Μεγάλωσα (ΒΊΝΤΕΟ)

 ΧΑΡΙΣ  ΑΛΕΞΙΟΥ - ΜΟΥΣΙΚΗ - ΣΤΙΧΟΙ

Μεγάλωσα   Στο τέρας της πόλης
Ήπια φόβο πολύ, ήπια μόλυνση, ήπια ψέματα - Κατάπια λόγια λιπαρά
Ξεγλίστρησα από τον πόθο μου να μάθω -Κορόιδεψα τη δίψα μου να δω… γιατί είμαι εδώ
Μεγάλωσα Με αισθήματα χημείας, με στυλ δοσοληψίας Με βλέμματα συμπάθειας - Και άσκοπης προσπάθειας να είμαστε καλοί
Εμείς;  Άλλο εμείς, άλλοι εμείς
 

Πάντα γι’ άλλους μιλάμε  - έτσι δεν πονάμε - έτσι ξεχνάμε

Μεγάλωσα Τέρας της οικογένειας




Ανούσιας ευγένειας με ψευτο – υποταγή - Ηθοποιός παιδί στο ρόλο του μεγάλου

Δεν σου μιλώ για βία, μιλάω για βιασμό - Να ζεις την εφηβεία σημαίνει πόλεμο

Σε μια εφηβεία λάσπη, στο σιχαμένο άστυ - Ενήλικας μετά νευρωτικός

Πάντα γι’ άλλα μιλάμε - Πάντα γι’ άλλους μιλάμε

έτσι δεν πονάμε - έτσι ξεχνάμε

Μεγάλωσα - Σύνδεση ‘’otenet’’

Γλυκά απ’ το ‘’Palette’’

Μετά στα ‘’Silhouette”

Σκεπάζουμε τους πόνους με φαΐ. -  Τα όνειρα σε σύνθλιψη, αργότερα η κατάθλιψη

Φρικιό του Εγώ με τσαμπουκά ναυαγό - Πάμε γι’ άλλα μια ζωή πάμε γι΄άλλα

Βάλτο στα πόδια – πονάει πολύ - Σε φτύνω σε φιλώ – δε σε πάω μα σ’ αγαπώ

Παράνοια – διάνοια – επιφάνεια -  Επιφάνεια – επιφάνεια – επιφάνεια

Στεριά – Πιάσαμε στεριά - Δάκρυα…καυτά μου δάκρυα

Ο πόνος μαλακώνει Δάκρυα καλά μου δάκρυα – Βιολογικός καθαρισμός

Πάντα γι’ άλλα μιλάμε – Πάντα γι’ άλλους μιλάμε

Πάντα γι’ άλλους μιλάμε - έτσι δεν πονάμε - έτσι ξεχνάμε

Μεγάλωσα - Αγάπη πριν το Άλφα - Και κάτω απ’ το μηδέν το υποσυνείδητό μου

Το χώμα του λασπώνει - Τους σάπιους μου καρπούς ανακυκλώνει

Μεγάλωσα - Μα το παιδάκι κλαίει -Δεν ξέρει γιατί φταίει. Δεν έχει πού να πάει

Τα νύχια του μασάει και βρέχει τα σεντόνια - Αποσυρμένο χρόνια στης φάτνης του τα βάθη

‘’Καλά να πάθει – Καλά να πάθει - Καλά να πάθει’’

Η μάνα του φωνάζει - Του δίνει γάλα, το μαλώνει -Έτσι πια θα το μεγαλώνει

Πάντα γι’ άλλους μιλάμε - έτσι δεν πονάμε - έτσι ξεχνάμε

Μεγάλωσα θα πει – να κάνεις το παπί -Να ζεις την απουσία

Να γίνεις εξουσία - Να μάθεις να γελάς

Και να παραφυλάς - Να παίρνεις αποφάσεις

Να απαγορεύεται να χάσεις - Μεγάλωσα σημαίνει

Να ζεις μ’ αυτό που σ’ αρρωσταίνει - Να χτίζεις κι άλλα κεραμίδια

Να βγάζεις τόνους τα σκουπίδια - Να ρίχνεις σ’ άλλους τ’ άδικα

Να βλέπεις πρωϊνάδικα - Να ακούς πιστά τις αναλύσεις

Να αιμοδιψάς για ειδήσεις - Να λες και yes να λες και no

Να συνηθίζεις τα πορνό - Να πολεμάς στον καναπέ

(Να μη μπορείς χωρίς φραπέ)

παλικαράκι του Φραπέ

Πάντα γι’ άλλους μιλάμε - Μεγαλώνω θα πει

Να ‘ρχεται η ανατροπή - Οι καιροί να στη φέρνουν

Τα μυαλά να σου γδέρνουν - Να ζητάς να κουρνιάσεις

Και να βρίσκεις οάσεις - Στις ψυχώσεις των άλλων

Που έχουν για περιβάλλον - Ίδιες φάτσες με σένα

Γόνατα λυγισμένα - Όνειρα ξεχασμένα

Πάντα γι’ άλλους μιλάμε - έτσι δεν πονάμε - έτσι ξεχνάμε