Την Πέμπτη 19/1/2012, στις 7μ.μ.,στο βιβλιοπωλείο ΠΑΠΥΡΟΣ Θα παρουσιαστεί το βιβλίο του Μανώλη Γλέζου "Η συνείδηση της Πετραίας γης - Κυκλαδογραφές".
Το βιβλίο θα παρουσιάσει ο καθηγητής φιλόλογος Στέφανος Ψαρράς και ποιήματα που περιέχονται μέσα στο βιβλίο, θα διαβάσει η ηθοποιός Κίττυ Αρσένη.
Το βιβλιοπωλείο βρίσκεται στην οδό Μαιανδρουπόλεως 43 στους Αμπελόκηπους. Απέναντι απο το σχολείο. Τηλ. 210/6917027 και 6972603737.
Αποτελεί σημαντική ευκαιρία να δούμε και να ακούσουμε από κοντά τον αγνό,ανιδιοτελή,Ενεργό Πολίτη της Οικουμένης Μανώλη να υμνεί τη φύση,το τοπίο,τη θάλασσα,τον ήλιο,τους ανθρώπους των Κυκλάδων μέσα από τις 500 σελίδες του βιβλίου του, το οποίο έχει αφιερώσει στη μνήμη του πατέρα του Νίκου Γλέζου (1892-1924).
Απόσπασμα χαρακτηριστικό από τον πρόλογο του βιβλίου:
"Κυκλαδίτικα τοπία
βράχια γυμνά στης θάλασσας την πλάτη
λείψανα ιερά στου χρόνου το διάβα
μιαν υποψία ύπαρξης στις ανεμοφωλιές της ζωής
στης ιστορίας τις αυλές το πανηγύρι
κι η τέχνη του χτίστη
του μύστη της πέτρας
κι η αίσθηση του φωτός
του γεννηθέντος ου ποιηθέντος
ο μίτος κι ο οδηγός
για τούτη την απόπειρα πρσέγγισης
στην τέχνη του λόγου και της οπτασίας.
Ελάτε να σεργιανίσουμε
αντάμα με τον ήλιο στα θαλασσονήσια
στις ξασπρισμένες από τη βροχή
στράτες των αναζητήσεων.
Όλες τις φορές
που μ'άγγιξεν ο θάνατος
έτρεχα ν'απαλλείψω τα σημάδια
στη θάλασσα σου Κυκλάδα μου,
να σβήσω την πύρα της φλεγόμενης ψυχής
στα γαλανά νερά σου.
Για τ Άπεράθου το χωριό του: "Λιγώνει και πεταρίζει η ψυχή στ'αντίκρυσμα του.
Οι αισθήσεις έτοιμες μόνο για αυτό.
Για το χωριό που γεννήθηκες. Το ριζοβόλι σου.
Απ'αυτού ξεπεταχτήκαμε.Φως,γη,νερό,αγέρας.Δικά του όλα,σάρκα απο τις σάρκες του.Τα ζύμωσε,τα μάλαξε,τα 'κανε θροφή να μας αναστήσει.
Ιστορία, παραδόσεις,ήθη έθιμα,πολιτισμός,ρυθμός, ήχοι,τραγούδια, γλώσσα.όλα δικά του, αίμα απο το αίμα των παιδιών του.
Μ' αυτά μας νανούρισε, μας κιούδεψεν η απεραθίτισα κιουρά"....
Κι ο επίλογος στην τελευταία σελίδα του βιβλίου:
"Μέσα στο πέλαγος που καταπίνει και καταπίνεται από τους αιώνες, μεσ' από τους αφρούς των κυμάτων που σκορπούν τα ρεύματα κι ο αέρας στην επικράτεια του ήλιου, ξεπηδούν λίγες δεκάδες άκριες βουνών, ξερακιανές οι περισσότερες κι άνυδρες φαγωμένες από τον άνεμο και το λιοπύρι και τη θάλασσα. Πάνω τους μια χούφτα ψυχές ζουν-ίδιες, απαράλλαχτες.πανόμοιες απο πάντα-μια ζωή καμωμένη από κόπο, γέλιο, φουντωμένα στήθη, πολιτισμό και τέχνη.
Τη μανία αυτή του ανθρώπου να ζήσει κι άλλο, πέρα απ' το καθορισμένο.
Τούτες οι ψυχές, οι κυκλαδίτικες, τα κατάφεραν.
Τυχεροί όσοι χωρέσουν εκείνη τη βραδιά στο βιβλιοπωλείο της Μπούμπας και της Σοφίας"Κυκλαδίτικα τοπία
βράχια γυμνά στης θάλασσας την πλάτη
λείψανα ιερά στου χρόνου το διάβα
μιαν υποψία ύπαρξης στις ανεμοφωλιές της ζωής
στης ιστορίας τις αυλές το πανηγύρι
κι η τέχνη του χτίστη
του μύστη της πέτρας
κι η αίσθηση του φωτός
του γεννηθέντος ου ποιηθέντος
ο μίτος κι ο οδηγός
για τούτη την απόπειρα πρσέγγισης
στην τέχνη του λόγου και της οπτασίας.
Ελάτε να σεργιανίσουμε
αντάμα με τον ήλιο στα θαλασσονήσια
στις ξασπρισμένες από τη βροχή
στράτες των αναζητήσεων.
Όλες τις φορές
που μ'άγγιξεν ο θάνατος
έτρεχα ν'απαλλείψω τα σημάδια
στη θάλασσα σου Κυκλάδα μου,
να σβήσω την πύρα της φλεγόμενης ψυχής
στα γαλανά νερά σου.
Για τ Άπεράθου το χωριό του: "Λιγώνει και πεταρίζει η ψυχή στ'αντίκρυσμα του.
Οι αισθήσεις έτοιμες μόνο για αυτό.
Για το χωριό που γεννήθηκες. Το ριζοβόλι σου.
Απ'αυτού ξεπεταχτήκαμε.Φως,γη,νερό,αγέρας.Δικά του όλα,σάρκα απο τις σάρκες του.Τα ζύμωσε,τα μάλαξε,τα 'κανε θροφή να μας αναστήσει.
Ιστορία, παραδόσεις,ήθη έθιμα,πολιτισμός,ρυθμός, ήχοι,τραγούδια, γλώσσα.όλα δικά του, αίμα απο το αίμα των παιδιών του.
Μ' αυτά μας νανούρισε, μας κιούδεψεν η απεραθίτισα κιουρά"....
Κι ο επίλογος στην τελευταία σελίδα του βιβλίου:
"Μέσα στο πέλαγος που καταπίνει και καταπίνεται από τους αιώνες, μεσ' από τους αφρούς των κυμάτων που σκορπούν τα ρεύματα κι ο αέρας στην επικράτεια του ήλιου, ξεπηδούν λίγες δεκάδες άκριες βουνών, ξερακιανές οι περισσότερες κι άνυδρες φαγωμένες από τον άνεμο και το λιοπύρι και τη θάλασσα. Πάνω τους μια χούφτα ψυχές ζουν-ίδιες, απαράλλαχτες.πανόμοιες απο πάντα-μια ζωή καμωμένη από κόπο, γέλιο, φουντωμένα στήθη, πολιτισμό και τέχνη.
Τη μανία αυτή του ανθρώπου να ζήσει κι άλλο, πέρα απ' το καθορισμένο.
Τούτες οι ψυχές, οι κυκλαδίτικες, τα κατάφεραν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου