Άν όχι τώρα, πότε;

Αντιγράφουμε από  Αριστοφάνη

Άν όχι τώρα, πότε;

Το αποτέλεσμα των εκλογών δεν αφήνει πολλά περιθώρια παρερμηνειών.
Άνεργοι θα μείνουν κι οι ονειροκρίτες κι οι χαρτομάντισες καναλιών κι εφημερίδων της εγχώριας διαπλοκής.
Ο λαός καταδίκασε τους δοσίλογους και τα έργα τους και έφερε στο προσκήνιο την Αριστερά.
Το κάλεσμα του λαού είναι σαφές.

Σήμανε η ώρα της Αριστεράς!

Μόνο η ηγεσία του ΚΚΕ εξακολουθεί να περιδινίζεται στον ιδεοληπτικό της κυκλοθυμισμό, κατάλοιπο τραυματικών διασπάσεων κι εσωκομματικών συγκρούσεων περασμένων δεκαετιών.
Μόνο η ηγεσία του ΚΚΕ περιφρονεί την επιτακτική ανάγκη του ΣΗΜΕΡΑ ν' ακυρωθούν τα μνημόνια κι οι εθνοπροδοτικές συμφωνίες, στο όνομα της  πολιτικής καθαρότητας και της  ιδεολογικής ορθοδοξίας .

Είναι αλήθεια πως το ΚΚΕ είναι το μόνο κοινοβουλευτικό κόμμα που ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ ΑΠΟΛΥΤΑ στην ανάλυσή του για την πορεία της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Είναι επίσης αλήθεια, πως είναι το μόνο κόμμα που ΕΓΚΑΙΡΑ προειδοποίησε το λαό για τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα που κόμιζε η ΟΝΕ και το ΕΥΡΩ.

Όμως τα δεδομένα που προέκυψαν λειτουργούν απαγορευτικά για εσωτερικούς ανταγωνισμούς και έριδες ηγεμονισμού στο χώρο της Αριστεράς.

Ο Έλληνας σύρθηκε, σύρεται στη δυστυχία και στην εξαθλίωση.
Τα Μνημόνια και τα "κουρέματα" οδηγούν μαθηματικά στο χάος, οικονομικό και κοινωνικό.

Ούτε η σοφή πρόγνωση του παρελθόντος, ούτε η εμμονή σε μονομανείς λογικές, προσφέρει τίποτα στον δυναστευόμενο πολίτη.
Η ζωή απαιτεί να λυτρωθεί σήμερα, ΤΩΡΑ ο Έλληνας πολίτης και ν' απαλλαγεί από τα δυσβάσταχτα βάρη που του φόρτωσαν  ΓιωργοΣαμαροβενιζέλοι και σια...
Η προσδοκία μιας "καθαρής" επαναστατικής με την σφραγίδα του ΚΚΕ κυβέρνησης, που χρονικά τοποθετείται στην επόμενη χιλιετηρίδα ή και στην άλλη ζωή, δεν έχει καμία σχέση με την απαιτητική πραγματικότητα και μάλλον ως πρόσχημα μπορεί να την εκλάβει κανείς για την διατήρηση του σημερινού status quo...

Η ευκαιρία ν' αποδείξει η Αριστερά πως εκτός από ρόλο διαμαρτυρομένου και διεκδικητή μπορεί να αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες και να ξετυλίξει στο πεδίο της ζωής το πολιτικό της πρόγραμμα και να το κάνει ΠΡΑΞΗ, δίνεται αύριο και στο κάλεσμα της ιστορίας θα πρέπει να φωνάξει Παρούσα!!
Αλλιώς η μόνη μας ελπίδα πλέον εναποτίθεται στη Δευτέρα Παρουσία και στην Μέλλουσα Ζωή...