Θα παίρνουμε ληγμένα... και με τον νόμο.. (Χατζηδάκη)

ΛΗΓΜΕΝΑ ΤΡΟΦΙΜΑ ΣΤΑ ΡΑΦΙΑ

Η ξενόδουλη συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου – Κουβέλη δημιουργεί Έλληνες δύο ταχυτήτων. Αλλιώς δεν μπορεί κανείς να το δει αφού με νέο νόμο επιτρέπει την πώληση τροφίμων «περασμένης χρονολογίας ελαχίστης διατηρησιμότητας» όπως αναφέρεται.

  Δηλαδή τρόφιμα που έχουν λήξει θα μπορούν να πωλούνται με έκπτωση. Πλούσιοι και φτωχοί θα έχουν τα δικά τους ράφια προς το παρόν και στο άμεσο μέλλον θα δημιουργηθούν και τα μαγαζιά με υποβαθμισμένα προϊόντα για φτωχούς.

 Δεν έχει τέλος ο κατήφορος των τρωκτικών της εξουσίας!

Τα Ληγμένα Τρόφιμα θα τα τρώμε και θα τα πληρώνουμε!

Νέα αγορανομική νομοθεσία, η οποία ανακοινώθηκε από τα υπουργεία Ανάπτυξης και Υγείας, θα επιτρέπει την πώληση ληγμένων αλλά «μη ευαλλοίωτων τροφίμων».

Με το 5ο άρθρο του νέου νόμου, «επιτρέπεται η διάθεση τροφίμων περασμένης χρονολογίας ελάχιστης διατηρησιμότητας, πλην όσων προσδιορίζονται από την κείμενη νομοθεσία ως ευαλλοίωτα, με τον όρο ότι αυτά θα πωλούνται σαφώς διαχωρισμένα από τα άλλα τρόφιμα και σε πινακίδα που θα αναρτάται σε αυτά και θα αναγράφεται, με κεφαλαία γράμματα η φράση «ΤΡΟΦΙΜΑ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ».

Με... έκπτωση λοιπόν θα μας πουλάνε τα ληγμένα τρόφιμα.

Όπως αναφέρει ο τύπος στα τρόφιμα αυτά δεν θα επιτρέπεται η παράταση στην κανονική εμπορία τους.

  Σύμφωνα με το ακριβές κείμενο της διάταξης, ο χρόνος διάθεσης των προϊόντων, δεν μπορεί να υπερβαίνει κατά περίπτωση:

-Τη μία εβδομάδα, στην περίπτωση προϊόντων των οποίων η ελάχιστη διατηρησιμότητα δηλώνεται με την αναγραφή ημέρας και μήνα.

-Τον ένα μήνα, στην περίπτωση των προϊόντων των οποίων η ελάχιστη διατηρησιμότητα, δηλώνεται με την αναγραφή μήνα και έτους .

-Τους τρεις μήνες, στην περίπτωση των προϊόντων των οποίων η ελάχιστη διατηρησιμότητα, δηλώνεται με την αναγραφή μόνο του έτους.

Οι ημερομηνίες λήξης στα προϊόντα (ειδικά στα τρόφιμα) δεν μπαίνουν ούτε αυθαίρετα ούτε κατά προσέγγιση. Άλλωστε οι βιομηχανίες επιθυμούν την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διάρκεια των προϊόντων τους στο ράφι. Οι παραγωγοί, κατόπιν εμπεριστατωμένης μελέτης, προσδιορίζουν το διάστημα αυτό και έτσι εγγυώνται ότι τα προϊόντα τους μπορεί να πωληθούν δίχως να έχουν υποστεί αλλοιώσεις τα πιο βασικά οργανοληπτικά χαρακτηριστικά των τροφίμων (χρώμα, οσμή, γεύση) και βρίσκονται σε άριστη κατάσταση για κατανάλωση.

  Επιπλέον, δίνουν και συγκεκριμένες οδηγίες για τον τρόπο διακίνησης καθώς και διατήρησης στο ράφι, γιατί ακόμα και αυτοί οι παράμετροι έχουν υπολογιστεί στον προσδιορισμό του χρόνου λήξης.

Και αμέσως μετά από όλα αυτά έρχεται το πολύ απλό ερώτημα: γιατί τα τρόφιμα αυτά εφ’ όσον μπορούν να καταναλωθούν χωρίς να πάθουν αλλοιώσεις πέραν της λήξης τους οι βιομηχανίες βάζουν συντομότερη ημερομηνία λήξης;

   

Στην Κεντρική Ευρώπη ληγμένα δεν πουλιούνται, γιατί και αυτό ακόμα ακούσαμε από megala εργολαβικά κανάλια και μισθωμένους δημοσιογράφους. 

 Το μόνο που γίνεται είναι να πουλιούνται με έκπτωση - προσφορά τα προϊόντα που πλησιάζουν στην ημερομηνία λήξης.  

Οι βιομήχανοι και εισαγωγείς, με αρωγό την κυβέρνηση και τον υπουργό «Ανάπτυξης» Κωστή Χατζηδάκη, βρήκαν τρόπο να αναπτύξουν τα κέρδη τους αισχροκερδώντας και πάλι σε βάρος των νεόπτωχων, των ανέργων, των εξαθλιωμένων μισθωτών και συνταξιούχων. 

Δεν έχουν το θεό τους, ακόμη και από τα ληγμένα τρόφιμα θέλουν να βγάλουν κέρδος. Μήπως θα γίνεται από τα καρτέλ των τροφίμων και εισαγωγή των ληγμένων από την Κεντρική Ευρώπη για μεγαλύτερα κέρδη;

Ζούμε έναν εφιάλτη. Έλληνες λοιπόν δύο ταχυτήτων!

Ημερομηνία λήξης υπάρχει μόνο στα τρόφιμα;

   

Πανπαν