Ο ΞΕΠΕΣΜΟΣ ΕΝΟΣ ΧΡΕΟΚΟΠΗΜΕΝΟΥ ΚΑΡΝΑΒΑΛΟΥ

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

"Το χθεσινό παραλήρημα του Α. Σαμαρά στη Βουλή δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία.

Ήταν το τίμημα της «βοριδοποίησης» ενός κόμματος που αναζητεί την υποτιθέμενα χαμένη του ταυτότητα, μέσα στα συντρίμμια της πολιτικής του αξιοπρέπειας που την υποθήκευσε οριστικά προσχωρώντας στο στρατόπεδο των αντεθνικών κοτζαμπάσηδων.

Ήταν η φυσική συνέπεια στην πολιτική μόστρα ενός χρεοκοπημένου ηγέτη, που αποδείχτηκε στην πράξη μικρός και ελαχιστότατος να δικαιώσει τις προσδοκίες εκείνων που τόλμησαν (αφελώς αλλά τόλμησαν) να τον πιστέψουν.

Κυρίως όμως ήταν μια ακόμη πράξη πολιτικής δουλοπρέπειας από ένα ανδρείκελο της πολιτικής, που θεώρησε πως το Ελληνικό κοινοβούλιο είναι ο καταλληλότερος χώρος για να δηλώσει την απόλυτη προσαρμογή του στις εντολές – οδηγίες του σουλτανάτου που αποσκοπεί
στην απόλυτη χαλιναγώγηση των πολιτικών εξελίξεων στη χώρα – προτεκτοράτο που του παρέδωσαν οι εφιάλτες της πολιτικής.

Η πρώτη διαπίστωση είναι, πως μέσα από αυτή την εξέλιξη, η Νέα Δημοκρατία στο σύνολό της πέταξε οριστικά τη μάσκα της ψευδεπίγραφης πολιτικής σεμνότητας, επιδεικνύοντας το αποκρουστικό πρόσωπο του εκφασισμού, το οποίο επί της ουσίας ουδέποτε εγκατέλειψε.

Και αν αυτό το συμπέρασμα θεωρούν τα μέλη της και τα στελέχη της πως δε τους αφορά, τότε δεν έχουν παρά να ανατρέψουν άμεσα τον προσκυνημένο τους ηγέτη. Σε διαφορετική περίπτωση αποδεικνύουν πως άβουλοι και αμήχανοι στοιχίζονται στον κατήφορο του πολιτικού του ξεπεσμού...

Μέσα από τη χθεσινή του παρέμβαση, ένα στοιχείο που επίσης αναδεικνύεται, είναι η σαφέστατη ομολογία της πολιτικής του χρεοκοπίας.

Ένας ηγέτης με αυτοπεποίθηση, και με τη βεβαιότητα ότι υπηρετεί με τη στάση του το εθνικό συμφέρον, δεν καταγίνεται με φασιστικής έμπνευσης πολεμικές σε βάρος των ουσιαστικών πολιτικών του αντιπάλων (αποσπώντας τα εύσημα του Βενιζέλου ως συνεταίρου του στην ντροπιαστική πολιτική κολεγιά), αλλά επιχειρεί να αναδείξει την ορθότητα των δικών του πολιτικών επιλογών, αυτοτελώς και με αυτοπεποίθηση.

Ο Αντώνης Σαμαράς όμως προτίμησε να επιτεθεί με τρόπο ανήθικο σ αυτό που τον τρομάζει.

Και η δεύτερη διαπίστωση είναι πως τον Α. Σαμαρά τον τρομάζει ότι ακριβώς τρομάζει και τον Σόϊμπλε. Τους τρομάζει δηλαδή και τους δυο η πιθανότητα να αναδειχτεί σε κυρίαρχη πολιτική, η πολιτική που βρίσκεται στον αντίποδα της δικής τους πολιτικής ενδοτικότητας.

Αυτό είναι που δεν θέλουν, αυτό αφρίζουν, αυτό κατασυκοφαντούν, αυτή η προοπτική είναι που μετατρέπει τα όνειρά τους σε εφιάλτες.

Ας έρθουμε τώρα και στην ουσία της θλιβερής του παρουσίας.

1. Επεχείρησε να αφορίσει την «ιδεολογική κυριαρχία» της Αριστεράς μέσα στην κοινωνία.

Παρέλειψε όμως σκόπιμα να μιλήσει για την πολιτική κυριαρχία της «αντι-αριστερής» ιδεολογίας στη μεταπολεμική Ελλάδα (και όχι μόνο) η οποία ως μοναδικός ένοχος έφερε τον τόπο στη σημερινή του κατάντια.

Παρέλειψε να αναγνωρίσει πως η κυριαρχία αυτής της αντι-αριστερής πολιτικής γέννησε ξερονήσια, Κοτζαμάνηδες, δικτατορίες, εθνικές ταπεινώσεις, Αττίλες, γκρίζες ζώνες, νεκρούς αδικοχαμένους ήρωες, πολιτικές δολοφονίες, εθνικές παραχωρήσεις, και οδήγησε εντέλει σε μνημόνια της ντροπής ψηφισμένα από κοινού με τα πράσινα συνεταιράκια.

Και φυσικά παρέλειψε να ομολογήσει, πως το ιδεολογικό αντιστάθμισμα του όψιμου ευπατρίδη, απέναντι στην ιδεολογική κυριαρχία της Αριστεράς, ήταν η ιδεολογία των προσκυνημένων και της αντεθνικής ταπείνωσης, που κατέλυσε το Σύνταγμα, τη δημοκρατική νομιμότητα, την εθνική κυριαρχία και μετέτρεψε τη χώρα σε κολαστήριο της Γκεστάπο υπό τις οδηγίες του Σουλτανάτου των διεθνών συμμοριών.

2. Επεχείρησε να χρεώσει στην Αριστερά ότι στήριξε με τη δράση της «στρεβλώσεις» που μας έφεραν εδώ.

Για ρωτείστε τον: Ποιος κυβερνούσε αυτόν τον τόπο άρα και ποιος ήταν αυτός που θεσμοθέτησε αυτές τις «στρεβλώσεις», μετατρέποντας τες σε εργαλείο αλίευσης εκλογικής πελατείας και στησίματος ενός άθλιου μηχανισμού

3. Επεχείρησε να της χρεώσει την ευθύνη για φαινόμενα ακυβερνησίας και κατασπατάλησης δημοσίου χρήματος.

Πτάνα Αριστερα…

-Εσύ γέννησες Τσουκάτους…

-Εσύ έφτιαξες Κοσκωτάδες…

-Εσένα αβαντάρισαν οι Χριστοφοράκοι…

-Εσύ «κούτσανες» τα υποβρύχια του «ευπατρίδη»…

-Εσύ έστησες Βατοπαίδια…

-Εσύ έκλεινες τη Βουλή για να παραγραφούν υποθέσεις…

-Εσύ γνωμοδοτούσες για τις κρατικές προμήθειες της ντροπής…

-Εσύ είσαι βουτηγμένη στη μίζα και τη ρεμούλα μέχρι το λαιμό…

-Από τα δικά σου σπλάχνα ξεπήδησαν οι Παπανδρεοκαραμανλήδες που σακατεύουν τον τόπο εδώ και κοντά έναν αιώνα…

-Εσύ και οι διαδηλώσεις σου κατέκαψαν την Αθήνα στα Δεκεμβριανά και από τα δικά σου τα σπλάχνα βγήκε ο θεατής Παυλόπουλος που παρατηρούσε απαθής το παρακράτος να καταστρέφει τα πάντα…

Πτάνα Αριστερά… Εσύ φταις για όλα…

4.Επεχείρησε να χρεώσει στην Αριστερά το κλείσιμο των επιχειρήσεων στον τόπο μας.

Για ρωτείστε τον:

Η ενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας ξεκλήρισε την αγροτική παραγωγή μετατρέποντας την Ελληνική ύπαιθρο σε κόλαση ή οι εντολές του ευρωπαϊκού του οράματος???

Η ενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας επέβαλε τις ποσοστώσεις στα αγροτικά προϊόντα ή η υποταγή στο Ευρωπαϊκό του όραμα???

Η ενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας αφάνισε κλάδους ολόκληρους στη βιομηχανική παραγωγή (πχ κλωστοϋφαντουργία, ναυπηγική, αλουμίνιο, μεταλλουργία κλπ ) ή το ευρωπαϊκό του όραμα και οι προσκυνημένοι θιασώτες του???

Σ αυτόν λοιπόν τον ανεκδιήγητο σουλατσαδόρο της πολιτικής, θα πρέπει να πούμε - και τα λέμε ευθαρσώς – δύο πράγματα:

1. Την ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς στην κοινωνία, όσο και να χτυπάς κάτω τον κώλο σου, δε θα την ανακόψεις αρμενίζοντας τη σημαία της ιδεολογίας της υποταγής και τα λάβαρα των προσκυνημένων.

2. Μπορεί να ωρύεσαι όσο ζητάει η καρδιά σου, για τα αποτυχημένα μοντέλα στα οποία καλεί τον κόσμο η Αριστερά, αλλά σ αυτά τα αποτυχημένα μοντέλα ποιο είναι το δικό σου επιτυχημένο πρότυπο βρε απερίσκεπτε φαφλατά???

-Οι πεινασμένοι???

-Οι άστεγοι???

-Οι νεόπτωχοι???

-Οι ταπεινωμένοι αυτόχειρες που αυτοκτόνησαν???

-Τα πεινασμένα παιδιά μας στα σχολειά της ντροπής???

-Η κοινωνία των μισθών των 400 ευρώ και των συντάξεων της δυστυχίας???

Αυτό είναι το δικό σου το όραμα Αντώνη. Και τις συνέπειες αυτού του οράματος η Ελληνική κοινωνία τις βιώνει με τρόπο δραματικό

Τελικά Αντώνη έχεις δίκιο…

Δεν έπρεπε να σας το κουνά το δάκτυλο η Αριστερά.

Όφειλε να σας το βάλει εδώ και καιρό εκεί που ξέρετε.

Και για το ότι ακόμη δεν το τόλμησε, μόνο η κοινωνία δικαιούται να την κρίνει για ολιγωρία και επικίνδυνη αμέλεια."

  Αναρτήθηκε από  Ελληνικό Φόρουμ