Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟΥ .....ΟΥΣΚΟΝΣΙΝ


Kι ένα μάθημα συγχρονης ιστορίας που πέρασε στα ψιλά...
Ένα συγκλονιστικό εργατικό ξέσπασμα συγκλόνισε το Ουισκόνσιν, με κατάληψη του Καπιτωλίου στην πρωτεύουσα Μάντισον επί δύο εβδομάδες και μαζικές διαδηλώσεις που συνεχίζονται μέχρι σήμερα.


Οι διαδηλώσεις ήταν οι μεγαλύτερες στην ιστορία του Ουισκόνσιν και οργανώθηκαν ενάντια στο νομοσχέδιο του ρεπουμπλικάνου κυβερνήτη Σκοτ Γουόκερ, το οποίο σαρώνει μισθούς και κοινωνικές δαπάνες και τσακίζει τα συνδικάτα.




Ουισκόνσιν
Στη «μάχη του Μάντισον» εκφράστηκε η μεγάλη διαφοροποίηση μεταξύ εργατικής βάσης και συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Μπροστά στην ανάλογη επίθεση που εξελίσσεται και σε άλλες πολιτείες, πολλοί συνδικαλιστές (από το χώρο των Δημοκρατικών κυρίως) μπαίνουν σε διαπραγμάτευση με τους κυβερνήτες για να διασώσουν ψίχουλα. Στο Ουισκόνσιν έσπασε αυτή η «γραμμή». Σε κόντρα με τις προσπάθειες των ηγεσιών, οι μορφές πάλης των εργαζομένων κινήθηκαν σε ριζοσπαστική κατεύθυνση με κατάληψη του Καπιτωλίου και άλλων κτιρίων, αλλά και με μαζικές διαδηλώσεις που παρέλυσαν για μέρες το Μάντισον.


Οι κινητοποιήσεις ήταν από τις μεγαλύτερες στην ιστορία των κοινωνικών κινημάτων στις ΗΠΑ τις τελευταίες δεκαετίες και ακόμα περισσότερο του εργατικού κινήματος, θυμίζοντας μέρες του ’30. Εμφανής ήταν η επιρροή των αραβικών εξεγέρσεων, καθώς πολλά πανό συνέκριναν τον Γουόκερ με τον Χόσνι Μουμπάρακ, την Ταχρίρ με το Καπιτώλιο του Μάντισον. Το πανό των σωματείων έγραφε «One dictator left, the other must leave» (ένας δικτάτορας έφυγε, άλλος ένας πρέπει να φύγει), ενώ το κυρίαρχο σύνθημα των διαδηλώσεων ήταν «Kill the bill-Tax the rich» (Σκοτώστε το νομοσχέδιο-φορολογήστε τους πλούσιους).


Στις κινητοποιήσεις βρέθηκαν μαζί σωματεία και συνδικάτα από πολλούς κλάδους. Μεγάλη ήταν η συμμετοχή των εκπαιδευτικών, με την παρουσία σωματείων και από άλλες πολιτείες, των νοσοκομειακών, με την υποστήριξη και από το πανεθνικό σωματείο νοσοκόμων, και μαζί τους μεταλλεργάτες, βιοτεχνικοί εργάτες, οι πυροσβέστες που δεν θίγονται από το νομοσχέδιο, αλλά εκφράζουν την αλληλεγγύη τους.


Κατάληψη
Πρωτοφανείς ήταν και οι ζωντανές διαδικασίες που αναπτύχθηκαν μέσα στην κατάληψη του Καπιτωλίου, όπως οι συντονιστικές επιτροπές για τις δράσεις της κατάληψης, οι συνελεύσεις για τις θέσεις του κινήματος ενάντια στις αντιμεταρρυθμίσεις, αλλά και οι συνολικές συζητήσεις για το πώς μπορούν να κερδίσουν οι αγώνες των εργαζομένων. Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο ήταν η αλληλεγγύη που αναπτύχθηκε και αναπτύσσεται, με ακτιβιστές που έφταναν στην πόλη του Μάντισον από κάθε πολιτεία των ΗΠΑ για να συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις. Το Μάντισον απέκτησε το όνομα «City of Solidarity» (Πόλη της Αλληλεγγύης).


Ο Γουόκερ υπολόγιζε ότι με μια «αστραπιαία» επίθεση ενάντια στα συνδικάτα του δημόσιου τομέα θα επιβάλλει ταχύτατα και αποτελεσματικά το πρόγραμμα περικοπών. Αλλά δεν υπολόγιζε τη δυναμική που έδωσε στα σωματεία η ενεργητική συμμετοχή της βάσης, αλλά και η ευρύτατη υποστήριξη που βρήκαν από άλλα κομμάτια της κοινωνίας. Ο ρεπουμπλικανός κυβερνήτης με την υποστήριξη των ΜΜΕ προσπάθησε να χτυπήσει τις κινητοποιήσεις με διάφορους τρόπους. Με τις αστυνομικές δυνάμεις και την εθνοφρουρά, αλλά και με την προπαγάνδα που έκαναν τα ΜΜΕ για «ακρότητες», «καταστροφές», «παρανομία» κ.λπ.


Συμπαράσταση
Οι κινητοποιήσεις εργαζομένων και φοιτητών στο Ουισκόνσιν προκάλεσαν κύματα συμπαράστασης, με διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα. Οι μεγαλύτερες διαδηλώσεις συμπαράστασης οργανώθηκαν στο Λος Άντζελες, στην Ουάσινγκτον, στη Νέα Υόρκη.


Στην Ουάσινγκτον οργανώθηκαν κινητοποιήσεις έξω από το εργοστάσιο Κοχ (από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες της χώρας, ο ιδιοκτήτης της οποίας είναι χρηματοδότης του ακροδεξιού Tea Party).


Στη Ν. Υόρκη οργανώθηκε πορεία έξω από το συντηρητικό δίκτυο Fox News, η οποία κατήγγειλε τις επιθέσεις του δικτύου στα εργατικά σωματεία και τους φοιτητές.
Στη Μασαχουσέτη οργανώθηκαν κινητοποιήσεις στο πανεπιστήμιο, αλλά και πορεία προς το πολιτειακό κέντρο με συνθήματα αλληλεγγύης στο Ουισκόνσιν, αλλά και στις εξεγέρσεις σε Λιβύη και Αίγυπτο.


Στις κινητοποιήσεις συμπαράστασης δημιουργήθηκε ένα πλατύ κοινωνικό μέτωπο, καθώς συναντήθηκαν σωματεία, φοιτητές, μέλη του LGTB και του αντιρατσιστικού κινήματος.


Συνέχεια
Αυτή τη στιγμή το κίνημα βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή. Έχει λήξει η κατάληψη του Καπιτωλίου, οι μαζικές διαδηλώσεις συνεχίζονταν ως τις αρχές Μάρτη, αλλά ο Γουόκερ δεν έχει εγκαταλείψει το νομοσχέδιο. Μέσα στο κίνημα συνυπάρχουν αντίρροπες τάσεις, αφού κομμάτι της βάσης των σωματείων καθώς και πολιτικές οργανώσεις της Αριστεράς επιμένουν σε κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, ενώ ηγεσίες σωματείων και στελέχη του Δημοκρατικού κόμματος επιδιώκουν το διάλογο με τον Γούοκερ για μια «λιγότερο αντιδραστική» αντιμεταρρύθμιση.


Η συνέχεια στο Ουισκόνσιν είναι ανοιχτή. Αλλά η μάχη του Μάντισον ξαναέφερε την εργατική αντίσταση στο επίκεντρο με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο και άνοιξε τη συζήτηση για το «πώς συνεχίζουμε» σε όλες τις ΗΠΑ.
Πηγη:http://www.dea.org.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=3437&Itemid=42

Δεν υπάρχουν σχόλια: