Το (όχι για πάντα) κοριτσάκι με τους αναπτήρες
Τα παιχνίδια πίσω από τη βιτρίνα δεν ήταν ποτέ φίλοι σου.
Σε κοιτάζουν με τα πλαστικά τους μάτια να πουλάς
αναπτήρες, χαρτομάντιλα, στιλό,
μισοπεθαμένα λουλούδια.
Κανείς δεν αγοράζει.
Λίγοι βάζουν στο χέρι σου
(χωρίς να σ' ακουμπήσουν)
τις μεταλλικές τους ενοχές.
Δεν σε νοιάζει.
Δικά σου δεν είναι τα ελάχιστα που μαζεύεις.
Αλλά τα παιχνίδια...
Δεν ξέρεις τη λέξη μίσος, ξέρεις ότι τα μισείς.
Γι ' αυτό και δεν πουλάς πια τους αναπτήρες:
θα έρθει η μέρα που δεν θα είσαι πια κοριτσάκι.
Και τότε εσύ και οι βιτρίνες αυτού του κόσμου,
θα κλείσετε τους λογαριασμούς σας.
facebook.
1 σχόλιο:
Eγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας δεν είναι μόνο οι γενοκτονίες, τα στρατόπεδα θανάτου, τα βασανιστήρια, οι λιμοί που προκαλούνται εσκεμμένα, οι μαζικές επιμολύνσεις, οι εξευτελισμοί ως μέθοδος καταστολής της ταυτότητας των θυμάτων. Είναι επίσης αυτό που οι χρηματοπιστωτικές και οικονομικές εξουσίες με την ενεργή ή σιωπηρή συμμετοχή των κυβερνήσεων διέπραξαν εν ψυχρώ εναντίον εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλον τον κόσμο, που απειλούνται να χάσουν ό,τι τους έχει απομείνει, το σπίτι και τις οικονομίες τους, αφού έχουν χάσει τη μοναδική και συχνά ισχνή πηγή εισοδήματός τους, δηλαδή τη δουλειά τους."
(Ζοζε Σαραμάγκου – Το τελευταίο τετράδιο)
Δημοσίευση σχολίου