ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΣ : Μια ομάδα έτοιμη για όλα
Γράφει ο Διονύσης Ελευθεράτος για την SportDay
Οι οπαδοί του είναι λιγοστοί, αλλά εκλεκτοί. Τραπεζίτες, άνθρωποι των οικονομικών ελίτ, καναλάρχες κ.λπ. Αγαπημένα συνθήματα με τα οποία πικάρουν τους αντιπάλους: «Ενα, δυο, τρία-δέκα εκατομμύρια είστε μια συντεχνία», «εδώ, εδώ, στο γήπεδο αυτό -γαμ...με τους αλήτες, που θέλουν και μισθό», «με ήλιο ή με μπόρα σώζουμε τη χώρα και άμα λάχει κάνουμε μεταγραφή την Ντόρα».
Το... ένδοξο ρόστερ:
ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ: Θ. Πάγκαλος. Τερματοφύλακας-θεματοφύλακας. Φαινόμενο. Το σώμα του καλύπτει τα 3/5 της εστίας. Παρά τον όγκο του, κινείται με καταπληκτική ευχέρεια από τη μία γωνία στην άλλη. Μπορείς να τον δεις και να τον ακούσεις να λέει πως τυχόν ένταξη στο ΔΝΤ θα έχει «φοβερές συνέπειες για
την οικονομία, την κοινωνική μας ειρήνη, τον τρόπο που ζούμε» (24/1/2010, στο «Εθνος της Κυριακής»). Κι εκεί που τον παρατηρείς να κρατά σταθερά την μπάλα στο σημείο «δεν υπάρχει περίπτωση να πάμε στο ΔΝΤ» (21/2/2010, στο «Βήμα»), να σου ο ευτραφής αίλουρος στο «δεν πρέπει να δαιμονοποιείται το ΔΝΤ» (24 Απριλίου 2010). Ποιος είπε, όμως, ότι ο Πάγκαλος είναι εντυπωσιακός μόνο στις κινήσεις του από γωνία σε γωνία; Στην καριέρα του συνηθίζει και τις ταχύτατες αλλαγές ομάδων-πτερύγων του ΠΑΣΟΚ. Στις 27 Οκτωβρίου 2001 πέτυχε τη μεταγραφή του στον «Παπανδρεϊκό», χαρακτηρίζοντας τον -ανερχόμενο τότε- παράγοντα ΓΑΠ «εξαιρετικό στέλεχος». Ναι, τον ΓΑΠ, για τον οποίο ο Θόδωρος νωρίτερα (Νοέμβριος 2000 στο «Εθνος») είχε πει: «Για να κάνει κανείς εξωτερική πολιτική πρέπει να έχει στοιχειώδεις γνώσεις ιστορίας». Εν ολίγοις δεν είχε συμπληρωθεί καν χρόνος, αλλά για καλή τύχη του Πάγκαλου ουδείς προσέφυγε στο CAS.
Οπως καταλαβαίνετε, ο τερματοφύλακας Θόδωρος δεν κινδυνεύει ποτέ να πάθει ό,τι έπαθε π.χ. κάποτε ο Ελευθερόπουλος, στον αγώνα Ολυμπιακός-Γιουβέντους στους «8» του Τσάμπιονς Λιγκ. Τον Πάγκαλο δεν θα τον ξεγελάσει ποτέ ο αέρας. Ο Πάγκαλος πάντοτε πηγαίνει όπου φυσά ο άνεμος -ή τουλάχιστον όπου υπάρχουν αξιώματα. Νομίζετε ότι δεν θα είχε κάνει μαλλιά κουβάρια τον «Παπανδρεϊκό» αν δεν του είχε δοθεί θέση βασικού τερματοφύλακα;
Εχει, πάντως, ορισμένες αδυναμίες: δεν αποφεύγει τις «τρέλες» και όταν επιχειρεί έξοδο, συχνά αντί της μπάλας πιάνει γιαούρτια. Με το πρόσφατο δόγμα του «tanks in defense of banks», δηλαδή πως αν κριθεί αναγκαίο, θα κληθούν τα τανκς να προστατέψουν τις Τράπεζες από τον κόσμο, μάθαμε ποιον θρυλικό τερματοφύλακα του παρελθόντος θαυμάζει ο Πάγκαλος. Τον Gordon Banks. Αφήστε που ο σχιστομάτης Banks είχε το παρατσούκλι «Κινέζος» και όνειρο το «Τεό» είναι να δει κινεζικούς μισθούς στην Ελλάδα...
ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ: Δεξί μπακ ο Δ. Ρέππας. Αθόρυβος αλλά σταθερός. Εκανε πολλή βρόμικη δουλειά κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Μεταφορών κι έτσι απέκτησε ειδικότητα στο «transition game». Τώρα παίζει με λιγότερο άγχος, διότι όταν προωθείται, δεν συναντά μπροστά του τον «αχώνευτο» Γ. Παπακωνσταντίνου. Αν θυμάστε, όταν έβλεπε τον τότε «τσάρο» της οικονομίας ο Ρέππας κάτι φώναζε περί «τζιτζιφιόγκων». Καλά, ο Πεταλωτής έλεγε ότι δεν ακούσαμε σωστά, ότι ο Ρέππας απλώς τόνιζε πως θα δέσουν «φιόγκο» τους αντιπάλους, αλλά ας δείξουμε λίγη κατανόηση... Αυτή δεν ήταν η δουλειά του Πεταλωτή; Να πεταλώνει (ιστορίες για) πράσινα άλογα.
Ο Ρέππας κάποτε ανήκε στην ομάδα των «λοχαγών» του ΠΑΣΟΚ (με Μιχ. Νεονάκη, Στ. Μανίκα, Γ. Νικολάου κ.λπ.). Κάποια στιγμή ακούστηκε να λέει στον πορτιέρο Πάγκαλο: «Πιεζόμαστε πολύ. Αν θέλεις να βάλουμε κανένα λεωφορείο μπροστά από το τέρμα, πες το. Ως έμπειρος στο Μεταφορών μπορώ να το κανονίσω». Λέγεται πως η απάντηση του Πάγκαλου ήταν: «Καλύτερα, ως τέως λοχαγός, να μεσολαβήσεις στον Μπεγλίτη να φέρει κανένα τανκ. Το προτιμώ».
Κεντρικό αμυντικό δίδυμο: ο νέος (στην ομάδα) Ηλ. Μόσιαλος και ο έμπειρος Γ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος μέχρι πρότινος οργάνωνε το παιχνίδι στο κέντρο. «Γέρασε» πρόωρα όμως κι έτσι ο κόουτς ΓΑΠ τον μετατόπισε στην άμυνα. Ο νέος κυβερνητικός εκπρόσωπος Μόσιαλος, ειδικός σε θέματα Υγείας, έχει αναλάβει έναν άκρως ανθυγιεινό ρόλο: να μένει κοντά στον τερματοφύλακα Πάγκαλο για να ελέγχει και να καλύπτει τις τρέλες του. Τρέμει το φυλλοκάρδι του Ηλία -είναι και ο ίδιος άπειρος, είναι και ο Πάγκαλος «αρπαγμένος». Σύμφωνα με αυτήκοους μάρτυρες ο Ηλίας είπε: «Μπορεί να είμαι καθηγητής στο LSE, αλλά κοντά στον Πάγκαλο περισσότερο χρειάζομαι LSD». Αν βρεθεί ντοπαρισμένος, θα έχει σοβαρή δικαιολογία...
Ο έτερος κεντρικός αμυντικός Γ. Παπακωνσταντίνου, υπεύθυνος τώρα για το Περιβάλλον και την Ενέργεια, έχει εντολές να προωθεί την μπάλα γρήγορα στον νέο «τσάρο», τον Βενιζέλο. Οπως μαθαίνουμε, ορισμένοι κατασκευαστές περιμένουν ότι θα επιβεβαιωθεί το «όπου Γιώργος και μάλαμα». Οτι ο νέος υπουργός Περιβάλλοντος θα «ξεπαγώσει» ορισμένα κονδύλια που είχαν λαμβάνειν. Πιθανότατα θα «ξεπαγώσουν» τώρα και οι σχέσεις του Γ. Παπακωνσταντίνου με τους περισσότερους συμπαίκτες του. Είναι αλήθεια ότι τον προτιμούσαν μακριά από τις οικονομικές αρμοδιότητες. Είναι επίσης αλήθεια ότι δεν άντεχαν τις περιβαλλοντικές ευαισθησίες της προκατόχου του Τίνας Μπιρμπίλη. Το κορίτσι, βλέπετε, συχνά παραπονιόταν ότι ο Μνημονιακός, με το άγαρμπο παιχνίδι του, τις στραβοκλοτσιές και τα «δολοφονικά» τάκλιν κατέστρεφε το χλοοτάπητα. Η Μπιρμπίλη υπενθύμιζε: «Εχουμε και μία Natura». Της απαντούσαν: «Κι εμείς έχουμε μια φαγούρα» (την απάντηση συνόδευε η ευνόητη κίνηση).
Αριστερό μπακ: με «φρέσκα πόδια» και... ολόφρεσκο στόμα ο Παντελής Οικονόμου, εξέχον στέλεχος του «αριστερού ΠΑΣΟΚ»! Ως νέος αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας, ο Π. Οικονόμου «εξήγησε» στη Βουλή γιατί ήταν απαραίτητη η υπερψήφιση του Μεσοπρόθεσμου. Αλλιώς «το κοντρόλαρε το τόπι», όμως, στις 30 Μαρτίου 2011: «Το Μνημόνιο δεν είναι επιδεκτικό ούτε στην επικαιροποίηση ούτε στην αναθεώρηση, διότι δεν οδηγεί σε λύση. Ελυσε μεν το πρόβλημα του δανεισμού, αλλά έχει φτιάξει ένα καταστροφικό και μη διαχειρίσιμο πρόβλημα χρέους. Η μόνη λύση, λοιπόν, είναι να καταγγείλουμε το Μνημόνιο».
Είδατε πόσο γρήγορα προσαρμόστηκε ο Παντελής όταν τον έβαλε ο ΓΑΠ στο γήπεδο; Τώρα ο (έξυπνος και συγκροτημένος -αλλά τι να το κάνεις;) Π. Οικονόμου «ψάχνει» στο γήπεδο τον Ευ. Βενιζέλο, «κρατώντας» ταυτοχρόνως το αριστερό άκρο της άμυνας. Η κωλοτούμπα του Παντελή είναι θεαματικότερη και από εκείνες που έκανε -πανηγυρίζοντας- ο Λούα Λούα. Βλέπετε, ο Παντελούα Παντελούα κάνει κωλοτούμπα καθισμένος σε καρέκλα...
ΜΕΣΑΙΑ ΓΡΑΜΜΗ, γραμμή-δυναμίτης! Δεξί χαφ ο Αν. Λοβέρδος. Απίστευτο «τσεκούρι». Πρώτα «κανόνισε» τα ασφαλιστικά Ταμεία, κατόπιν... περιέλαβε τα νοσοκομεία. Αν κάποτε ο ελληνικός κινηματογράφος πάντρεψε με το ποδόσφαιρο τη Βλαχοπούλου («Η Ρένα είναι οφσάιντ»), ο Λοβέρδος φαίνεται ότι εμπνέεται από άλλη ηθοποιό: τη Μάρθα Βούρτση. Στην αρχή της σεζόν κλαψούριζε διαρκώς και έλεγε πως θα αποχωρούσε. «Κλάδευε» όμως χειρότερα και από τον Παπακωνσταντίνου -ίσως από τσαντίλα, επειδή το στυλ της ομάδας τον «απωθούσε» τον άνθρωπο... Μια χαρά παρέμεινε στον Μνημονιακό ο μεγάλος αυτός άσος που άφησε στον... άσο τους ασφαλισμένους.
Στην (κανονική) ποδοσφαιρική ορολογία κάθε παίκτης που συνηθίζει να σωριάζεται κάτω για να κερδίσει φάουλ ονομάζεται σκωπτικά «πεφταράς». Ο κατά φαντασίαν «πεφταράς» Λοβέρδος πρωτοτύπησε: είναι ο μόνος παίκτης που «έκανε παιχνίδι» προειδοποιώντας -με μυξοκλάματα- ότι θα πέσει. Τελικά σωριάστηκε κατάχαμα το ασφαλιστικό και πήρε σειρά η Υγεία. Α, εσχάτως -διαπιστώνοντας ότι ο Μνημονιακός τρώει παντού λεμονόκουπες- ο Αντρέας έβαλε πάλι κάμποσο παράπονο στο στυλ του, χωρίς όμως να πάψει να κάνει τον Γκοϊκοετσέα να μοιάζει με πρότυπο καθαρού και ευγενικού παίκτη.
Στο γήπεδο ο Λοβέρδος είναι τρομερά δύστροπος. Ενίοτε αρνείται να δεχθεί ότι το σκορ είναι αυτό που όλοι ξέρουν ή θεωρεί ανύπαρκτη μια επίμαχη φάση που όλοι είδαν. Είναι ικανός να τους βγάλει όλους τρελούς. Η ατάκα του πως στο Μετρό, την 29η Ιουνίου, δεν υπήρχαν εγκλωβισμένοι και λιπόθυμοι, αλλά μόνο κόσμος που «ξεκουραζόταν», μπορεί να στείλει για πρόωρη ξεκούραση (κοινώς να ωθήσει σε παραίτηση) τους μισούς ψυχιάτρους της χώρας. Βρε μπας και το 'πε επίτηδες για να πετύχει τέτοιες μαζικές εθελούσιες εξόδους;
Επιτελικός μέσος: Ευ. Βενιζέλος. Χωρίς πολλά λόγια, το «μυαλό» του νέου Μνημονιακού. Προσπαθεί να βοηθήσει την ομάδα να κρατήσει λίγο την μπάλα στα πόδια. Να έχει λίγη «κατοχή». Βεβαίως λίγες μέρες προτού γίνει «τσάρος» της οικονομίας, έλεγε στο Υπουργικό Συμβούλιο ότι η χώρα τελεί υπό «δημοσιονομική κατοχή». Πρώτη του αντιστασιακή απόπειρα: να φυγαδεύσει σε ανύποπτο χρόνο τις αποδείξεις των φορολογουμένων από την υποδουλωμένη τούτη χώρα.
Αριστερό χαφ: Χρ. Παπουτσής. Αλλος «αριστερός» του ΠΑΣΟΚ. Παλεύει σαν σκυλί στο κέντρο του γηπέδου (και της Αθήνας), αλλά όταν χρειάζεται βοηθά παντού. Ο ΓΑΠ του ανέθεσε να συμβάλει όπως μπορεί στη «χημεία» της ομάδας και αυτός αποφάσισε να το κάνει ρίχνοντας παντού χημικά. Ξέρει να τροποποιεί τους κώδικες του αθλήματος. Π.χ. πήρε εκείνο το παλιό «η μπάλα μπορεί να περάσει, ο παίκτης ποτέ» και το έκανε «ο κουκουλοφόρος μπορεί να περάσει, ο διαδηλωτής ποτέ». Το ξύλο που πέφτει επί των ημερών του αρχίζει να θυμίζει επικίνδυνα τους θανατηφόρους «αρχάγγελους» του Γ. Ράλλη του 1980 -τότε ο «Χρηστάρας» ήταν πρόεδρος της ΕΦΕΕ...
Ο «χημικός» Παπουτσής μπορεί να γίνει «all around» παίκτης. Προστατεύει τον πολίτη από τα πάντα: από την πλήξη την οποία νιώθει αν συμμετάσχει σε μία διαδήλωση δίχως να κυνηγηθεί. Από τη λαιμαργία και τη χοληστερίνη που τον απειλούν, αν τα ΜΑΤ δεν τον «πάρουν φαλάγγι» στα σουβλατζίδικα στο Μοναστηράκι. Προστασία γενική. Ανεκτίμητη. Μέχρι τώρα στην ιστορία του αθλήματος υπήρξαν αρκετοί παίκτες-προπονητές, αλλά παίκτης-ψεκαστής-υπεύθυνος σεκιουριτάδων μόνο ο Παπουτσής έγινε.
ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ: Δεξιά η Αννα Διαμαντοπούλου. Συνεργάζεται άψογα με τον Λοβέρδο που παίζει πίσω της στην ίδια πλευρά. Και οι δύο καταργούν, ε, συγγνώμη «συγχωνεύουν». Εκείνος δημόσια νοσηλευτικά ιδρύματα, εκείνη σχολεία. Αριστερά ο Γ. Κουτρουμάνης, στο Εργασίας. Αθόρυβος και εργατικός. Παλιός συνδικαλιστής κι αυτός -έμαθε μπάλα στο προπονητικό κέντρο της ΑΔΕΔΥ. Ο προπονητής ΓΑΠ τον προτίμησε από τη Λούκα Κατσέλη που όλο διαμαρτυρόταν πως το σύστημα της ομάδας δεν της ταίριαζε. «Κορυφή» ο Μ. Χρυσοχοΐδης. Αποστολή του να πετύχει μερικά «αναπτυξιακά» γκολ. Ευέλικτος και κινητικός, αλλά σπανίως «πατά περιοχή». Δεν παίρνει άλλωστε αρκετές πάσες, μια και όλη η ομάδα τρέχει για να κόβει. Σχεδιάζει να γίνει κάποια μέρα προπονητής και μάλιστα θεωρεί ότι μπορεί να το πετύχει δίχως καν να πάρει το σχετικό δίπλωμα. Ευελπιστεί ότι επαρκεί το βραβείο που του απένειμε κάποτε το FBI...
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟY
ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΗΣ: 2010
ΔΙΑΤΑΞΗ: Ο προπονητής (και συνάμα ιδρυτής) ΓΑΠ προτιμά το 4-3-3, το οποίο, σύμφωνα με αναλύσεις ειδικών, έχει την εξής σημειολογία: «Πότε θα πάρετε σύνταξη; Οταν θα σας κουβαλήσουν τέσσερις. Τι μισθό θα παίρνετε; Τα τρία μου. Ποιος το λέει αυτό; Η τρόικα».
ΕΜΒΛΗΜΑ: Επειδή κατά γενική ομολογία ο ιδρυτής-προπονητής ΓΑΠ πιάνει πουλιά στον αέρα, η ομάδα αναζήτησε ένα πουλί. Το καναρίνι πρόλαβε να το οικειοποιηθεί η Νόριτς, τον αετό η Μπενφίκα και η Λάτσιο κι έτσι ο Μνημονιακός κατέληξε στο παπαγαλάκι. Α, στην αρχή διατυπώθηκε η σκέψη να επιλεγεί ως έμβλημα ένα σφυρί. Οχι σαν εκείνα της Γουέστ Χαμ, αλλά σαν αυτά των δημοπρασιών. Η ιδέα όμως απορρίφθηκε με το σκεπτικό ότι στα ταχύρρυθμα ξεπουλήματα που σχεδιάζει ο Μνημονιακός δεν χρειάζεται καν σφυρί. Λέγεται ότι ο Μ. Ανδρουλάκης κάποια στιγμή πρότεινε μια σύνθεση σφυριού δημοπρασίας με δρεπάνι -έτσι, για να θυμηθεί τα «κόκκινα» νιάτα του.
ΧΡΩΜΑ: Πράσινο, μαύρο (κατάμαυρο!)
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ: Η αγωνιστική ιδιορρυθμία του Μνημονιακού είναι ότι σχεδόν όλοι οι παίκτες του, ανεξαρτήτως θέσης, «κόβουν» και «κλαδεύουν». Αυτά φυσικά στους κανονικούς αγώνες που δίνει η ομάδα, με αντιπάλους όπως ο Α.Ο. Αγανακτισμένων, η Α.Ε. Κοινωνίας κ.λπ. Αντιθέτως, «αβαβά» είναι κάθε «αναμέτρηση» του Μνημονιακού με την ομάδα ΤΡΟΙΚΑ (Τρομοκρατικός Οικονομικός Ανασκολοπισμός). Η ΤΡΟΙΚΑ κάνει πάντοτε περίπατο -ο ΟΠΑΠ αφήνει μονίμως το ματς εκτός κουπονιού. Σύμφωνα με έντονες φήμες, κάποιο καθεστώς συνιδιοκτησίας συνδέει τις δύο ομάδες. Χαρακτηριστικά των παικτών που αναφέρονται σε αυτό το κείμενο αφορούν τα κανονικά ματς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου