Στις 7.01 μ.μ. το απόγευμα της 6ης Μαΐου, ολόκληρη η Ελλάδα έμεινε με ανοιχτό το στόμα.
Οι μπάρες στα διαγράμματα των exit-polls, το ύφος του Πρετεντέρη, το τρέμουλο της Τρέμη, το βλέμμα των εκπροσώπων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, θα μείνουν για πολλά χρόνια χαραγμένα στη μνήμη των περισσότερων.
Εδώ και είκοσι χρόνια, σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, η αναγγελία του τέλους της μεταπολίτευσης, πλανιόταν σαν φάντασμα, πάνω από την πολιτική ζωή του τόπου. Ένα τέλος που ποτέ δεν ερχόταν, αλλά παραμέναμε θεατές του ίδιου μονότονου, βαρετού έργου.
Και ξαφνικά, όλοι εμείς, που εδώ και δύο χρόνια είμαστε πρωταγωνιστές και θεατές ιστορικών για την Ελλάδα στιγμών, είδαμε και αυτό. Το τέλος του δικομματισμού, τον
πανικό ενός συστήματος διεφθαρμένου. Την έκπληξη του ίδιου του λαού για το ανάστημα που όρθωσε, ύστερα από δεκαετίες συμπεριφοράς που θύμιζε έντονα τον «Μήτσο» του Λαζόπουλου. Το «ανθρωπάκι» που δεν τολμάει να φωνάξει το δίκιο του, φώναξε. Και φώναξε τόσο δυνατά, που έκπληκτο σταμάτησε να ακούσει την φωνή του... «Εγώ φώναξα τόσο δυνατά;». Ναι εσύ... και φώναξες τόσο δυνατά, που σε άκουσαν σε όλη την Ευρώπη.
πανικό ενός συστήματος διεφθαρμένου. Την έκπληξη του ίδιου του λαού για το ανάστημα που όρθωσε, ύστερα από δεκαετίες συμπεριφοράς που θύμιζε έντονα τον «Μήτσο» του Λαζόπουλου. Το «ανθρωπάκι» που δεν τολμάει να φωνάξει το δίκιο του, φώναξε. Και φώναξε τόσο δυνατά, που έκπληκτο σταμάτησε να ακούσει την φωνή του... «Εγώ φώναξα τόσο δυνατά;». Ναι εσύ... και φώναξες τόσο δυνατά, που σε άκουσαν σε όλη την Ευρώπη.
Η νίκη δεν είναι τα πολύ χαμηλά ποσοστά του διεφθαρμένου δικομματισμού. Δεν είναι τα υψηλά ποσοστά της Αριστεράς. Είναι η δυνατή φωνή - με κάποια φάλτσα βέβαια - που ξεκούφανε πολλούς.
Θα τα διορθώσει τα φάλτσα, θα ξαναφωνάξει, πιο δυνατά, πιο αποφασιστικά. Τώρα πια, δεν θα σταθεί να πάρει ανάσα να αναρωτηθεί «εγώ φώναξα;». Θα συνεχίσει με περισσότερη αυτοπεποίθηση. Θα ολοκληρώσει αυτό που ξεκίνησε στις 6 Μαΐου. Η επιχείρηση «τρομοκρατείστε τον λαό» συνεχίζεται, τα ψέματα και οι διαστρεβλώσεις των δηλώσεων «μαγειρεύονται» σε γραφεία μεγαλοεργολάβων - καναλαρχών - μεγαλοεκδοτών. Δείχνουν να μην έχουν καταλάβει τίποτα.
Ο λαός αποφάσισε να δημιουργήσει την ελπίδα που τόσο του έλειπε. Μπήκε μπροστά από τα κόμματα. Μπροστά και από τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έδειξε ο ΣΥΡΙΖΑ τον δρόμο στον λαό. Ο λαός έδειξε τον δρόμο στον ΣΥΡΙΖΑ. Και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υποχρεωμένος να σηκώσει το γάντι. Να σταθεί αντάξιος μιας τιμητικής επιλογής από ένα μεγάλο κομμάτι της Ελληνικής κοινωνίας.
Πέρα από το 17%, είναι ξεκάθαρο, ότι ένα ακόμα μεγαλύτερο κομμάτι του λαού κοιτάζει με ελπίδα, για μια άλλη πολιτική, ένα άλλο τρόπο πολιτικής σκέψης. Με τον λαό στο επίκεντρο, μπροστά, όχι πίσω, ακόλουθο, έρμαιο των αποφάσεων ηγετίσκων, και παράκεντρων της εξουσίας.
Αν υπάρξει και συνέχεια, στο αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου άλλαξαν τα πάντα. Αν κάνουμε πίσω, τελείωσαν τα πάντα. Ας προχωρήσουμε λοιπόν.
Γ. Παπανικολάου
μέλος της Π.Σ.Ε του ΣΥΡΙΖΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου