"Τα μάτια ανοιχτά για να μην πατήσουμε τις πεπονόφλουδες που θα μας στρώσουν", υπογραμμίζει πως πρέπει να έχουμε το ιστορικό στέλεχος της αριστεράς Μανώλης Γλέζος, ο οποίος τονίζει ότι το υπό κατάρρευση σύστημα "δεν αποκλείεται να εκθρέψει και ανώμαλες καταστάσεις".
Μιλώντας στην "Αυγή" της Κυριακής, σημειώνει πως "για τον ελληνικό λαό ο εναλλακτικός δρόμος εξόδου από την κρίση είναι ένας και μόνος: η απόκτηση της εθνικής κυριαρχίας" και συμπληρώνει πως πρέπει να υπάρξει κοινός αγώνας όλων των λαών της Ευρώπης. Παράλληλα θεωρεί ότι η νέα κυβέρνηση βρίσκεται "σε πλήρη αναντιστοιχία με τη λαϊκή βούληση", καθώς, όπως σημειώνει, αποτελεί "προϊόν καλπονοθευτικού εκλογικού συστήματος". Για τη δημοσκοπική άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει πως "όσοι αυτοϊκανοποιούνται απ' αυτά τα νούμερα ομφαλοσκοπούν" και προσθέτει πως η αριστερά πρέπει να "αλλάξει νοοτροπία". Επίσης θεωρεί "αναγκαία" τη συμπόρευση και την κοινή δράση της αριστεράς και λέει χαρακτηριστικά πως "πρέπει ν' ανταποκριθούμε στο προσκλητήριο των καιρών, της ιστορίας και του χρέους".
* Την περασμένη Πέμπτη η κυβέρνηση Παπαδήμου πήρε ψήφο εμπιστοσύνης από ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ. - ΛΑΟΣ και τη ΔΗΣΥ της Ντ. Μπακογιάννη. Θεωρείτε ότι ο Λ. Παπαδήμος αποτελεί απλώς έναν μεταβατικό παράγοντα
μέχρι τις εκλογές ή μπορεί να παίξει ρόλο και για τη μετέπειτα πολιτική κατάσταση;Σύμφωνα με τα πολλά και εναλλασσόμενα σχέδια των γεννητόρων του σημερινού πρωθυπουργού, αλλά και τη λαϊκή παροιμία, η οποία προσδιορίζει: "Όποιος γεννήθηκε ζουρλός ποτέ δεν φρονιμεύει", θα αξιολογηθεί από τους δημιουργούς του και θα αξιοποιηθεί ανάλογα με τις συνθήκες και τις προσφερόμενες συγκυρίες.
Σημασία, όμως, για το λαϊκό κίνημα έχει ότι το σημερινό κοινοβούλιο, ως προϊόν καλπονοθευτικού εκλογικού συστήματος και έκφραση του δικομματισμού, εκμαίευσε κυβέρνηση, η οποία βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με τη λαϊκή βούληση.
* Τι σηματοδοτεί η συμμετοχή του ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση Παπαδήμου για τον δικομματισμό, αλλά και γενικότερα για το πολιτικό σύστημα;
Η ερώτηση πρέπει να απευθυνθεί στο ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία. Και τα δύο κόμματα, όπως έχουν εξαγγείλει, βρίσκονται σε ιδεολογική διάσταση με τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό. Τότε γιατί συμπορεύονται; Μήπως διότι και το σημερινό πολιτικό σύστημα είναι αδύνατον να υπάρξει χωρίς να στηρίζεται και στην πιο ακραία συντηρητική ιδεολογία; Οι μάσκες έπεσαν και αποκαλύπτεται το αληθινό πρόσωπο του συστήματος. Αποκαθίσταται στον πραγματικό εαυτό του.
* Πιστεύετε ότι η κρίση της δημοκρατίας και των θεσμών της μπορεί να οδηγήσει σε “ανώμαλες” καταστάσεις για το πολίτευμα μας;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε κρίση, διότι νοθεύει τη λαϊκή βούληση και δεν την αντιπροσωπεύει. Δεν υπάρχει "κρίση της δημοκρατίας", αντίθετα το αντιπροσωπευτικό κοινοβουλευτικό σύστημα και ως νοθευμένο και ως μη νοθευμένο καταρρέει. Στην κατάρρευσή τους, δεν αποκλείεται να εκθρέψουν και ανώμαλες καταστάσεις. Γι' αυτό χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή από το λαϊκό κίνημα. Πρέπει να αποφευχθούν τα λάθη του παρελθόντος. Προσοχή. Τα μάτια ανοιχτά για να μην πατήσουμε τις πεπονόφλουδες που θα μας στρώσουν.
* Θεωρείτε ότι η επίθεση των αγορών στη Γαλλία, καθώς και στην Ιταλία και την Ισπανία, δημιουργεί νέα δεδομένα για την Ευρωζώνη και την Ε.Ε.; Πιστεύετε ότι ο εναλλακτικός δρόμος εξόδου από την κρίση περνάει μέσα από την Ε.Ε. ή πρέπει να αναζητήσουμε λύσεις εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Οι επιθέσεις των αγορών θα συνεχιστούν και τα διλήμματα: έξω από την Ευρωζώνη ή μέσα, έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση ή μέσα, θα τίθενται για να παραπλανούν και να αποπροσανατολίζουν τον λαό.
Το πουλί, αν μπορούσε να διαλέξει, δεν θα διάλεγε το "καλύτερο" κλουβί, θα διάλεγε την ελευθερία του. Εξάλλου στην Ευρώπη είμαστε, δεν είμαστε στην Ασία ή στην Αφρική.
Για τον ελληνικό λαό ο εναλλακτικός δρόμος εξόδου από την κρίση είναι ένας και μόνος: η απόκτηση της εθνικής κυριαρχίας, η κατάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας μας και μαζί με τους άλλους λαούς της Ευρώπης να αγωνιστούμε για τη λαϊκή εξουσία, για την ειρήνη.
* Την 28η Οκτωβρίου και την 17η Νοεμβρίου, όπως και προηγουμένως στις πλατείες της χώρας και στις γενικές απεργίες, ο λαϊκός παράγοντας επέστρεψε για τα καλά στη δημόσια σφαίρα της πολιτικής ζωής. Ωστόσο δεν κατάφερε να πετύχει κάποια πολύ μεγάλη νίκη. Φοβάστε μήπως αυτό αποτελέσει εμπόδιο για την παραπέρα ανάπτυξη ενός μαζικού λαϊκού κινήματος ανατροπής;
Το λαϊκό κίνημα έχει, όχι μόνο να διανύσει ένα μακρύ και δύσκολο δρόμο, αλλά να σκάψει τον δρόμο που θα διαβεί. Να αποκτήσει πρώτ' απ' όλα εμπιστοσύνη στον εαυτό του. Να μην προσφύγει σε αρχηγούς και σωτήρες, αλλά να ριζώσει στους τόπους δουλειάς και κατοικίας και να λειτουργήσει. Να σκεφτεί, επίσης, τον τρόπο έκφρασής του, σε όλες τις βαθμίδες και πανελλαδικά, και να επεξεργαστεί το πρόγραμμά του, πάνω στην αρχή: "Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό, ανήκουν στον λαό και ασκούνται από τον ίδιο τον λαό".
Όταν γίνουν όλ' αυτά, τότε "ως ώριμο τέκνο της ανάγκης, ώριμο τέκνο της οργής", ο λαός θα έρθει στην εξουσία και θ' αρχίσουν να δικαιώνονται όλα τα ανεκπλήρωτα οράματα όσων θυσιάστηκαν για να μη χαθεί η ελπίδα.
* Η δράση και η έντονη παρέμβαση του ΣΥΡΙΖΑ αποτυπώνεται στη δημοσκοπική του άνοδο. Παρ' όλα αυτά απαιτούνται ακόμα αρκετά βήματα για να καταφέρει η αριστερά να αλλάξει τους πολιτικούς και κοινωνικούς συσχετισμούς. Ποιες, κατά τη γνώμη σας, είναι οι πρωτοβουλίες που οφείλει η αριστερά να πάρει το αμέσως προσεχές διάστημα ώστε να συμβάλει στην ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής;
Δεν υπάρχει, για μένα, δημοσκοπική άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ. Όσοι αυτοϊκανοποιούνται απ' αυτά τα νούμερα ομφαλοσκοπούν. Η αριστερά, "για να καταφέρει να αλλάξει τους πολιτικούς και κοινωνικούς συσχετισμούς", πρέπει να αλλάξει νοοτροπία η ίδια. Χρειάζεται, δηλαδή, να κατανοήσει ότι άλλαξαν ριζικά οι σχέσεις κομμάτων - λαού. Τα κόμματα βοηθούν τον λαό, δεν τον καθοδηγούν. Μπροστάρηδες: Ναι. Πρωταγωνιστές: Ναι. Καθοδηγητές: Όχι.
* Έχετε μιλήσει επανειλημμένως για την ανάγκη συμπόρευσης της αριστεράς και δημιουργίας κοινού μετώπου. Η πρότασή σας όμως προσκρούει στα τείχη του Περισσού. Έχει νόημα να συνεχίζετε τα καλέσματα προς το ΚΚΕ; Γενικότερα πώς βλέπετε τις διεργασίες ανάμεσα στις δυνάμεις της αριστεράς;
Η ανάγκη συμπόρευσης και συνεργασίας όλων χωρίς εξαίρεση των δυνάμεων της αριστεράς είναι πλέον απόλυτη. Ενώνονται οι πολιτικές δυνάμεις των μονοπωλίων, του κεφαλαίου και της τρόικας και δεν θα συνεργαστούν οι δυνάμεις της αριστεράς; Πρωτόφαντο, όταν μάλιστα ο στόχος δεν είναι η ενότητα, αλλά η συνεργασία. Δηλαδή η κάθε πολιτική δύναμη κρατάει την ιδεολογική, την πολιτική και οργανωτική της οντότητα και συνεργάζεται σ' ένα ευρύ μέτωπο συνεργασίας με όλες τις δυνάμεις, οι οποίες είναι εναντίον του Μνημονίου, εναντίον της τρόικας, εναντίον των μονοπωλίων, εναντίον της υποτέλειας.
Το ΚΚΕ πρωτοστάτησε να δημιουργηθεί το ΕΑΜ στην Κατοχή και πρωταγωνίστησε στην ύπαρξη της ΕΔΑ στη μετεμφυλιακή περίοδο. Γιατί τώρα αρνείται να παίξει τον ίδιο ρόλο;
Δεκατρείς αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης απευθύναμε έκκληση προς όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις να συνεργαστούν, για να μην μετατραπεί η χώρα σε προτεκτοράτο και για να έλθει ο λαός στην εξουσία.
Ευελπιστούμε, αγωνιζόμαστε και το επιδιώκουμε. Γιατί κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος, προσθέτει και ένα λιθαράκι για τον επόμενο.
Ζούμε πάντως κοσμογονικές αλλαγές και πρέπει ν' ανταποκριθούμε στο προσκλητήριο των καιρών, της ιστορίας και του χρέους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου