Βλέπω τα βλέμματά σας και με πιάνει αηδία. Περιφέρονται στο κενό, αρκεί να μην κοιτάξετε το φακό. Φοβάστε ότι ακόμα και εκεί θα αντικρίσετε τα μάτια ενός πληγωμένου λαού, Ενός λαού που ξεπουλήσατε. Για μια καρέκλα. Για έναν εκβιασμό που δεν αντέχετε - ποιος ξέρει με τι σας έχουνε δεμένους-. Δεν πειράζει, θα έρθει η μέρα που θα μάθουμε.
Καθίσατε επτά ώρες και παίζατε θέατρο. Ο ένας είχε κόκκινη γραμμή τις επικουρικές. Ο άλλος τις κύριες συντάξεις!. Στο τέλος πέρασε και των δύο.. αλλά ανάποδα. Ούτε οι επικουρικές, ούτε οι συντάξεις σώζονται.
Κοιτάξτε μας στα μάτια ρε!. Είμαστε εμείς που μας ζητάτε να ζήσουμε με 400 ευρώ. και ταυτόχρονα μας βάζετε χαράτσια των 500. Είμαστε εμείς που ζητήσατε τη ψήφο μας. Εμείς που που μας αποκαλέσατε τεμπέληδες. Είμαστε εμείς που άλλοι από εμάς πιστέψαμε το σοσιαλισμό που μας υποσχεθήκατε και άλλοι που πιστέψανε τον αντιμνημονιακό σας λόγο.
Τώρα κοιτάτε αριστερά, δεξιά, κάτω.... ΕΔΩ ΡΕ, ΕΜΑΣ ΚΟΙΤΑΤΕ!!!.
ΔΕΝ ΤΟΛΜΑΤΕ! Και καλά κάνετε. Αν βρεθείτε και στη σωστή απόσταση θα δεχθείτε και τις "επευφημίες" μας.
Για φτύσιμο .. καλοί είστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου