Μερικές σκέψεις για την κατάργηση των κινητών μονάδων ψυχικής υγείας στις Κυκλάδες.

 Είκοσι χρόνια πριν, είχα μια επαγγελματική συνεργασία με το «Δρομοκαίτειο». Όταν για πρώτη φορά μπήκα μέσα στις εγκαταστάσεις, είχα την εντύπωση ότι θα αντιμετωπίσω εικόνες σαν αυτές που βλέπαμε σε παλιές ελληνικές ταινίες.

 Η εικόνα όμως ήταν τόσο διαφορετική που πραγματικά με συγκλόνισε.

 Συνεργαστήκαμε αρκετοί άνθρωποι για να στήσουμε καταστήματα, - από super market, τυροπιτάδικα, βιβλιοπωλεία, κατάστημα με κοσμήματα.. κλπ – τόσο μέσα .. αλλά και έξω από το ίδρυμα.  

 Στόχος, η αποασυλοποίηση των ψυχικά ασθενών, η σταδιακή επανένταξή τους στην κοινωνία.

 Για αρκετά χρόνια σαν εξωτερικός συνεργάτης, έβλεπα ανθρώπους με ταραγμένη την ψυχική τους υγεία να ξεκινάνε γεμίζοντας τα ράφια του mini market, χρησιμοποιώντας στην συνέχεια την ταμειακή μηχανή, φεύγοντας στην συνέχεια κάθε πρωί για να δουλέψουν σε ένα από τα εξωτερικά καταστήματα… μέχρι και τις στιγμές του αποχαιρετισμού και της επανένταξης.

  Γνώρισα νέα παιδιά που δεν μιλούσαν σε άνθρωπο, και τα είδα να μεταμορφώνονται σε κοινωνικά άτομα. Να περιμένουν με αγωνία και χαρά την ώρα που θα έπιαναν δουλειά,

  Γνώρισα τους ανθρώπους που στεκόταν στο πλάι τους και ένοιωσα το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής.

 Το καλύτερο από όλα ήταν, ότι χάρις σε αυτές τις δραστηριότητες το πρόγραμμα ήταν αυτοχρηματοδοτούμενο! Δεν στοίχιζε τίποτα στο Ελληνικό κράτος.

Τα μόνα έξοδα ήταν τα αρχικά για το στήσιμο, και αυτά ήταν επιδοτούμενα από την Ε.Ε.

 Πριν λίγες ημέρες, η τύχη το έφερε και ύστερα από 10 χρόνια να έρθω σε επαφή με την μονάδα. Ρώτησα για την τύχη του προγράμματος.

-         Φυτοζωεί.. κλείνει… τέλος… ήταν η απάντηση.

 «Τα καταστήματα έχουν τα περισσότερα κλείσει, η πολιτική είναι να τα παρατήσουμε όλα!»

 Γιατί;.

  Σε όλη τη χώρα, η λογική του «κάθε λειτουργία του κράτους, από την οποία θα μπορούσε να κερδίζει  ένας ιδιώτης την εγκαταλείπουμε» , όμοια με την ναζιστική εκστρατεία προπαγάνδας  του 34 που έλεγε «Γερμανέ κάθε τέτοιο άτομο σου κοστίζει 60.000 μάρκα»  και στη συνέχει προχωρούσανε στην ευθανασία,  κλείνει την μια μετά την άλλη τις μονάδες ψυχικής Υγείας.

 Στην Πάρο εκατοντάδες συμπολίτες μας βρήκανε υποστήριξη,  στην μονάδα ψυχικής Υγείας, Ε.Π.Α.Ψ.Υ. και μπορεί να μην ήταν ίδιες περιπτώσεις με αυτές που ανέφερα παραπάνω, αλλά βρήκαν υποστήριξη και ελπίδα αρκετοί συμπολίτες μας.

 Για την νεοφιλελεύθερη οικονομία, αυτό είναι ένα περιττό έξοδο,  σαν τον υπέρηχο στο Κέντρο Υγείας, ή σαν τον Παιδίατρο.

Και αποφάσισαν ότι δεν χρειάζονται, μπορούν να μας τα στερήσουν μπορούν να τα βάλουν και αυτά στην λίστα με τις περικοπές του Στουρνάρα.

Για να "σωθεί η πατρίδα", για να πιάσουμε το νούμερο των 13,5 δις…

Για να ρίξουμε στον σύγχρονο Καιάδα όλους όσους «περισσεύουν».

Ένα ανάλγητο «κράτος» μπορεί και να σκοτώνει τα παιδιά του.

Γ.Π.