.jpg)
Με εντολή της τρόικας, των τραπεζιτών, και των ντόπιων ανδρείκελων.
Με την ψήφο των 202 "βουλευτών" χθές, και των 255 τον Νοέμβριο του 2011.
Ας θυμηθούμε τις συνταγματικές προβλέψεις που τώρα πλέον λόγω ΕΕ και ΔΝΤ δεν είναι σε ισχύ…
Άρθρο 1 του Συντάγματος
Παράγραφος 2. Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία.
Παράγραφος 3. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.
Δεν χρειάζεται και μεγάλη επιχειρηματολογία… Το θεμέλιο έχει κατεδαφιστεί. Ουδεμία εξουσία πηγάζει από το λαό, ούτε υπάρχει υπέρ αυτού και του έθνους. Ουδέποτε ρωτήθηκε ο λαός όχι προκειμένου να αποφασίσει, αλλά να πει καν τη γνώμη του. Αντιθέτως, με παραπλανητικό τρόπο – δεν μας μίλησε ο κ. Παπανδρέου καν για το θέμα των χρεών, ενώ μας είπε ότι λεφτά υπάρχουν…- εξασφαλίστηκε πλειοψηφία στις προηγούμενες εκλογές. Αντιθέτως λαός και έθνος έχουν απόλυτο περιορισμό κυριαρχίας και δικαιωμάτων, στο όνομα της αποπληρωμής (;) των χρεών (;) για τα οποία ουδέποτε δόθηκε λογαριασμός, ουδέποτε μάθαμε με επίσημο τρόπο πόσα είναι, ουδέποτε μάς είπαν πού πήγαν τα λεφτά που πληρώνουμε δύο χρόνια τώρα.
Άρθρο 2
Παρ. 1. Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας.
Κι εδώ αυταπόδεικτα πράγματα. Στο όνομα των χρεών, του κέρδους των αγορών, άνθρωποι οδηγούνται στη φτώχια και τη δυστυχία, αυτοκτονούν μπροστά στα αδιέξοδα, άστεγοι πεθαίνουν στους δρόμους, εκατοντάδες χιλιάδες συνάνθρωποι οδηγούνται στην ανεργία, παιδιά πηγαίνουν πεινασμένα στα σχολεία (το αποδέχτηκε πλέον και η πολιτεία αυτό, εγκαινιάζοντας πρόγραμμα συσσιτίων στα σχολεία…). Το κράτος επιβάλλει στους ανθρώπους πρώτα να πληρώνουν τα άδικα, βάρβαρα και χαράτσια κι αν περισσεύουν χρήματα να τρώνε ή να αγοράζουν τα φάρμακά τους. Υποβαθμίζονται βασικές αξίες της ανθρώπινης ζωής, όπως είναι το δικαίωμα στην υγεία – περίθαλψη, στη γνώση, στον πολιτισμό, στην ψυχαγωγία (διαφορετικό είναι η διασκέδαση). Αποδεδειγμένα, η ανθρώπινη αξία μπαίνει σε χαμηλότερη κλίμακα από το χρήμα και τις «αξίες» των αγορών…
Άρθρο 4
Παρ. 1. Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου.
Η πραγματικότητα είναι ότι οι Έλληνες δεν είναι ίσιοι ενώπιον του νόμου. Οι ισχυροί έχουν μια ιδιότυπη ασυλία. Ο αδύναμος Έλληνας θα έχει τις πιο βαριές κυρώσεις σε οποιαδήποτε, και στη μικρότερη, παρανομία του. Όσοι έφαγαν χρήμα από το δημόσιο ταμείο – και με ομολογία τους- συνεχίζουν να κυκλοφορούν ελεύθεροι. Όποιος κλέψει ακόμη κι ένα πακέτο τσιγάρα, θα τιμωρηθεί, εφόσον εντοπιστεί.
Παρ. 5. Οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους.
Η πολιτεία δίνει άσυλο στους ισχυρούς, ακόμη και στη σημερινή «πολεμική κατάσταση», όπως την έχει χαρακτηρίσει ο πρώην πρωθυπουργός. Άνθρωποι με ελάχιστο εισόδημα καλούνται, ακόμη και επί ποινή φυλάκισης, απώλειας ενός βασικού κοινωνικού αγαθού, όπως είναι το ηλεκτρικό ρεύμα ή απώλειας της εργασίας ή ακόμη και των βασικών μέσων διαβίωσης, να πληρώνουν υπέρογκους και άδικους φόρους, ενώ την ίδια στιγμή άλλοι ξεφεύγουν με την ανοχή ή και την άδεια της πολιτείας. Για παράδειγμα, με υπουργική απόφαση εξαιρούνται από το χαράτσι στη ΔΕΗ οι εφοπλιστές, ναυτιλιακές εταιρείες και πλοικτήτες!
Άρθρο 5
Παρ. 2. Όλοι όσοι βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους, χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής γλώσσας και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων.
Πώς προστατεύεται η τιμή και η ζωή των Ελλήνων; Όταν και μόνο μπροστά στις αξιώσεις των «αγορών» και της Μέρκελ ακυρώνεται κάθε έννοια ζωής στην Ελλάδα;
Άρθρο 16
Παρ. 1. Η τέχνη, η επιστήμη, η έρευνα και η διδασκαλία είναι ελεύθερες· η ανάπτυξη και η προαγωγή τους αποτελεί υποχρέωση του Κράτους.
Παρ. 2. Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες.
Η ανάπτυξη και η προαγωγή της τέχνης, της επιστήμης, της έρευνας και της διδασκαλίας δεν αποτελούν υποχρέωση του Κράτους… Η παιδεία δεν είναι βασική αποστολή. Κι αυτές οι διατάξεις είναι σε αναστολή. Περιορίζονται, υποβαθμίζονται οι βασικές ευθύνες και υποχρεώσεις της πολιτείας, στο όνομα των «χρεών» και των αγορών…
Άρθρο 17
Παρ. 1. Η ιδιοκτησία τελεί υπό την προστασία του Κράτους, τα δικαιώματα όμως που απορρέουν από αυτή δεν μπορούν να ασκούνται σε βάρος του γενικού συμφέροντος.
Κι όμως, οι ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές έθεσαν σε εφαρμογή μια βασική αρχή του… σοσιαλιστικού μετασχηματισμού, την κατάργηση της προσωπικής ιδιοκτησίας και τη μετατροπή της σε κρατική! Κι αυτό έγινε με τους διαρκείς έκτακτους, όπως ονομάζονται, φόρους, όπως είναι το χαράτσι μέσω της ΔΕΗ. Το κράτος απαξιώνει στην πραγματικότητα, αντί να προστατεύει, την ιδιοκτησία των φτωχών και αδύναμων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας, επιβάλλοντας συνεχώς νέους φόρους. Σε αντίθεση με τη μεγάλη ιδιοκτησία και τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων, η φορολογία για τα οποία στον προϋπολογισμό του 2012 μειώνεται σημαντικά!
Άρθρο 21
Παρ. 1. Η οικογένεια, ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους.
Παρ. 2. Πολύτεκνες οικογένειες, ανάπηροι πολέμου και ειρηνικής περιόδου, θύματα πολέμου, χήρες και ορφανά εκείνων που έπεσαν στον πόλεμο, καθώς και όσοι πάσχουν από ανίατη σωματική ή πνευματική νόσο έχουν δικαίωμα ειδικής φροντίδας από το Κράτος.
Παρ. 3. Το Κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών και παίρνει ειδικά μέτρα για την προστασία της νεότητας, του γήρατος, της αναπηρίας και για την περίθαλψη των απόρων.
Παρ. 4. Η απόκτηση κατοικίας από αυτούς που την στερούνται ή που στεγάζονται ανεπαρκώς αποτελεί αντικείμενο ειδικής φροντίδας του Κράτους.
Παρ. 5. Ο σχεδιασμός και η εφαρμογή δημογραφικής πολιτικής, καθώς και η λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων αποτελεί υποχρέωση του Κράτους.
Παρ. 6. Τα άτομα με αναπηρίες έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας.
Τίποτε από αυτό το άρθρο δεν ισχύει! Το κράτος υποτίθεται ότι φροντίζει τους ανθρώπους του, με προβλήματα ή μη, διασφαλίζει τους όρους επιβίωσης στους αδύναμους, δίνει τις ευκαιρίες για απόκτηση κατοικίας κλπ. Όλα εδώ ισχύουν αντίθετα, αφού το κράτος φροντίζει να κόβει ακόμη και από τα επιδόματα ευπαθών κοινωνικά και οικονομικά ομάδων, να αμφισβητεί την κατοικία όσων έχουν, να ακυρώνει την εργασία τους, να περιορίζει την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, προκειμένου να μαζεύει χρήματα για τα τοκοχρεολύσια των δανείων. Δάνεια, χρέη και δόσεις για τα οποία, επαναλαμβάνω, ουδέποτε μας ενημέρωσε.
Άρθρο 22
Παρ. 1. Η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Κράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και αστικού πληθυσμού.
Στο ίδιο άρθρο, και σε επόμενα, προβλέπεται η ύπαρξη και προστασία των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, με ελεύθερες, μάλιστα, διαπραγματεύσεις… Η πραγματικότητα για την κρατική προστασία της εργασίας είναι τόσο γνωστή και διαφορετική από την πρόβλεψη του Συντάγματος… Προφανώς και αυτό το άρθρο βρίσκεται σε αναστολή…
Άρθρο 25
Παρ. 1. Τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου και η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους. Όλα τα κρατικά όργανα υποχρεούνται να διασφαλίζουν την ανεμπόδιστη και αποτελεσματική άσκησή τους.
Παρ. 2. Η αναγνώριση και η προστασία των θεμελιωδών και απαράγραπτων δικαιωμάτων του ανθρώπου από την Πολιτεία αποβλέπει στην πραγμάτωση της κοινωνικής προόδου μέσα σε ελευθερία και δικαιοσύνη.
Τι από αυτά ισχύει; Πώς προστατεύει το κράτος θεμελιώδη και απαράγραπτα δικαιώματα των Ελλήνων; Άρθρο ασφαλώς σε αναστολή…
Άρθρο 26
Παρ. 1. Η νομοθετική λειτουργία ασκείται από τη Βουλή και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Παρ.2. Η εκτελεστική λειτουργία ασκείται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την Κυβέρνηση.
Η πραγματικότητα: Με το μνημόνιο του Μαΐου 2010 αλλά και τις μετέπειτα αποφάσεις ΕΕ και ΔΝΤ, στις οποίες η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε, η εκτελεστική εξουσία στην ουσία έχει αναληφθεί από την τρόικα ή τους εκπροσώπους της, ενώ η νομοθετική πρωτοβουλία ανήκει επίσης σε αυτή. Η βουλή απλώς εγκρίνει τις επιλογές και τις κάνει νόμο. Συχνά δεν είναι απαραίτητος καν ο νόμος, αφού το πρώτο μνημόνιο προβλέπει ότι ένα μεγάλο μέρος των νομοθετικών πρωτοβουλιών θα γίνεται μέσω Προεδρικών Διαταγμάτων… Χωρίς καν η βουλή να αποφασίζει…
Άρθρο 28
Παρ.2. Για να εξυπηρετηθεί σπουδαίο εθνικό συμφέρον και να προαχθεί η συνεργασία με άλλα κράτη, μπορεί να αναγνωρισθούν, με συνθήκη ή συμφωνία, σε όργανα διεθνών οργανισμών αρμοδιότητες που προβλέπονται από το Σύνταγμα. Για την ψήφιση νόμου που κυρώνει αυτή τη συνθήκη ή συμφωνία απαιτείται πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών.
Παρ. 3. Η Ελλάδα προβαίνει ελεύθερα, με νόμο που ψηφίζεται από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας της, εφόσον αυτό υπαγορεύεται από σπουδαίο εθνικό συμφέρον, δεν θίγει τα δικαιώματα του ανθρώπου και τις βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος και γίνεται με βάση τις αρχές της ισότητας και με τον όρο της αμοιβαιότητας.
Ακόμη κι αν θεωρηθεί «σπουδαίος λόγος» οι απαιτήσεις της Μέρκελ και των δανειστών (αγορών), οι αρμοδιότητες του ελληνικού κράτους και των οργάνων του που εκχωρήθηκαν στην τρόικα, αυτό δεν έγινε με απόφαση 180 βουλευτών… Άρα ακόμη και στο μέρος αυτό το Σύνταγμα παραβιάστηκε. Όμως, ούτως ή άλλως, η εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, που προβλέπει η παράγραφος 3, δεν έγινε ελεύθερα από την Ελλάδα (μας έλεγε ο Γ. Παπανδρέου ότι είμαστε δέσμιοι των δανειστών μας…), ενώ φυσικά η εκχώρηση θίγει βάναυσα τα βασικά δικαιώματα εκατομμυρίων Ελλήνων και τις αρχές του δημοκρατικού πολιτεύματος…
Άρθρο 37
Το άρθρο περιγράφει τον τρόπο ανάθεσης εντολής σχηματισμού κυβέρνησης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, σύμφωνα με το άρθρο 37, δίδεται είτε στον αρχηγό του πρώτου κόμματος, στη συνέχεια του δεύτερου κλπ, είτε σε κάποιον που θα υποδείξει η Κ.Ο. του πρώτου κόμματος, αν ο υποψήφιος πρωθυπουργός δεν είναι βουλευτής. Αν συγκροτηθεί κυβέρνηση με πρωτοβουλία του Προέδρου, επειδή υπάρχει αδυναμία να δοθεί ψήφος εμπιστοσύνης, ο Πρόεδρος διορίζει πρωθυπουργό με στόχο κυβέρνηση από όλα τα κόμματα της βουλής, αλλά με μόνο στόχο να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές. Ο Λουκάς Παπαδήμος δεν προτάθηκε από καμιά Κ.Ο., προέκυψε από τη σύσκεψη του Κ. Παπούλια με τους τρεις αρχηγούς, ενώ η κυβέρνησή του έχει πλήρεις και όχι εκλογικές αρμοδιότητες… Ούτε στην εκλογή Παπαδήμου τηρήθηκε η συνταγματική πρόβλεψη… Ο τρόπος διορισμού του δεν προβλέπεται από το Σύνταγμα…
Άρθρο 51
Παρ. 2. Οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το Έθνος.
Άρθρο 60
Παρ. 1. Οι βουλευτές έχουν απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση.
Στην πραγματικότητα, και παρά τα όσα προβλέπουν τα δύο άρθρα, οι βουλευτές εκτός από το γεγονός ότι πολύ συχνά αντιπροσωπεύουν συγκεκριμένα συμφέροντα, μόνο αντιπρόσωποι του έθνους και του λαού δεν είναι… Κυρίως αντιπροσωπεύουν την κομματική γραμμή… Απόδειξη, η συχνή απειλή ή και η εφαρμογή του μέτρου της διαγραφής, αν κάποιος ψηφίσει κατά πως προστάζει η συνείδησή του… Άρα, ούτως ή άλλως δεν τηρείται η προϋπόθεση της αντιπροσώπευσης και της ελεύθερης συνείδησης και βούλησης των κοινοβουλευτικών. Απ’ αυτό και μόνο το γεγονός υποτιμάται η ίδια η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.
Άρθρο 82
Παρ. 1. Η Κυβέρνηση καθορίζει και κατευθύνει τη γενική πολιτική της χώρας, σύμφωνα με τους ορισμούς του Συντάγματος και των νόμων.
Έχει εξηγηθεί και προηγουμένως ότι οι πλέον οι προτεραιότητες της κυβερνητικής πολιτικής αποφασίζονται σε άλλα κέντρα, με πρωτοβουλίες που λαμβάνει η τρόικα… Η εκτελεστική εξουσία δεν είναι πλέον στην ελληνική κυβέρνηση…
Άρθρο 95
Παρ. 5. Η διοίκηση έχει υποχρέωση να συμμορφώνεται προς τις δικαστικές αποφάσεις. Η παράβαση της υποχρέωσης αυτής γεννά ευθύνη για κάθε αρμόδιο όργανο, όπως νόμος ορίζει.
Τα ελληνικά δικαστήρια και το ίδιο το Συμβούλιο της Επικρατείας έχουν εκδώσει αποφάσεις για το παράνομο της επιβολής φόρων μέσω του κοινωνικού αγαθού του ρεύματος. Αποφάσεις που η διοίκηση δεν εφαρμόζει… Και δεν είναι οι μόνες αποφάσεις…
Ακροτελεύτια διάταξη
Άρθρο 120
Παρ. 2. Ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.
Παρ. 3. Ο σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.
Παρ. 4. Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.
Κι επειδή βία δεν είναι μόνο τα όπλα αλλά η βαρβαρότητα που ζούμε, η εφαρμογή του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό όλων μας…
Περιγράψαμε και αποδείξαμε ότι οι βασικές διατάξεις του Συντάγματος έχουν ανασταλεί… Αν αυτό συνεχιστεί, ίσως το επόμενο βήμα είναι η αναστολή του δικαιώματος του εκφράζεσθαι και του συνέρχεσθαι; Ας σκεφτούμε και ας πράξουμε. Ας σκεφτούν και ας πράξουν τα κόμματα και οι "αντιπρόσωποί" μας... Οι νομικοί επιστήμονες ας εξετάσουν την αναστολή διατάξεων του Συντάγματος, νόμων και δικαστικών αποφάσεων κι ας μην αναζητούν μόνο διασφάλιση κλαδικών αιτημάτων, μέσω των Δικηγορικών Συλλόγων...
με e-mailα από φίλο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου