Αυτά που δεν δείχνουν οι δημοσκοπήσεις.

 Δύο οι δημοσκοπήσεις αυτό το Σ/Κ.  Παρουσιάζονται, ενώ πλησιάζουμε στην επέτειο των 100 ημερών διακυβέρνησης, από  Σαμαρά-Βενιζέλο-Κουβέλη.

100 ημέρες από την νίκη των νεοφιλελεύθερων δυνάμεων και την εγκατάσταση των νεοναζιστών  στην βουλή,  

 89 ημέρες από τότε που ακούστηκε για πρώτη φορά ότι ψάχνουν να μας πάρουν άλλα 11,5 δις μέτρα.

100 ημέρες στις οποίες 220.000 νέοι άνεργοι προσετέθησαν στην λίστα της ντροπής.

100 ημέρες στις οποίες 13.000 μικρές επιχειρήσεις έβαλαν λουκέτο.

100 ημέρες στις οποίες ο πληθωρισμός  τσίμπησε άλλο ένα 1,8%.

100 ημέρες που για να γεμίσεις το ρεζερβουάρ χρειάζεσαι  ένα δεκαρικάκι – και βάλε – ακόμα.

100 ημέρες  που πάνω από ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι αντιμετώπισαν τον εκβιασμό να δεχτούν μείωση μισθών, ή να πάνε σπίτι τους. Να δεχτούν να δουλεύουν υπερωρίες χωρίς να ανείβονται για αυτές, να δεχτούν να δουλεύουν 4,3,2, μία ημέρα την εβδομάδα!

100 ημέρες με χιλιάδες δανειολήπτες να βλέπουν τους κόπους μιας ζωής γίνονται αέρας τραπεζικός.

100 ημέρες με χιλιάδες όνειρα νέων ανθρώπων να γκρεμίζονται.

100 ημέρες στι οποίες η φοροεπιδρομή παίρνει διαστάσεις  που θα ζήλευε και ο Μπαρμπαρόσα. 5000 ευρώ επιπλέον φόρους καλείται να πληρώσει μια Ελληνική οικογένεια, σε αυτούς που ούρλιαζαν στα κανάλια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα έκανε κατάσχεση 200 ευρώ στις κατάθέσεις πάνω από 20.000 ευρώ!.

100 ημέρες  με χαρισμένες τράπεζες, χαρισμένη δημόσια περιουσία σε «γνωστούς» επιχειρηματίες. Με λιμάνια και κερδοφόρες επιχειρήσεις να έχουν πάρει τον δρόμο της της «ιδωτικοποίησης». Με νόμους που μειώνουν μισθούς πετάνε δικαιώματα εργαζομένων στο καλάθι της ιστορίας, με μειωμένα επιδόματα, με μειωμένες συντάξεις.

100 ημέρες με τις κοινωνικές φροντίδες του κράτους να καταρρέουν σαν τους δίδυμους πύργους του "Παγκόσμιου κέντρου εμπορίου" .

100 ημέρες με τους Δήμους τον έναν μετά τον άλλον να ετοιμάζονται να παραδώσουν κλειδιά - σε ποιούς άραγε νέους σωτήρες; πόσο "τυχαίος" ήταν ο "Καλλικράτης"; -

100 ημέρες απελπισίας. Με την κοινωνία να μουγκρίζει με θυμό, με απελπισία.

ΜΕ ΦΟΒΟ!

100 Ημέρες με καθημερινά φαινόμενα βίας.

100 ημέρες με δεκάδες αυτοκτονίες.

100 ημέρες με χιλιάδες ξυλοκοπημένους και μαχαιρωμένους μετανάστες, από τα τάγματα εφόδου.

100 ημέρες με δεκάδες εκκλήσεις για μαζική αντίσταση να μην βλέπουν ανταπόκριση από έναν λαό που εκφράζει την οργή του με την απαξίωση  στα ιδανικά της Δημοκρατίας, του ανθρωπισμού, της λογικής, της αγωνιστικότητας, στην ιδέα της αντίστασης.

100 ημέρες που έχουν φέρει την Ελλάδα μέσα στα πιο βαθιά και σκοτεινά χρόνια του Μεσαίωνα.

 Διάβασα και τις δύο δημοσκοπήσεις.

 Είδα και μια τρίτη του Οικονομικού Πανεπιστημίου.

Δεν ξέρω ποιούς σκοπούς εξυπηρετούν.

Τί μήνυμα θέλουν να μεταφέρουν σε έναν λαό που ζεί σε απόγνωση.

Τί προσπαθούν να αποτρέψουν

Πέρα από κάποιους σε μερικά κομματικά επιτελεία, δεν ενδιαφέρουν κανέναν.

ΚΑΝΕΝΑΝ