Το τραγούδι (σε στίχους Πάνου Φαλάρα και μουσική Αντώνη Βαρδή) αφιερώνεται φυσικά σε όλους σας, μα προπαντός στους δοκιμαζόμενους απεργούς της Χαλυβουργίας, στους χιλιάδες απολυμένους ανά τη χώρα που δεν σκύβουν το κεφάλι! Ας είναι το 2012 η χρονιά της ανατροπής!
Hasta la victoria siempre!
Θα ρθουν στιγμές που ίσως πεις για πού πηγαίνεις
Σε ποιους θεούς την πίστη σου σκορπάς
Στυφός θα είναι o αγέρας που ανασαίνεις
Καρδιά δεν θα χεις τους ανθρώπους ν΄ αγαπάς
Όμως μην πεις πως η ζωή πηγαίνει πίσω
τι κι αν γινήκαμε κομμάτια χωριστά,
έλα λοιπόν τους φοιτητές να σου θυμίσω
και τους εργάτες που τραβήξανε μπροστά
Θα ρθουν στιγμές που ίσως πεις για ποιους δουλεύεις
για ποιες χαρές ξοδεύεις τη ζωή
Πικρά θα είναι τα τραγούδια που γυρεύεις,
Φτηνό τσιγάρο η ψυχή σου το πρωί
Όμως μην πεις πως η ζωή πηγαίνει πίσω
τι κι αν γινήκαμε κομμάτια χωριστά,
έλα λοιπόν τους φοιτητές να σου θυμίσω
και τους εργάτες που τραβήξανε μπροστά!
portiatis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου