O χορός στη γιορτή των σκουπιδιών

 Στην αρχή ήρθε ο υπουργός, όχι μόνος του, μαζί και ο υφυπουργός.  Ταυτόχρονα από άλλη είσοδο τα «ντόπερμαν της ενημέρωσης».  
 Μπαίνανε  πιασμένοι χέρι-χέρι και προχωρούσανε τοίχο-τοίχο!.   
 Σηκώνανε όμως συχνά το ένα χέρι προτεταμένο και με  το δάχτυλο να δείχνει ευθεία .. από συνήθεια.

   Ο οικοδεσπότης κερνούσε σε σφηνάκια πολύχρωμα σκουπίδια μαζί με
πλαστικές σακούλες. Το μυαλό του τριγυρνούσε σε δρόμους, ορυχεία λιμάνια ανεμογεννήτριες αγάλματα στο Οβριόκαστρο…

 Τα ποτά, σε πλήρη περιβολή τα μοίραζαν άνδρες των ΜΑΤ.
 Με ελαφρές υποκλίσεις των κεφαλιών και ανάλογη χάρη.
 Ο μεγάλος καλεσμένος καθυστερούσε, πουδράριζε το μάγουλο του που ήταν κατακόκκινο από το χαστούκι, Δεν ήταν σωστό να φαίνεται ένα μάγουλο άσπρο και το άλλο κόκκινο… θα τσατιζόταν ο σεΐχης  και αυτό ήταν το τελευταίο που είχε ανάγκη .
 Μια ώρα πριν,  στη συνάντηση με την φρουλάιν είχε φάει ένα ξεγυρισμένο φούσκο αλλά το χειρότερο ήταν ότι ο φούσκος ήταν στο ίδιο μάγουλο που είχε δεχτεί άλλο ένα φούσκο από την μαμά. Δεν υπήρχε λόγος, Κατά καιρούς για λόγους εκπαιδευτικούς λέει η μαμά του έριχνε κάτι φούσκους, αλλά πλέον δεν την πίστευε.

  Όλοι μαζί πανηγύριζαν την μεγάλη ημέρα. Η 15 Οκτωβρίου είχε αντικαταστήσει προ καιρού την 28^η. Το κατόρθωμα των ηρωικών παιδιών να ανακαταλάβουν την χωματερή της Φυλής ήταν πλέον το πιο ιστορικό γεγονός της νεότερης ιστορίας του τόπου.

 Γιορταζόταν πλέον με κάθε επισημότητα στις χωματερές, ΧΥΤΑ, και  άλλα κυβερνητικά κτίρια σε όλη τη χώρα!!!. Οι επίσημοι ξεχώριζαν από τα φωσφοριζε μπλουζάκια.  Τα είχαν καθιερώσει γιατί αλλιώς  οι καλεσμένοι δεν ξεχώριζαν από το υπόλοιπο τοπίο.
Σε ένα τέτοιο τοπίο κάποτε ένα νέος που τον έλεγαν Ηρακλή  καθάρισε τα πάντα. Και τα φωσφοριζέ μπλουζάκια.

 Ο Αυγείας τότε το καταχάρηκε.

 Αν τώρα γίνει το ίδιο θα καταχαρεί όλος ο λαός.