Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012

Για τη Helesi και την άτυχη απόπειρα ομηρίας πριν 10 μέρες

Ενα πολύ διαφωτιστικό άρθρο για μια εταιρεία που τα αφεντικά της είναι μπλεγμένα σε κάθε είδους απάτη αλλά τα ΜΜΕ αποσιώπησαν τα πάντα για το θέμα. Το μεσημέρι της Πέμπτης 1 Μαρτίου ο απολυμένος από την εταιρεία Ηelesi Δημήτρης Μανίκας μπήκε οπλισμένος στις εγκαταστάσεις του εργοστασίου στη ΒΙΠΕ Κομοτηνής και πυροβόλησε το πρώην αφεντικό του, Σάκη Ανδριανόπουλο και τον εργάτη Emil Μ. που προσπάθησε να προστατέψει το αφεντικό του. Στη συνέχεια προχώρησε στην απαράδεκτη ενέργεια να κρατήσει ομήρους δύο οδηγούς της εταιρείας (που τυχαία βρέθηκαν εκεί), μέχρι την παράδοση του στις 1:00 τη νύχτα.Στην προσπάθεια τους να παρουσιάσουν το συμβάν ως μία μεμονωμένη και ακραία συμπεριφορά, η εταιρεία και τα ΜΜΕ
έσπευσαν να σκιαγραφήσουν το Δημήτρης Μανίκα ως ψυχοπαθή. Στην πραγματικότητα ήταν ένας άνθρωπος που απολύθηκε πριν 9 μήνες χωρίς να λάβει αποζημίωση, ενώ μέσα σε όλο αυτό το διάστημα στην προσπάθεια του για ένα νέο ξεκίνημα στη ζωή του, το μόνο που εισέπραξε ήταν ο διαρκής εμπαιγμός του ιδιοκτήτη και κουμπάρου του ότι θα του καταβάλει τα χρωστούμενα και θα τον επαναπροσλάβει σε κάποια άλλη θέση σε εργοστάσια του ομίλου στο εξωτερικό.
Το προφίλ της εταιρείας Ηelesi και οι σχέσεις διαπλοκής του ιδιοκτήτη
H εταιρεία Helesi ιδρύθηκε το 2000 και κατάφερε να αναπτυχθεί πολύ γρήγορα στηριζόμενη στις στενές σχέσεις που είχε ο ιδιοκτήτης της με πολιτικούς , όπως με την πρώην βουλευτή Φεβρωνία Πατριανάκου, η οποία μαζί με το σύζυγο της Καραΐσκο υπήρξαν συνέταιροι του Ανδριανόπουλου στις επιχειρηματικές του δραστηριότητες.
Με αυτό τον τρόπο πέτυχε να δημιουργήσει ένα μηχανισμό διαπλοκής με τους δημάρχους, υπογράφοντας υπερτιμολογημένες συμβάσεις για να προμηθεύει τους δήμους με κάδους καθαριότητας. Χαρακτηριστικά, στο Δήμο Αθηναίων πουλούσε με 480 ευρώ τους ίδιους κάδους που σε πελάτη από τη Γερμανίας προμήθευε με 300 ευρώ, ενώ στο Δήμο Κομοτηνής πουλούσε κάδους Β διαλογής για Α.
Το 2004 βοηθούμενος από τη σχέση του με την τότε δήμαρχο της Αθήνας Μπακογιάννη και την τότε κυβέρνηση, προμήθευσε με κάδους την Αθήνα για τις ανάγκες των Ολυμπιακών αγώνων. Μετά το τέλος των αγώνων, οι κάδοι αυτοί επιστράφηκαν στο εργοστάσιο της Κομοτηνής, πλύθηκαν και ξαναπουλήθηκαν στο εξωτερικό.
Η διαπλοκή του ιδιοκτήτη με την κεντρική πολιτική σκηνή δεν περιορίστηκε στις δραστηριότητες της Helesi. H αεροπορική εταιρία Αthens Αirways που δημιούργησε ο Ανδριανόπουλος το 2008 έλαβε επιδότηση για 10 άγονες γραμμές έναντι 1,5 εκ ευρώ. Παρ’ όλα αυτά όταν δεν υπήρχε η απαιτούμενη πληρότητα δεν πραγματοποιούσε δρομολόγια.
Καταγγελίες για τις σχέσεις διαπλοκής του Ανδριανόπουλου έκανε και ο ίδιος ο Δημήτρης Μανίκας τη νύχτα του συμβάντος, μιλώντας για σχέσεις του Ανδριανόπουλου με την Πατριανάκου και άλλους πρώην υπουργούς (Χατζηδάκη, Στυλιανίδη) αλλά και για την ύπαρξη offshore εταιρίας στην οποία έχουν μεταφερθεί κεφάλαια από τη 10ετή κερδοφορία της Helesi.

Oı συνθήκες εργασίας στο εργοστάσιο
Στο εργοστάσιο της Helesi δεν τηρούνται οι κανόνες ασφαλείας, καθώς εργαζόμενοι χειρίζονται μηχανήματα χωρίς την απαραίτητη εμπειρία και πιστοποίηση, ενώ μικροατυχήματα που έχουν συμβεί στο παρελθόν δηλώθηκαν ότι συνέβησαν εκτός εργασίας. Στο χώρο εργασίας είναι εγκατεστημένο κλειστό κύκλωμα με κάμερες .
Σε ότι αφορά την ασφάλιση τους ποτέ κανείς τους δεν έλαβε βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα, ενώ πραγματοποιείται και εισφοροδιαφυγή καθώς παρ’ ότι το εργοστάσιο λειτουργεί με 3 βάρδιες (24 ώρες – πενθήμερο) είναι δηλωμένο ότι δουλεύει με μια μόνο βάρδια 07:00-15:00.
Τα τελευταία 2,5 χρόνια η κατάσταση άλλαξε ριζικά και σε ότι αφορά τους μισθούς των εργαζομένων. Σε όλο αυτό το διάστημα τους οφείλονται 2 – 3 μισθοί από την εταιρεία Helesi η οποία ήταν κερδοφόρα για μια 10ετια και εισηγμένη από το 2006 στην χρηματιστηριακή αγορά ΑΙΜ του Λονδίνου. Στο ίδιο διάστημα υπήρξε επίσης κύμα 50 απολύσεων με αποτέλεσμα από 110 εργαζόμενους στον τομέα της παραγωγής να έχουν μείνει σήμερα περίπου 60. Επιπλέον, οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι που απολύθηκαν καθυστέρησαν για αρκετούς μήνες ή δεν έλαβαν ποτέ αποζημίωση, όπως στην περίπτωση του Δημήτρη Μανίκα.
Οι εργαζόμενοι νιώθουν εγκλωβισμένοι
Μέσα σε αυτό το εργασιακό περιβάλλον οι εργαζόμενοι νιώθουν εγκλωβισμένοι, καθώς το σωματείο τους ελέγχεται από τη διοίκηση της εταιρίας και υπερασπίζεται τα συμφέροντα της και όχι αυτά των εργαζομένων, οι οποίοι διστάζουν να δραστηριοποιηθούν συνδικαλιστικά ή να διεκδικήσουν αυτά που δικαιούνται υπό το φόβο της απόλυσης σε μια περιοχή που η ανεργία έχει εξελιχθεί σε μάστιγα.
Φυσικά, ούτε οι κρατικές δομές έδειξαν ποτέ να νοιάζονται για όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στη Helesi. Οι επόπτες εργασίας κωφεύουν κατ’ επανάληψη και δεν ασχολούνται με τις καταγγελίες εργαζομένων. Είναι χαρακτηριστικό πως δεν έχει γίνει ποτέ έλεγχος στο εργοστάσιο στα 11 χρόνια λειτουργίας του.
Δεν θέλουμε να σταθούμε στα πρόσωπα αλλά στα γεγονότα. Επικροτούμε την επιθετική στάση του Μανίκα ενάντια στο αφεντικό του, σε κάθε αφεντικό και σε κάθε μορφή εξουσίας αρμόζει επιθετική συμπεριφορά. Η αντίδραση του ήταν μία ατομική ενέργεια που αν και δεν την καταδικάζουμε δεν μπορεί από μόνη της να δώσει λύσεις. Η οποιαδήποτε κίνηση αντίδρασης θα πρέπει να γίνεται συλλογικά και αλληλέγγυα ανάμεσα στους εργαζόμενους και την υπόλοιπη κοινωνία.
Ο κάθε αγώνας πρέπει να είναι συλλογικός, αδιαμεσολάβητος και αυτοοργανωμένος, για να μην μείνει κανένας εργαζόμενος μόνος του.
Να σπάσει η εργοδοτική τρομοκρατία

Δεν υπάρχουν σχόλια: