Εκατόν είκοσι τόσα χρόνια αγώνων, τα πήρε ο αέρας του μνημονίου. Η "υπευθυνότητα" του Βενιζέλου, η "εθνική συνείδηση" του Αντωνάκη Κομανέτσι. Η "τεχνοκρατική αντίληψη" του Παπαδήμιου.
"Η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία, είναι απεργία" φώναζαν αρκετοί από του συμπατριώτες μας πριν λίγα χρόνια.
Η Πρωτομαγιά του 2012, είναι ανεργία, και κατάθλιψη, και απόγνωση, και ένας αέρας
σαπίλας που έχει απλωθεί πάνω από τη χώρα. ""Η πρωτομαγιά είναι για να κλείσουμε μερικές τρύπες", ουρλιάζουν κάποιο "νοικοκυραίοι" στα κανάλια του συστήματος.
"Η χώρα χρειάζεται επενδύσεις την απεργία της πρωτομαγιάς θα σκεφτόμαστε;" ανέλυε περισπούδαστος νεοφιλελεύθερος πολιτικάντης στο MEGA, μόλις προχτές.
Επενδύσεις το κεφάλαιο κάνει, εκεί που υπάρχουν πελάτες καταναλωτές.. θα μπορούσε να του απαντήσει κάποιος....
Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που καμία επένδυση ουσίας δεν γίνεται σε χώρες με "χαμηλό μισθολογικό κόστος"...
Αυτός είναι ο λόγος, που επενδύσεις που να διαχέουν χρήμα στην εσωτερική αγορά δεν έχουν γίνει στην Βουλγαρία, την Ρουμανία, την Ινδία, το Πακιστάν... την Ελλάδα.
Γιατί απλά προτιμούν να τις κάνουν εκεί που οι πολίτες έχουν χρήμα να καταναλώσουν.
Με 200 και 300 ευρώ, μπορεί να είσαι ένας εργαζόμενους "χαμηλού μισθολογικού κόστους" που συμφέρει.. ΔΕΝ είσαι όμως καταναλωτής.
Και αυτά τα ξέρει ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ο ΣαμαροΒενιζέλος. Και έχουν πλήρη επίγνωση των ψεμάτων που ξεφουρνίζουν στα κανάλια, και στις αξιοθρήνητες στημένες συγκεντρώσεις τους.
Η Πρωτομαγιές είναι αγώνες. Και από τώρα η ΚΑΘΕ μέρα είναι Πρωτομαγιά.
Ημέρα αγώνα, ανατροπής, δικαίωσης όλων αυτών που με το αίμα τους κατόρθωσαν για μερικές δεκαετίες, να ζήσουν οι εργαζόμενοι της Ευρώπης, τουλάχιστον με αξιοπρέπεια.
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ
ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου