Οι Δήμοι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας

  Αυτό σημαίνει πρόβλημα στην λειτουργία των σχολείων, χιλιάδες παιδιά εκτός παιδικών σταθμών, κατάρρευση κοινωνικών παροχών (ΚΑΠΗ, βοήθεια στο σπίτι και άλλες) που ανακούφιζαν στοιχειωδώς οικονομικά τους πολίτες, βρώμικες και υποβαθμισμένες πόλεις, ανυπαρξία πολιτιστικής και αθλητικής πολιτικής αφού θα χαρακτηρίζονται πια ως πολυτέλεια και σπατάλη.
 

 Μετά τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα περί αποκέντρωσης, εφαρμογής της νέας μεγάλης εφεύρεσης-απάτης, του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ, που θα έφερνε την αυτοδιοίκηση με ουσιαστικές δήθεν αρμοδιότητες πιο κοντά στο πολίτη και ένα σωρό τέτοιες ανοησίες που ακούστηκαν από τους εκπροσώπους των σημερινών κομμάτων που κυβερνούν, οι Δήμοι βρίσκονται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.

   Σπατάλη  να έχουμε ανθρώπινους παιδικούς σταθμούς για όλα τα παιδιά της πόλης, σπατάλη να έχουμε καθαριότητα στους δρόμους και τις παιδικές χαρές, σπατάλη να μην κρυώνουν τα παιδιά μας στα σχολεία, σπατάλη να βοηθάμε τους ηλικιωμένους που ζουν μόνοι στο σπίτι τους με τα φάρμακα τους, σπατάλη να γίνονται έργα αναβάθμισης της περιοχής.

 Το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνικής πολιτικής του κράτους, το είχε αναλάβει η τοπική αυτοδιοίκηση.

 Τώρα στα πλαίσια του νέου μοντέλου - του νεοφιλελεύθερου - όλα αυτά θα περάσουν σε ιδιώτες. 

 Και για να γίνει αυτό, απλά χρεοκοπούμε τους Δήμους.

 Το μοντέλο χρεοκοπίας επιβλήθηκε, με πρώτο βήμα τον "εμπνευσμένο Καλλικράτη". Δεκάδες Δήμαρχοι και άνθρωποι της αυτοδιοίκησης, ονειρεύτηκαν ότι θα γίνουν "μικροί πρωθυπουργοί".

 Ήταν το καρότο που τους πέταξε ο Γ.Ραγκούσης, και αυτοί έτρεξαν να δαγκώσουν από τον καινούργιο μεζέ.

 Την συνέχεια την ζούμε δύο χρόνια τώρα.

 Και φτάνουμε στο σημείο ΜΗΔΕΝ. 

 Ένα βήμα πριν την χρεοκοπία των δήμων, ένα βήμα πριν την τελική κατάρρευση του κοινωνικού κράτους.

 Όσοι συνέβαλλαν σε αυτό - και είναι αρκετοί - σφυρίζουν αδιάφορα και παριστάνουν του "υπεύθυνους".

 Στην πραγματικότητα είναι απλά συνυπεύθυνοι ενός εγκλήματος.

 Του μεγαλύτερου που έχει γίνει στην νεότερη Ελληνική ιστορία.