Πέφτει η Μαδρίτη

Πέφτ΄η Μαδρίτη, παντού φαλαγγίτες

Ριβέρα και Φράνκο, χαφιέδες κι αλήτες

κι εσύ νοιώθεις ξένος, γελάς μεθυσμένος

και λες "τι με νοιάζει για τους Ισπανούς"

Πέφτ' η Μαδρίτη κι ο κόσμος λουφάζει

κι ο Χίτλερ Νταχάου και φούρνους 'τοιμάζει

κι εσύ νιώθεις ξένος, γελάς βολεμένος

και λες "τι με νοιάζει για τους Γερμανούς"

Ξένος δεν είσαι όταν έρχεται η μπόρα

η μαύρη ώρα κι εσένα θα βρει

γι΄αυτό άγρυπνος στάσου, πολέμα, στοχάσου

πως φταις που πληθαίνουν του κόσμου οι σταυροί

Πάει το Σαντιάγο στη νύχτα βουλιάζει

Νερούδα κι Αλλιέντε σκιά τους σκεπάζει

κι εσύ νιώθεις ξένος, γελάς χορτασμένος

Και λες "τι με νοιάζει για τους Χιλιανούς"

Πάει το Σαντιάγο και στην Αργεντίνα

Βιδέλα και φιέστες και αίμα και πείνα

κι εσύ νιώθεις ξένος, στη μπάλα χαμένος

δε σκέφτεσαι διόλου τους Αργεντινούς
*

                    


Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Παραδοσιακό
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού