των δημοκρατικών θεσμών όλα αυτά δεν περνάνε.

 Δεν περνάνε κατ αρχάς στα δικαστήρια. Είναι αντισυνταγματικά.

 Και όμως οι δικαστικοί πειθάρχησαν, και το πλέον οξύμωρο, όταν απειλήθηκαν με μειώσεις των μισθών  τους, σήκωσαν φλάμπουρα επαναστατικά! Αυτοί που μπορούσαν και είχαν υποχρέωση να σταματήσουν την λαίλαπα.

 Δεν θα περνάγανε αυτά τα μέτρα αν παραστρατιωτικά σώματα, δεν ασκούσαν παράνομη βία στους διαμαρτυρόμενους πολίτες, αν δίπλα τους δεν είχαν παρακρατικές ομάδες οργανωμένες σε τάγματα εφόδου, να χτυπάνε με το πρόσχημα της εθνικιστικής παράνοιας όποιον αγωνίζεται και όποιον αντιδράει.

 Όμως πλέον ζούμε το απόλυτο αδιέξοδο.

 Ένα κράτος που πλέον ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ...

 Μια κοινωνία διαιρεμένη σε έχοντες - που τρέμουν μην χάσουν αυτά που κατέχουν - και σε έχοντες χάσει κάθε ελπίδα.. 

 Έναν Λαό σε κατάσταση παροξυσμού.

 Εκρηκτικό μείγμα, και το φυτίλι φαίνεται ότι έχει ανάψει.