Δεν είμαι απ’ αυτούς που πιστεύουν ότι ο κ. Παπανδρέου είναι προδότης ή πράκτορας του εχθρού. Έκανε φοβερά λάθη στην αντιμετώπιση της κρίσης χρέους, ιδίως στην αρχή της θητείας του, και αδυνατεί, στη συνέχεια, να διδαχθεί απ’ αυτά. Πιστεύει αφελώς ότι η Μέρκελ και οι διάφοροι Σαρκοζί είναι καλά παλικάρια καιΈδειξε να το διαισθάνεται στις αρχές του καλοκαιριού, όταν, χωρίς να ειδοποιήσει κανέναν, τηλεφώνησε στον Σαμαρά και προσφέρθηκε ν’ αποχωρήσει απ’ τη θέση του, προκειμένου να βρεθεί από κοινού λύση για τη χώρα. Το γεγονός ότι πήγε να παραδώσει την εξουσία μ’ ένα τηλεφώνημα, τόσο πρόχειρα και απλά όσο την είχε παραλάβει ως απόγονος δυναστείας, είναι πολύ χαρακτηριστικό για τον ίδιο αλλά και για την τραγωδία μιας χώρας που ήθελε βασιλιάδες χωρίς βασιλεία.
έχουν, όπως ο ίδιος, αγαθές προθέσεις: αντί να διαπραγματευτεί, περίμενε να τον βοηθήσουν, όπως οι ελεήμονες τον φτωχό. Αποφεύγει τις συγκρούσεις και έχει πλήρη αδυναμία να συντονίσει μια κυβέρνηση, η οποία, ιδίως στις συνθήκες που επικρατούν στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς, θα έπρεπε να λειτουργεί όπως οι κυβερνήσεις σε περίοδο πολέμου. Με δυο λόγια, είναι πλήρως ακατάλληλος για πρωθυπουργός.
Αν τον είχαν τότε αφήσει να προχωρήσει, η παράταξή του θα είχε αποφύγει τα γιαούρτια στις ταβέρνες, τις μούντζες στις παρελάσεις και τα 15% στις δημοσκοπήσεις. Όσο για την επιτυχία της συμφωνίας των Βρυξελλών στις 26 Οκτωβρίου, η χώρα δύσκολα θα πήγαινε χειρότερα: γιατί, αντίθετα από αυτό που εξακολουθεί να πιστεύει ο κ. Παπανδρέου, Γερμανοί και Γάλλοι δεν μας «κούρεψαν» επειδή μας συμπαθούν ή γιατί είμαστε καλοί καρπαζοεισπράκτορες. Αλλά επειδή, προς το παρόν, δεν είχαν άλλη επιλογή από την ελεγχόμενη χρεοκοπία, που επισημοποίησε η συμφωνία.
Πανικoβλημένος μετά τις αποδοκιμασίες των επισήμων στις παρελάσεις για την 28η Οκτωβρίου, ο κ. Παπανδρέου ανήγγειλε αιφνιδιαστικά ένα δημοψήφισμα, με στόχο να φέρει σε δύσκολη θέση τους εγχώριους αντιπάλους του και να ξαναπάρει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν έχει καταλάβει ούτε την έκταση ούτε τις αιτίες της λαικής δυσφορίας. Δεν έχει ποτέ λογαριάσει σοβαρά ότι εφαρμόζει μια πολιτική στους αντίποδες του προγράμματος με το οποίο εξελέγη. Η κυρία Παπανδρέου έδωσε την καλύτερη περιγραφή, σε μια συνεδρίαση αυτή την την εβδομάδα, όταν του είπε: «είσαι εκτός τόπου και χρόνου».
Η κατάληξη ήταν ένα μίνι διεθνές οικονομικό κραχ, μια χωρίς προηγούμενο εθνική ταπείνωση στις Κάννες και μια ανοιχτή πολιτική κρίση στην Ελλάδα που εξέθεσε ακόμη περισσότερο το κυβερνών κόμμα και πολλά στελέχη του, ενώ ανάγκασε τελικά τον κ. Παπανδρέου να δηλώσει χθες ότι θα επιδιώξει κυβέρνηση, «ακόμη και με άλλον επικεφαλής».
Το ίδιο εκτός τόπου και χρόνου εμφανίσζεται να είναι ο κ. Σαμαράς: ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης πήγε προς στιγμή να υιιοθετήσει τη στάση των ομολόγων του σε όλη την Ευρώπη, ζητώντας μεταβατική κυβέρνηση και υιοθετώντας τη συμφωνία των Βρυξελλών- προκαλώντας μάλιστα και την αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ που τον κατήγγειλε για «αντιμνημονιακή ρητορεία!»- αλλά τα γύρισε γρήγορα. Σε μια αλαφιασμένη τηλεοπτική εμφάνιση χθες το βράδυ, που πρόδιδε ότι είχε μετανοιώσει για το συναινετικό του άνοιγμα και θέλει να το κλείσει το συντομότερο, κατήγγειλε τον κ. Παπανδρέου επειδή «έπεσαν οι μάσκες», έβαλε όρους για την ψήφιση της συμφωνίας και ζήτησε εκλογές. Ο πρόεδρος της ΝΔ αδυνατεί να καταλάβει ότι η τακτική του απωθεί τους ψηφοφόρους που δεν ανήκουν στο πυρήνα των φανατικών οπαδών του κόμματος και ότι, ακόμη και αν με συνεχείς εκλογικούς εκβιασμούς καταφέρει κάποια στιγμή να σχηματίσει κυβέρνηση, θα κληθεί να κυβερνήσει κρανίου τόπο.
Εχει δηλαδή διαμορφωθεί μια κατάσταση όπου και οι δύο βασικοί πρωταγωνιστές της πολιτικής σκηνής είναι εκτός τόπου και χρόνου. Αυτό δεν προμηνύει τίποτα καλό για τη χώρα, που απειλείται πλέον με ανοιχτή, ανεξέλεγκτη χρεοκοπία εξ αιτίας της ανικανότητας και της διαφθοράς του πολιτικού της συστήματος. Ομως, σε αυτή την περίπτωση, ούτε η μοίρα των πρωταγωνιστών δεν πρόβλέπεται πολύ καλύτερη: o κ. Παπανδρέου δεν ξεκαθάρισε χθες αν , σε περίπτωση που δεν σχηματιστεί κυβέρνηση ευρύτερης συνεργασίας, θα παραμείνει στη θέση του. Θα ήταν καλύτερο για τον ίδιο να μην επιμείνει και να προτιμήσει να φύγει από την πόρτα του Μαξίμου. Γιατί, όπως πάνε τα πράγματα, υπάρχουν αρκετές πιθανότητες ο επόμενος εκτός τόπου και χρόνου να φύγει με ελικόπτερο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου