Κυριακή 22 Ιουλίου 2012

Τί κάνει ένας καθηγητής στο σχολείο;κοροιδεύει την κοινωνία.

Τί κάνει ένας καθηγητής στο σχολείο;κοροιδεύει την κοινωνία.
(πόσες φορές το χω ακούσει...)
Για να κάνω απογραφή τί οφείλουμε κατά την κοινωνία, το υπουργείο και την συνείδηση μας να κάνουμε.
Να διδάσκουμε.Να εξετάζουμε.Να αξιολογούμε και να βαθμολογούμε τους μαθητές.
Να συνυπολογίζουμε σε όλα τα παραπάνω τις ιδιαιτερότητες του κάθε παιδιού, τα οικογενειακά του προβλήματα, το κοινωνικό του περιβάλλον(δουλειά ντετέκτιβ)
Να δεχόμαστε ανά πάσα στιγμή τους γονείς και να τους ενημερώνουμε για την πορεία του παιδιού τους.
Να καταγράφουμε τις απουσίες των μαθητών, να τηλεφωνούμε κάθε μέρα σπίτια τους για να ενημερώνουμε τους γονείς, να στέλνουμε μηνιάιως ενημερωτικά σημειώματα σε όλους , να μετράμε και να ξαναμετράμε , να προειδοποιούμε μην μείνουν από απουσίες.
Να παρατηρούμε με αετίσιο μάτι μήπως κάποιο παιδί έχει ψυχολογικό, ερωτικό, πρόβλημα με ναρκωτικά, πρόβλημα ενδοσχολικής βίας,πιθανό πρόβλημα κακοποίησης απ το σπίτι του(δουλειά ψυχαναλυτή)
Να κανουμε τις δεκάδες γραφειοκρατικές ηλιθιότητες του υπουργείου παιδικής χαράς, στατιστικά επί στατιστικών , ενώ υπάρχει από χρόνια έτοιμη ηλεκτρονική βάση δεδομένων που όμως ούτε το υπουργείο ούτε οι αντίστοιχες διευθύνσεις μπορούν να αξιοποιήσουν.
Να κάνουμε εφημερίες και να συνοδεύουμε περιπάτους και εκδρομές με ποινή φυλάκισης αν συμβεί κάτι σε κάποιον μαθητή.
Να δουλεύουμε χωρίς υποδομές, ούτε καν βιβλία, θα βρεί τον τρόπο, λεει, ο καθηγητής που θέλει να το κάνει.
Να οργανώνουμε και να διεξάγουμε άθλιες εξετάσεις κάθε τέλος χρονιάς , να βγάζουμε βαθμούς, μέσους όρους, απολυτήρια , ελέγχους, να διασταυρώνουμε , να καταγράφουμε σε καρτέλες και μητρώα χειρόγραφα και ηλεκτρονικά και μετά να κυνηγάμε τους γονείς να έρθουν να τα παραλάβουν.
Να πρέπει για να συμπληρωθεί το διδακτικό ωράριο να τρέχουν καθηγητές σε δύο και τρία σχολεία την ίδια μέρα , σχολεία που απέχουν χιλιόμετρα μεταξύ τους χωρίς βέβαια επιμίσθιο βενζίνης.
ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ και ακόμα περισσότερα που δεν θυμάμαι, να γυρίζεις σπίτι κουβαλώντας το σχολείο εκεί, τη δουλειά αλλά και τα βάσανα των παιδιών και μετά να σε βρίζουν όλοι κοπρόσκυλο επειδή κάθεσαι 3 μήνες το χρόνο, 2 είναι παιδιά και τον έναν τον παίρνετε κι εσείς άδεια.
Δεν είναι τυχαίο ότι μετά από έρευνες έχει καταγραφεί ότι οι εκπαιδευτικοί πάσχουν οι περισσότεροι απο νοσήματα που σχετίζονται με το άγχος καθώς και ότι οι περισσότεροι νιώθουν βαθύ αίσθημα απογοήτευσης απ΄τη δουλειά τους.
από την φίλη καθηγήτρια Σ.Λ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: