ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ , ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ, ΔΕΝ ΘΕΛΩ.

Σκέψεις και Συμπεράσματα από το Δημοτικό Συμβούλιο(19/12).

Μανώλης Ισιγώνης – Δημοτικός Σύμβουλος Πάρου.

Στις 19/12 έγινε το Θεματικό Συμβούλιο που ζήτησε η Ένωση Γονέων και πραγματοποιήθηκε, και  με την υποστηρικτική παρέμβαση της Κίνησης Ενεργών Πολιτών Πάρου.

Σε αυτό φάνηκε ξεκάθαρα ότι , παρ’ όλες τις αντιπολιτευτικές κορώνες, ο Δήμαρχος και η πλειοψηφία που τον στηρίζει, είναι οι μεγαλύτεροι ΑΠΟΛΟΓΗΤΕΣ της Κυβερνητικής Πολιτικής, τόσο της Πασοκικής όσο και της σημερινής του Μαύρου Μετώπου.

Με το πρόσχημα των αρμοδιοτήτων, αρνήθηκε την οποιαδήποτε ανάμειξη και
παρέμβαση του Δήμου για την αντιστροφή της κατάστασης διάλυσης του Κέντρου Υγείας Πάρου, αρνούμενος ακόμη και να συζητήσει προτάσεις της Αντιπολίτευσης, για εφαρμογή ΝΕΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΥΓΕΙΑΣ από τον Δήμο. Να μην ξεχνάμε ότι, εξ αιτίας της πολιτικής Διάλυσης του ΕΣΥ, πέρυσι όλα τα παιδιά της Πάρου ΔΕΝ ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΗΚΑΝ καθόλου, ενώ φέτος φτάσαμε αισίως στα  Χριστούγεννα, για να έρθει κλιμάκιο από την Σύρο και να κάνει  τους Αντιφυματικούς Εμβολιασμούς.

Προσπάθησε να καλύψει τις ευθύνες της Κυβερνητικής Πολιτικής, για το επί 15 μήνες βάλτωμα του θέματος της ανέγερσης των 2 Νέων Σχολείων, καθώς δεν έχουν καν ξεκινήσει επίσημα, ούτε οι μελέτες, που έχουν ανατεθεί στην Εγνατία. Είναι θλιβερό, ο Δήμος να αναλώνεται σε αδιέξοδες τηλεφωνικές επικοινωνίες, με τους διάφορος « αρμόδιους», που δεν έχουν καταφέρει ακόμα να αποφασίσουν σε πιο φορέα θα ενταχθούν τα έργα.

Για τα τρέχοντα θέματα της Παιδείας, έλλειψη βιβλίων, ουσιαστική κατάργηση 2^ης  ξένης γλώσσας, καθώς και των τεράστιων ελλείψεων στη χρηματοδότηση του Δήμου από το Κράτος (μεταφορά αρμοδιοτήτων χωρίς τους αντίστοιχους πόρους), για τα έξοδα των Σχολείων, το μόνο που τους ενόχλησε ήταν η δυναμική παρέμβαση της ΕΛΜΕ και των γονιών. Αντιμετώπισαν τις παρεμβάσεις τους, αφ’ υψηλού και με περισσή ειρωνεία, και έφτασαν στο σημείο να ζητήσουν και τα ρέστα από Διευθυντή Σχολείου, που ανέφερε  ότι η Διαμαντοπούλου, ψευδώς δήλωσε χτές, ότι ολοκληρώθηκε η Διανομή των Σχολικών Βιβλίων, όταν στη Πάρο έχει φτάσει μόνον στο 70%, και λείπει ακόμη το υπόλοιπο 30%.

Μόνιμη Επωδός σε όλα τα θέματα που συζητήθηκαν, ήταν η μείωση των Κρατικών Χρηματοδοτήσεων, που δεν επιτρέπει στον Δήμο να κινηθεί διαφορετικά. Όλοι τους όμως υπεραμύνθηκαν των « εξόδων παράστασης», για τους προέδρους Νομικών Προσώπων, Επιτροπών κλπ. αμειβόμενων θέσεων των αιρετών, που για κάθε μία από αυτές, η αποζημίωση τους  είναι μεγαλύτερη από τον συνολικό μισθό ενός εκπαιδευτικού που έχει μάλιστα και ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ. Για το θέμα όμως αυτό θα επανέλθουμε.

Για άλλη μία φορά, φάνηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο ότι, τόσο ο Δήμαρχος όσο και η πλειοψηφία αρέσκονται στο να κάνουν γενικές περιγραφές της υπάρχουσας κατάστασης, κάτι σαν έκθεση ιδεών, και από εκεί και πέρα να περιμένουν προτάσεις και πρωτοβουλίες από τους πολίτες και τους φορείς τους. Καμιά δικιά τους πρόταση και κατεύθυνση, καμιά χάραξη γραμμής και ανάληψη πολιτικής ευθύνης. Αδυναμία ή εσκεμμένη πολιτική επιλογή και στάση; Ευτυχώς που υπάρχουν και οι πολίτες που τον τελευταίο καιρό, όλο και πιο δυναμικά κάνουν αισθητή την παρουσία τους, υποχρεώνοντας την Δημοτική Αρχή να τους ακολουθήσει, και στα λόγια τουλάχιστον να συμφωνήσει με τις πρωτοβουλίες τους.